مارک اوگدن آی‌اسپورت: وقتی مربی‌ای دستمایه تمسخر می‌شود یعنی به پایان کارش نزدیک شده، حالا هر کسی که می‌خواهد باشد. بنابراین باید منتظر بمانیم و ببینیم سرود کنایه‌آمیز هواداران لیورپول در آخرین دقایق بازی تیم‌شان مقابل منچستر یونایتد، «مورینیو را اخراج نکنید!»، چه تاثیری در سرنوشت این مربی پرتغالی خواهد گذاشت. این سرود یادآوری بود […]

مارک اوگدن
آی‌اسپورت: وقتی مربی‌ای دستمایه تمسخر می‌شود یعنی به پایان کارش نزدیک شده، حالا هر کسی که می‌خواهد باشد. بنابراین باید منتظر بمانیم و ببینیم سرود کنایه‌آمیز هواداران لیورپول در آخرین دقایق بازی تیم‌شان مقابل منچستر یونایتد، «مورینیو را اخراج نکنید!»، چه تاثیری در سرنوشت این مربی پرتغالی خواهد گذاشت. این سرود یادآوری بود از آوازی که هواداران رقبای آرسنال در سال‌های آخر دوران آرسن ونگر سر می‌دادند: «ما می‌خوایم تو بمونی!»
اما سرمستی لیورپولی‌ها نه فقط از کیفیت بالای تیم خودشان، بلکه همچنین از ناباوری سقوط یونایتد تا این سطح بود. لحظاتی قبل از این اتفاق، دوربین تلویزیونی نمایی بسته از اد وودوارد، مدیر باشگاه، را به تصویر کشید که در حال حرف زدن با سر بابی چارلتون، اسطوره شیاطین سرخ بود. می‌توان تصور کرد وودوارد در این دیالوگ کوتاه از لذتی که از بازی تیمش می‌برده حرف نزده، اما به همان اندازه تصور اینکه او حرف از اخراج مورینیو زده باشد هم سخت است.
تصمیم نهایی درباره سرنوشت مورینیو البته با وودوارد نیست، گرچه اوست که باید در نهایت یک روز این خبر را به مربی‌اش اعلام کند. این تصمیمات را مالکین آمریکایی باشگاه، یعنی خانواده گلیزر، ساکن فلوریدا، می‌گیرند، به خصوص جوئل گلیزر، یکی از رئسای هیات مدیره که هر روز با وودوارد در تماس است و به گزارش‌های او از وضعیت تیم، داخل و خارج زمین، گوش می‌دهد.
وضعیت خارج از زمین همچنان بدون مشکل به راه همیشگی و درآمدزایش پیش می‌رود. وضعیت خود فوتبال اما حالا به جایی رسیده که اختلافی ۱۹ امتیازی بین یونایتد و لیورپولِ صدرنشین ایجاد شده، اتفاقی که در ۴۶ سال اخیر بی‌مانند بوده. یونایتدِ مورینیو حالا ۱۱ امتیاز هم با رده چهارم جدول و رسیدن به سهمیه چمپیونز لیگ فاصله دارد و در ۱۷ بازی ابتدایی این فصل ۲۹ بار دروازه‌اش باز شده، یعنی یکی بیشتر از کل گل‌های خورده فصل پیش.
نکته مهم دیگر به هم خوردن رابطه مورینیو و بزرگ‌ترین ستاره تیمش است. پل پوگبا که سال ۲۰۱۶ به عنوان گرانقیمت‌ترین فوتبالیست جهان از یوونتوس به یونایتد بازگشت، در سه بازی اخیر تیمش در لیگ جایی در ترکیب اصلی نداشته و در دو بازی اخیر حتی به عنوان بازیکن ذخیره هم به زمین نرفته، چراکه مورینیو به ترکیب جسی لینگارد و آندر هررا و نمانیا ماتیچ در مرکز خط میانی برای مقابله با لیورپول اعتقاد بیشتری دارد. حتی وقتی بین دو نیمه مورینیو یک هافبک دیگر را هم به زمین فرستاد، او ماروان فلینی بود، نه پوگبا.
پس وودوارد در گزارشش به گلیزر خبر خوب چندانی نخواهد داشت. یونایتد مقابل لیورپول از هر نظر ضعیف‌تر بود، تیمی به رهبری مورینیو همینطور به افت خودش ادامه می‌دهد، مربی‌ای که این روزها به نظر می‌رسد بیشتر ترجیح می‌دهد از موفقیت‌های گذشته‌اش با تیم‌های دیگر حرف بزند.
یونایتد در مقطع آخر دسامبر و دو هفته سنگین‌اش، باید مقابل کاردیف، هادرزفیلد، بورنموس و نیوکاسل به زمین برود. روی کاغذ این چهار بازی فرصتی عالی برای مورینیو و تیمش است که ۱۲ امتیاز بگیرند و سر و سامانی به وضعیت‌شان در جدول بدهند. اما با توجه به وضعیتی که این تیم پیدا کرده، هرکدام از این بازی‌ها می‌تواند یک فاجعه دیگر با خودش برای پرافتخارترین باشگاه تاریخ فوتبال انگلیس به همراه بیاورد.
تیم مورینیو حالا حتی از تیم دیوید مویز و لویی ون گال هم پایین‌تر رفته. اما آیا باشگاه حاضر است تصمیمی که باید را بگیرد؟ تاریخ نشان می‌دهد که جواب این سوال منفی است.
مویز با اینکه خیلی زود، اندکی بعد از اینکه جانشین سر الکس فرگوسن شد، به وضوح نشان داد آمادگی چنین شغل بزرگی را ندارد، ۱۰ ماه روی نیمکت یونایتد باقی ماند و فقط وقتی اخراج شد که دیگر به لحاظ ریاضی امکان چهارم شدن یونایتد وجود نداشت. فوتبالی که یونایتد با ون گال بازی می‌کرد، که قطعا رزومه قابل توجه‌تری از مویز داشت، هم کسالت‌بار و غیر قابل قبول بود. تا اینکه این مربی هلندی هم بعد از فتح جام حذفی، و به خاطر از دست دادن سهمیه چمپیونز لیگ اخراج شد.
هر دوی مویز و ون گال باید خیلی زودتر از این‌ها کنار می‌رفتند، اما همانطور که گری نویل بعد از بازی گفت، مشکل باشگاه وقتی مربی‌اش نیست، بلکه مدیرانی است که هیچ دانش و آگاهی‌ای از فوتبال ندارند و صرفا تاجر هستند. البته که معمولا در هیچ باشگاهی به یک باره مربی و مدیرش کنار نمی‌روند. آخرین باری که این اتفاق در یونایتد افتاد به سال ۲۰۱۳ برمی‌گردد، وقتی سر الکس و دیوید گیل با هم باشگاه را ترک کردند و ببینید نتیجه‌اش چه شد.
پس اگر قرار باشد رویکرد باشگاه نسبت به مویز و ون گال، در مورد مورینیو هم ادامه پیدا کند، یونایتدی‌ها باید چهار ماه دیگر او را تحمل کنند، مربی‌ای که برای تغییر چهره‌ای که اخیرا از خودش ساخته باید دست از این بهانه‌گیری‌ها بر دارد. نیاز یونایتد اما چیست؟ اخراج مورینیو.