اصفهان، یکی از متراکم‌ترین جمعیت‌های «مسیحی» ایران را دارد. علاوه بر این در تعطیلات ژانویه هزاران گردشگر خارجی از این شهر بازدید می‌کنند و مسیحیان و غیرمسیحی‌های زیادی هم که وصف اصفهان در ایام سال نوی میلادی را شنیده‌اند، از فرصت استفاده می‌کنند و سفر به اصفهان را برای ایام آغاز سال نو برنامه‌ریزی می‌کنند. […]
اصفهان، یکی از متراکم‌ترین جمعیت‌های «مسیحی» ایران را دارد. علاوه بر این در تعطیلات ژانویه هزاران گردشگر خارجی از این شهر بازدید می‌کنند و مسیحیان و غیرمسیحی‌های زیادی هم که وصف اصفهان در ایام سال نوی میلادی را شنیده‌اند، از فرصت استفاده می‌کنند و سفر به اصفهان را برای ایام آغاز سال نو برنامه‌ریزی می‌کنند.
با اینکه این سال‌ها در بسیاری از شهرهای ایران در آغاز سال نوی میلادی آتش‌بازی همزمان با پایان آخرین روز ماه دسامبر برگزار می‌شود اما هنوز شب‌های «جلفا» چیز دیگری است.
کلیسای وانک، در این روزها میزبان جمعیت بسیار بیشتری از زائران و گردشگران است. با اینکه ساعت بازدید برای کسانی که نمی‌خواهند در مراسم «عشای ربانی» شرکت کنند تا حدودی محدود شده است اما بسیاری از گردشگران برای اینکه هر طور شده آذین‌بندی سال نوی این کلیسای باستانی را از دست ندهند، در صف می‌ایستند.
در ساعات برگزاری مراسم عشای ربانی، درهای کلیسا بسته می‌شود و تنها کسانی که خودشان را به‌موقع به کلیسا رسانده‌اند می‌توانند از فیض معنوی این مراسم استفاده کنند. مردم بسیاری از گردشگران مسیحی و غیرمسیحی گرفته تا مردم شهر، پشت درهای کلیسا در پیاده‌راه‌های محله جلفا دسته‌جمعی یا تک و تنها قدم می‌زنند، با دکور مغازه‌ها و مراکز خرید که همه پاپا نوئل و جعبه‌های کادو و برف و درخت‌های آذین‌بندی‌شده دارند عکس یادگاری می‌گیرند و با وجود سرمای دی‌ماه اصفهان آنقدر در خیابان می‌مانند تا ساعت بزرگ کلیسا، ۱۲ شب را نشان دهد، آتش‌بازی شروع شود و ناقوس‌ها به صدا در بیاید.
داستان‌های بوسه‌ها و آغوش‌های افسانه‌ای شب سال نو، در اینجا هم به‌شدت رایج است. بسیاری از زوج‌های جوان در حالی که اغلب کافه‌ها، غذاخوری‌ها و شربت‌خانه‌های خیابان جلفا پر از جمعیت است، در سرما روی سکوهای کنار خیابان منتظر می‌مانند تا لحظه آغاز سال نوی میلادی را برای خودشان خاطره‌انگیزتر کنند.
کمتر کسی در آغاز سال نوی میلادی اعتقاد به فال حافظ دارد. با این حال، تک و توک فال‌فروش‌هایی هم در خیابان جلفا دیده می‌شوند. خیلی‌ها از اینکه مسیر در این شب‌ها و بخصوص شب سال نو، اینقدر شلوغ است و جا برای سوزن انداختن نیست گلایه می‌کنند اما هنوز منتظر هستند تا در کنار هم یک روز معمولی دیگر را به روزی خاص تبدیل کنند.
گردشگرهای خارجی که شب سال نوی میلادی را در جلفا جشن می‌گیرند، بیش از همه، از حضور این همه جمعیت در خیابان‌ها تعجب می‌کنند. خانم ایتالیایی چهل و چند سالهای که برای گردش در شب سال نو به همراه گروهی از گردشگران دیگر در خیابان جلفا قدم می‌زد، می‌گوید: «قبل از اینکه به ایران بیایم اصلا نمی‌دانستم که در ایران این همه مسیحی زندگی می‌کند. به من گفتند که در ایران تولد مسیح را دو بار در روزهای ۲۴ و ۲۵ دسامبر و بعد هم در روز ششم ژانویه جشن می‌گیرند. شب سال نو هم در کلیسا و اینجا در جلفا جشن هست، همه چیز خیلی عجیب و جالب است.»
یک زوج جوان انگلیسی هم که شب سال نو در جلفا عکس یادگاری می‌گرفتند، در مورد اینجا می‌گویند: «در تمام اصفهان بناهای تاریخی هنوز محل زندگی و رفت و آدم مردم است و اصلا شبیه موزه نیست. اینکه این همه آدم برای جشن گرفتن سال نو اینجا هستند، لذت‌بخش است و آدم احساس تنهایی نمی‌کند.»
خانم ارمنی پا به سن گذاشته‌ای که صاحب یکی از کافه‌های جلفاست و پشت میزش بافتنی می‌بافد هم می‌گوید: «جلفا تمام سال شلوغ است. بیشتر جوان‌ها و دانشجوها اینجا گردش می‌کنند. خیلی‌ها هم قرارهایشان را اینجا می‌گذارند. در اصفهان این روزها کافه زیاد باز می‌شود. هر طرف شهر را که نگاه کنید چندین کافه تازه باز می‌شود و بعد زود بسته می‌شود و جایش را یک کافه دیگر می‌گیرد. اما کافه‌های اینجا بیشتر قدیمی هستند و مردم برای همین اینجا را دوست دارند. خیلی‌ها هم به هوای خرید در جلفا می‌گردند. اینجا کلی فروشگاه هست که می‌شود لباس و لباس مهمانی و چیزهای تزیینی خرید. اینکه ساختمان‌های اطراف را هم به دانشجویان داده‌اند باعث شده است که بچه‌های دانشجو مدام اینجا باشند. زندگی عادی در جلفا همین شکلی است.»
حتی در شب سال نو هم بسیاری از مغازه‌ها و کافه‌ها قبل از ساعت ۱۲ شب کرکره‌ها را پایین می‌کشند اما جمعیت در کوچه‌هایی که به کلیسای بزرگ اصفهان ختم می‌شود منتظر می‌ماند تا از آتش‌بازی فیلم و عکس بگیرد. قبل از آن هم سوژه‌های زیادی برای گرفتن عکس یادگاری در خیابان هست، حوصله کسی سر نمی‌رود، از پسران جوانی که زنجیرهای زخیم به گردن دارند تا راک‌بازها و هیپی‌ها، خانواده‌هایی با بچه‌های کوچک و خانم‌های چادری با دختربچه‌های چادرپوشیده در آغوششان. مسیحیان و مسلمانان در کنار هم منتظر هستند سال نو آغاز شود؛ بهانه‌ای برای «از اول» شروع کردن./ایسنا
