محمدحسین جعفری سمیع دبیر گروه سیاسی اشاره: حادثه تلخ جان باختن تعدادی از دانشجویان دانشگاه آزاد در هفته گذشته بار دیگر ملت ما را داغدار کرد. در چند روز گذشته بسیاری از مسئولین پیام تسلیت صادر کردند و برخی از فعالین سیاسی و مدنی نیز به این حادثه واکنش نشان دادند. اما در پایان آنچه […]
محمدحسین جعفری سمیع
دبیر گروه سیاسی
اشاره: حادثه تلخ جان باختن تعدادی از دانشجویان دانشگاه آزاد در هفته گذشته بار دیگر ملت ما را داغدار کرد. در چند روز گذشته بسیاری از مسئولین پیام تسلیت صادر کردند و برخی از فعالین سیاسی و مدنی نیز به این حادثه واکنش نشان دادند. اما در پایان آنچه که می ماند، جای خالی این دانشجویان است و تداوم اشغال پست های مدیریتی توسط افراد نالایق که نه شجاعت عذرخواهی از ملت را دارند و نه شهامت کناره گیری از منصبی که لایق آن نیستند.
راه علم آموزی پرخطر است!
سانحه واژگونی اتوبوس در محوطه دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات که به جان باختن ۱۰ نفر و مجروح شدن ۲۵ نفر دیگر شده بود، حادثه جدیدی نبود. با نگاهی به حوادثی از این دست با آماری وحشتناک رو به رو می شویم و در میابیم که در سال های گذشته حوادثی از این دست چگونه سرمایه های کشورمان را به زیر خاک کشانده است. این آمار جدای از آمار دانش آموزانی است که به دلیل نبود امکانات مناسب فضای آموزشی به طرق مختلف جان خود را از دست داده و یا برای همیشه دچار مصدومیت شده اند. در همین چند سال گذشته به دلیل عدم تدبیر در مدیریت و اعمال سلیقه برخی مسئولین ده ها دانشجو و دانش آموز نخبه که می توانستند آینده سازان کشورمان باشند، جان خود را از دست دادند و در اذهان عموم به فراموشی سپرده شدند.
۲۶ اسفند ۱۳۷۶ بود که اتوبوس حامل دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در مسیر بازگشت از بیست ودومین دوره مسابقات ریاضی ، به دره سقوط کرد و ۷ نفر از دانشجویان به اضافه ۲ عضو هیأت علمی این دانشگاه کشته شدند. همچنین سال ۸۶ در يک حادثه رانندگی که در محور انديمشک – خرم آباد بوقوع پيوست يک دستگاه اتوبوس کاروان راهیان نور، حامل دانشجويان آتش گرفت و ۲۲ دانشجو زنده در آتش سوختند. در سال ۱۳۹۱ در سانحه ای که برای یک اتوبوس راهیان نورکه عازم اردوی مناطق جنگی بود، ۲۶ دانشآموز دختر ساکن استان چهارمحال و بختیاری کشته شدند. همچنین در سال ۱۳۹۵ نیز یک اتوبوس حامل دانشآموزان استان چهارمحال و بختیاری در مسیر برگشت از مشهد واژگون شد و دو دانشآموز کشته شدند. ۱۰ شهریور ۱۳۹۶ نیز اتوبوس حامل دانشآموزان دختر نخبه دراستان هرمزگان واژگون شد منجر به کشته شدن بیش از ۹ نفر و جراحت ۱۳ تن دیگر شد.
نمی توان از این اتفاقات به سادگی عبور کرد
حادثه هفته گذشته تا به امروز در رسانه ها و شبکه های اجتماعی بازتاب های گسترده ای به همراه داشته که تا امروز نیز ادامه داشتند. پروانه سلحشوری نماینده تهران درباره حادثه اخیر دانشگاه آزاد ، اظهار داشت: «هنوز داغ دانش آموزان زاهدانی بر دل ماست که حادثه تلخ دیگری اتفاق افتاد. فکر نمی کنم این اتفاقات هیچ گاه از خاطرات محو شود.»وی افزود: «مسئولین ارشد دانشگاه آزاد و رئیس دانشگاه علوم و تحقیقات باید تماما پاسخگو باشند. شاید در حال حاضر سازوکار قانونی وجود نداشته باشد که این افراد به مردم و نمایندگان پاسخگو باشند اما نمی توان از تمام این اتفاقات به سادگی عبور کرد.»
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: «در هر کشور دیگری بود مسئولین آن بلافاصله استعفا می دادند. در این کشور ارزانتر از جان انسان چیزی وجود دارد؟ مسئولین ارشد دانشگاه آزاد و دانشگاه علوم و تحقیقات حداقل احترامی که می توانستند به افکار عمومی بگذارند این بود که استعفا دهند، در مقابل قصوری که انجام شد استعفا کم ترین اقدام بود.»
جان فرزندان این سرزمین را حفظ کنید
همچنین بهرام پارسایی نماینده شیراز در مجلس نیز با اشاره به بحث بودجه موسسات خاص به اصطلاح فرهنگی گفت: «درحال حاضر یکی از خطراتی که جامعه را تهدید می کند بی تدبیری است. چند روز گذشته چند تن از دانش آموزان ما به علت نبود بودجه و سو تدبیری در آتش سوختند. منطق انصاف و عقل و شرع حکم می کند اگر بودجه ای وجود دارد در آن مسیر ها هزینه شود. بهتراست بودجه ها به سمتی برود که مدارس ایمن شود و نیاز است اگر به فکر مردم هستیم و ادعای مردمی بودن داریم، و می گوییم انقلاب ما مختص به مستضعفین است باید حداقل جان فرزندان این سرزمین را حفظ کنیم.»
او همچنین با اشاره به حادثه واژگونی اتوبوس در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد گفت: «دانشگاه به خودی خود منبع درآمد است و اصلا نیازی به بودجه دولت ندارد. رئیس دانشگاه چندین سمت دارد به همین دلیل طبیعی است که به اداره دانشگاه نرسد و از پس آن برنیاید. با توجه به درآمد دانشگاه آزاد که تا به حال چندین هزار میلیارد بوده است وجود مشکلات این چنینی توجیهی ندارد.»
دانشجویان قربانی سیاست های مدیریتی
حمید میرزاده رئیس اسبق دانشگاه آزاد در پی وقوع حادثه سقوط اتوبوس در دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات و جان باختن عدهای از دانشجویان به افشاگری درباره مسولان جدید این دانشگاه پرداخت. میرزاده گفت: «ما از سیستمی که برای انتقال دانشجویان با اتوبوس درست شده بود وحشت داشتیم و فلسفه اصلی اجرای طرح تلهکابین هم همین بود. باور کنید من پیشبینی کرده بودم که ممکن است روزی این اتوبوسها بخاطر نقص فنی از بالای درههای خطرناک واحد علوم و تحقیقات به پایین سقوط کنند به همین دلیل بلافاصله و با هزینه حدود ۴۵ میلیارد تومان تلهکابین ساختیم که میتواند ساعتی ۲۰۰۰ نفر را جابجا کند و حتی اوائل ۹۶ آزمایشی راهاندازی شد ولی آقایان به خاطر اینکه این طرح به اسم ما تمام نشود از راهاندازی آن خودداری کردند!!»
حداقل عذرخواهی کنید!
در حالی که انتقادها از مسئولان دانشگاه آزاد که دانشجویان آن برای تحصیل شهریه قابل توجهی میپردازند، رو به افزایش است، خبرگزاری مهر به نقل از سردار پاسدار حمیدرضا مقدمفر، مشاور فرهنگی رئیس هیات موسس و هیات امنای دانشگاه آزاد گفته که پس از حادثه واژگونی اتوبوس در واحد علوم و تحقیقات به دستور رئیس دانشگاه آزاد، «تمامی اتوبوسهای فرسوده این دانشگاه تعطیل شدند»!
در همین حال محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، در کنایه به مقامهای این دانشگاه نوشته که «اهمال، بیمبالاتی و عدم احساس مسئولیت، خسارات فراوانی در اداره کشور به بار آورده است». به گفته وی، «بیتفاوتی نسبت به مال و جان مردم از بقایای فرهنگ شاهنشاهی است». رضایی با اشاره به فقدان معاینه فنی اتوبوس یادشده، این سوال را مطرح کرده که «چرا نظارت دستگاههای مربوط آنقدر ضعیف بوده که …اتوبوس معاینه فنی نشده است؟» مصطفی کواکبیان، نماینده تهران در مجلس نیز بدون اشاره به نام ولایتی، گفته که «مسئولان اگر کنارهگیری نمیکنند، حداقل عذرخواهی کنند. این کمترین کاری است که میتوانند انجام دهند».
در چند روز گذشته ، در شبکههای اجتماعی کاربران با هشتگهای «ولایتی استعفا» و «پیرمرد پرحاشیه» به تندی از علیاکبر ولایتی انتقاد کردهاند و از وی خواستهاند توضیح دهد شهریههای دانشگاه آزاد در کجا خرج میشود که اتوبوسهای آن فرسوده هستند.
حوادث متعددی همچون حادثه ناگوار در دانشگاه آزاد ، بیانگر قصور و خطاهایی است که نباید به سادگی از کنار آن گذشت، چرا که عبور ساده از کنار آن، نه تنها نوعی صدور مجوز برای تکرار آن در دیگر دانشگاه و محیطهای علمی کشور خواهد بود، بلکه به نوعی، بی احترامی به خانواده قربانیان این حادثه تلخ تلقی خواهد شد.