وزیر آموزش و پرورش گفت: برای اینکه تاب‌آوری دانش‌آموزان را در شرایط سخت بالا ببریم، باید سرزندگی و نشاط را که عامل مهمی در برنامه‌های آموزشی و پرورشی در نظام آموزش عمومی است، ارتقا دهیم. سید محمد بطحایی با اشاره به دستاوردهای ورزش دانش‌آموزی، اظهار کرد: باهمت همکارانم در وزارت آموزش‌ و پرورش و همراهی […]

وزیر آموزش و پرورش گفت: برای اینکه تاب‌آوری دانش‌آموزان را در شرایط سخت بالا ببریم، باید سرزندگی و نشاط را که عامل مهمی در برنامه‌های آموزشی و پرورشی در نظام آموزش عمومی است، ارتقا دهیم.
سید محمد بطحایی با اشاره به دستاوردهای ورزش دانش‌آموزی، اظهار کرد: باهمت همکارانم در وزارت آموزش‌ و پرورش و همراهی وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون ورزش دانش‌آموزی با تلاش‌های صورت گرفته، توانسته است سیر تکامل خودش را طی کند و دستاوردهای خوبی داشته باشد.
وی افزود: وقتی صحبت از آموزش عمومی و مدرسه می‌شود، منظور محلی است که دانش‌آموزان در آن زندگی کردن را تمرین کنند که چگونه در زندگی فردا در موقعیت‌های مختلف اقدام کنند و امروز تعریفی که از مدرسه می‌شود، چنین مکانی است. وزیر آموزش‌ و پرورش با اشاره به تعریف مدرسه در سند تحول بنیادین، خاطرنشان کرد: مدرسه مکانی است که در آن باید امکانات و تجهیزات و نیروی انسانی در این راستا شکل بگیرد که دانش‌آموزان زندگی کردن را تمرین کنند و البته در حال حاضر مدارس با وضعیت مطلوب فاصله‌ دارند و یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌ها در مدرسه، بحث نشاط و سرزندگی و امید به آینده است و خستگی و کسالت، اصلی‌ترین دشمن نشاط در دانش‌آموزان است.
بطحایی تصریح کرد: برای اینکه تاب‌آوری دانش‌آموزان را در شرایط سخت بالا ببریم، باید سرزندگی و نشاط را که عامل مهمی در برنامه‌های آموزشی و پرورشی در نظام آموزش عمومی است، ارتقا دهیم.
وی با بیان اینکه اصلی‌ترین مؤلفه نشاط و سرزندگی در مدارس تربیت‌بدنی است، گفت: جای تأسف است که در اخبار می‌خوانیم و مشاهده می‌کنیم که نوجوانی درگیر آسیب‌های اجتماعی می‌شود و برای پیشگیری از این حوادث باید در مدارس توجه زیادی به مؤلفه‌های نشاط که ورزش است، بشود و البته اینها در آموزه‌های تربیت اسلامی ما وجود دارد اما به‌طور مطلوب پرداخته نمی‌شود.
وزیر آموزش‌ و پرورش در ادامه افزود: رنگ لباس‌های دانش‌آموزان در مدارس به‌گونه‌ای تعبیه شود که نشاط را به مدارس بیاورد چراکه روانشناسی رنگ‌ها بر اثربخشی یادگیری تأثیر می‌گذارد و اینها حلقه‌های مفقوده‌ای است که به دلیل غفلت از آنها اثر بخشی در برنامه‌های آموزشی و پرورشی کم شده است.