۳۰ دی ماه ۱۳۹۵ آتش سوزی در ساختمان پلاسکو اتفاق افتاد و پس از چند ساعت این ساختمان ۱۵ طبقه تجاری قدیمی فرو ریخت اما همچنان کسبه این ساختمان منتظر تحقق وعده‌هایی هستند که مسولان از همان زمان تاکنون برای ساخت پلاسکو و جبران خسارت وارد شده به آن‌ها، داده بودند. پیش از این نیز […]

۳۰ دی ماه ۱۳۹۵ آتش سوزی در ساختمان پلاسکو اتفاق افتاد و پس از چند ساعت این ساختمان ۱۵ طبقه تجاری قدیمی فرو ریخت اما همچنان کسبه این ساختمان منتظر تحقق وعده‌هایی هستند که مسولان از همان زمان تاکنون برای ساخت پلاسکو و جبران خسارت وارد شده به آن‌ها، داده بودند.
پیش از این نیز مجتبی درودیان- رئیس اتحادیه پیراهن دوزان و پیراهن فروشان – گفته بود: اگرچه عملیات گودبرداری ساختمان پلاسکو با توجه به استحکام بسیار بالای پایه‌های بتنی و پی این ساختمان بسیار زمان‌بر بوده است اما اجرای عملیات  ساخت این ساختمان با تاخیر انجام می‌شود و هنوز گوبرداری آن هم تکمیل نشده است در حالیکه پیمانکار می‌توانست با تعدادی کارگر و تجهیزات بیشتر این زمان را کوتاه‌تر کند.
در این رابطه ابوالقاسم شیرازی – رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک گفت: عملیات اجرای ساخت پلاسکو در حال انجام است و بنیاد مستضعفان به این پروژه ورود پیدا کرده است اما اگر تاخیری در این زمینه بوجود آمده است اعضای شورای پلاسکو و بنیاد مستضعفان می‌توانند دقیق‌تر درباره علت آن صبحت کنند اما مهمتر این است که کار ساخت پلاسکو آغاز شده است.
وی در پاسخ به این سوال که چرا همچنان برخی از کسبه دیده آسیب دیده پلاسکو با مشکل مواجه هستند و به عنوان مثال تعدادی از آنها به دلیل معاف نشدن از مالیات ممنوع‌الخروج هستند افزود: اینگونه نیست و اگر کاسبی از پلاسکو ممنوع‌الخروج شود دیگر کسبه نیز چنین دغدغه‌ای دارند.
شیرازی ادامه داد: البته اتاق اصناف ایران و وزارت اقتصاد و امور دارایی مسئله معافیتهای مالیاتی آنها را پیگیری کرده و می‌کنند و اگر کسبه‌ای از ساختمان پلاسکو مشمول این قانون نشده باید به اتاق اصناف ایران  مراجعه کند چرا که اتاق همواره مدافع آنها بوده است. از آنجا که طبق قانون آنها باید از مالیات معاف شوند اگر به اتاق اصناف ایران مراجعه کنند می‌تواند با مشاوران مالیاتی و حقوقی که اتاق دارد از این حقوقشان بهره‌مند شوند.
با توجه به اینکه هیئت وزیران در ۸ بهمن ۱۳۹۵ مصوبه‌ای ابلاغ کرد که براساس آن کسبه آسیب دیده پلاسکو باید مشمول قانون معافیت مالیاتی می‌شدند، وزارت اقتصاد و امور دارایی، سازمان امور مالیاتی و دیگر دستگاه‌های متولی و نظارتی باید این مصوبه را اجرایی کنند تا دیگر پس از دو سال از این حادثه فعال اقتصادی و کسبه پلاسکو نگران و نارضی از اجرایی نشدن این قانون نباشد.
یک بنر بزرگ که روی آن عکس ساختمان نیمه سوخته پلاسکو نقش بسته‌ است. ساختمانی که بیش از یک سال است که نیست و مثل دندان کشیده‌ای جایش در خیابان جمهوری مانده‌است. بنری که با خبر دادن تخفیف ۱۰ تا ۴۰ درصدی مخاطبان را تشویق به خرید می‌کند. کسبه پلاسکو نزدیک به یکسال است که در مجتمع تجاری نورتهران در چهارراه طالقانی ولیعصر ساکن هستند. مجتمعی که علی رغم موقعیت جغرافیایی که دارد در طول عمر ۱۰ ساله خود هیچ‌گاه نتوانسته مکان پر رونقی برای کسبه‌اش باشد. در روزهای آغازیان اسفند و پایانی سال ۹۶ که بازار خریدهای نوروزی کم کم داغ می‌شود به این مجتمع تجاری سر زدیم تا از حال و هوای این روزهایشان سر در بیاویم.

ورودی تاریک مجتمع تجاری نور تهران
پاساژ نورتهران مجتمع درشتی ست در تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر که وقتی وارد آن می‌شوی به طرز عجیب و بیسابقه و خلاف رسم سایر پاساژهای بزرگ نوری وجود ندارد و در تاریکی قدم می‌زنید. تاریکی که حتی نور مغازه‌های یکی در میان روشن هم نمی‌تواند از سیاهی آن کم کند تا همین اول مشخص شود یکی از علت‌های این کم رونقی می‌توان همین کم نوری باشد که مشتری را همان ابتدای ورود بی میل می‌کند. مغازه‌ها یکی در میان باز و بسته هستند و اگر بشماری تعداد بسته‌ها به تعداد بازها می‌چربد. هر چه از در ورودی دور می‌شوی تعداد مغازه‌های بسته هم بیشتر می‌شود و به طبقات بالاتر که می‌رسی دیگر تک و توک مغازه‌ بازی وجود دارد. علت را که سوال می‌کنیم یکی از کسبه جواب می‌دهد:«فروش نداشتند و بیخود آمده‌بودند. برای همین زود جمع کردند و رفتند.» از کسی دیگر می‌پرسیم راسته کسبه پلاسکو کجاست و جواب می‌شنویم: «در ساختمان پخش شده‌اند و همه جا هستند.»

قیمت‌ها را هرچه پایین می‌زنیم باز نمی‌خرند
رونق نداشتن پاساژ گله بزرگ همه کسبه‌ است. همه کسبه‌ای که از خلوتی پاساژ در روزهای پایانی سال شکایت دارند. به اتیکت قیمت‌ها که نگاه کنید تا ۲۰ درصد با بیرون تفاوت قیمت دارد. آن‌قدر که همین پایین بودن قیمت سوال ما می‌شود که یکی از کسبه اینطور پاسخ می‌دهد:«قیمت‌ها را واقعا پایین زده‌ایم. طوری که انگار قیمت عمده خورده‌است. همین کاپشن را من در پلاسکو حدود ۲۲۰ هزارتومان می‌فروختم. اما اینجا ۱۴۰ هزارتومان گذاشته‌ام و نمی‌خرند. ما کمترین فروشمان در زمان پلاسکو روزی ۱.۵ تا ۲ میلیون تومان بود. اما اینجا دشت نمی‌کنیم و بعضی روزها حتی فروش نداریم. نمی‌دانیم مشتری‌هایمان کجا هستند؟ یا جای مان را نمی‌شناسند یا تبلیغاتی نشده که مارا پیدا کنند. این روزها اوج فروش بازار پوشاک است. اما شما نگاه کنید. هیچ کس نمی‌آید و همه بازار خلوت است. اینجا شاید یک پنجم یا یک دهم پلاسکو درآمد داریم. به مغازه‌های دیگر هم سر بزنید می‌فهمید. شلوار را ۵۵ خریده‌اند و دارند ۶۵ می‌فروشند اما باز فروش نمی‌رود.»

این پاساژ اصلا کشش ندارد
مهلت اجاره رایگان کسبه پلاسکو رو به پایان است و آنها باید سال بعد اجاره پرداخت کنند. اما یکی دیگر از کسبه می‌گوید که فقط اجناسی که از آن‌ها تک سایز وجود دارد را اینجا می‌آورد. چون این پاساژ برایش سودی ندارد: «ما از پلاسکو که آمدیم همان اول فهمیدیم که اینجا کشش آنجا را ندارد. فقط تک ساز و تک رنگ‌ها را می‌آوریم اما باز هم کشش ندارد و اجناس را از همان انبارمان پخش می‌کنیم. اما این پاساژ بیشتر به یک دخمه می‌ماند. ما خودمان به شخصه بعد از عید بعید است اینجا بمانیم و می‌رویم. فکر می‌کنم ماهی ۱.۵ تا ۲ میلیون از پلاسکویی‌ها اجاره بگیرند. قیمت بالایی نیست ولی واقعا اینجا فروش ندارد و نمی‌ارزد. چون اینجا یک دهم پلاسکو هم فروش نداریم. چاره‌ای نیست. باید کسبه‌ بسازند. چون هر جای دیگری بروند باید ماهی ۱۵ تومن کرایه بدهند. این بنر را هم تازه سر در پاساژ زده‌اند و از نتیجه‌اش خبر نداریم. ولی واقعا منتظریم ببینیم مردم چه کار می‌کنند؟»

کسبه مجبور شدند رها کنند و بروند
آقای حسینی جوادی صاحب یکی از برندهای ایرانی پلاسکو است و می‌گوید که با افتخار روی تولیداتش همیشه Made in Iran را نوشته‌است و در حال حاضر جزو شورای پلاسکو نیز هست و اطلاعات زیادی در این باره دارد: «۲۹ فروردین ۹۶ قرار گذاشتند که همه اینجا جمع شوند. این راهروهای خالی که شما می‌بینید، بهترین راهروها بود و همه چراغ‌ها روشن بود. همه آمدند دکور زدند و زحمت کشیدند. اما همه جاهایی که داده بودند راهروهای پشتی پاساژ بود و اصلا مشتری به آن سر نمی‌زد. مجبور شدند بی‌خیال هزینه‌ای که کرده بودند بشوند و همه ول کنند و بروند تا اینجا خالی شود. در این راهروها هیچ وقت مشتری نمی‌آید و اصلا پاخورش خوب نیست. بعد هم که اعتراض کردند که چرا مغازه‌های راهروی اصلی را نمی‌دهید گفتند واگذار شده‌ است.در صورتیکه شما می‌بینید همه خالی و خاموش هستند. برای همین تعداد زیادی از اینجا رفتند و پخش شدند. واقعا بدهکاری زیادی داشتند.»