مدتی قبل دکتر حسن روحانی در سفر‌ به زادگاهش، وعده انتقال آب دریای مازندران را به مردم داد، اما این وعده ریس جمهور فریاد اعتراض مردم و کارشناسان و همچنین مدیران و نمایندگان سه استان مازندران، گلستان و گیلان را به همراه داشت چون به لحاظ اقتصادی هیچ توجیهی ندارد ضمن اینکه از نگاه اساتید […]

مدتی قبل دکتر حسن روحانی در سفر‌ به زادگاهش، وعده انتقال آب دریای مازندران را به مردم داد، اما این وعده ریس جمهور فریاد اعتراض مردم و کارشناسان و همچنین مدیران و نمایندگان سه استان مازندران، گلستان و گیلان را به همراه داشت چون به لحاظ اقتصادی هیچ توجیهی ندارد ضمن اینکه از نگاه اساتید و کارشناسان زیست محیطی، مخاطرات جدی به‌همراه دارد.

اما جناب روحانی به جای وعده‌ای غیراصولی بهتر است گامی در عرصه جلوگیری از تخریب تمدن چندین هزار ساله شهرستان شاهرود یعنی قله شاهوار بردارند که سال‌ها با راه‌اندازی معدن بوکسیت تاش موجب دل‌نگرانی و دل‌آزردگی بسیاری از همشهری‌هایشان شده‌اند.
قله‌ای که این روزها با برداشت ۳ هزار تنی تبدیل به قتل‌عام درختان آن منطقه و نابودی زیست محیطی به ویژه حیوانات آن منطقه یعنی خرس قهوه‌ای بلندترین قله البرز شرقی و بام استان سمنان شده است و با وجود اعلام اداره میراث فرهنگی و گردشگری شاهرود مبنی بر مخالفت هرگونه اقدامی بر مخدوش کردن منابع ملی طبیعی این منطقه زیبا همچنان شاهد ورود و خروج کامیون‌های حاوی سنگ بوکسیت است.
حنیف رضا گلزار پژوهشگر حوزه آب و خاک و جنگلدار با اشاره به آخرین وضعیت قله شاهوار این آثار طبیعی را تبدیل به استخوان لای زخم شده بیان کرد و گفت: سازمان‌های مردم نهاد زیست محیطی از سه سال پیش تاکنون تلاش‌های زیادی کردند و با بسیاری از مسئولان در رده‌های بالا، تصمیم‌گیری و اجرای جلساتی برگزار شد که همه آنها به اتفاق تخریب و پیامدهای زیان بار این شیوه بهره‌برداری از معدن رو تایید کردند و قول مساعد پیگیری دادند ولی تا به این زمان همچنان نابودی شاهوار ادامه دارد.
وی با بیان اینکه مسئولان استان سمنان مدام از کم آبی می‌گویند در حالی که همین قله شاهوار، بزرگترین کانون آبساز استان سمنان است که متاسفانه بی‌رحمانه در حال تخریب است، تصریح کرد: نگرانی اصلی از تخریب شاهوار بحث آینده آبی بیش از نیمی از مردم این استان است که پیرامون این قله زندگی می‌کنند که بر اساس گزارش‌های کارشناسان صدها متر از سرشاخه‌های رود تاش در پی معدن کاوی در شاهوار نابود شده و دست کم دو چشمه مهم آبی در بلندی‌های شاهوار از بین رفته است.
گلزار اضافه کرد: منابع آبی داخل یک حوزه را نمی‌شود نابود کرد و پس از آن به این فکر افتاد که با هزینه‌های چند ده هزار میلیاردی و نابودی زیست بوم‌های مجاور به دنبال آب بود زیرا این‌ها تناقض است و با هم جور در نمی‌آید.
این پژوهشگر با اعلام اینکه طرح انتقال آب دریای کاسپین هیچ گونه توجیه اقتصادی، زیست محیطی و پدافند غیر عامل ندارد، گفت: خیلی از اساتید در این مورد گفتند و نوشتند اما ظاهرا عزم و اراده ای وجود دارد که این کار بشود در حالی‌که در دنیا این موضوع پذیرفته شده که انتقال آب بین حوضه‌ای آخرین اقدام است و آن هم فقط و فقط برای شرب.
وی کل آب شرب مصرفی در استان سمنان را ۵۰ میلیون متر مکعب مطرح و بیان کرد: اگر در بخش کشاورزی این استان تنها ۱۰ درصد در مصرف آب مدیریت شود سالانه ۱۲۰ میلیون مترمکعب آب مازاد تولید می‌شود و این حجم آب ۲۰ میلیون متر مکعب از کل آب مصرفی در بخش خانگی و صنعت استان سمنان بیشتر است؛ بنابراین با قاطعیت بیان می‌کنم که استان سمنان مشکل آب ندارد و مشکل اصلی سو مدیریت و بی توجهی در بهره‌وری از آب است که بیداد می‌کند.
مسعود مولانا دبیر شبکه سمن‌های محیط زیست مازندران نیز با ابراز نارضایتی از وعده ریاست جمهور به انتقال آب دریای خزر به استان سمنان بیان کرد: طی نشستی از سوی اعضای شورای هماهنگی شبکه سمن‌های محیط زیست با رئیس سازمان محیط زیست مبنی بر انتقال آب خزر به سمنان مطرح شد که در این نشست رئیس سازمان با سخنرانی‌شان به نوعی سیاست‌شون یک گام پیش دو گام پس رو نشان می‌داد.
مولانا یادآور شد:  با وجود مخالفت مجلس از اجرای این طرح در سال ۹۶ و گفته رئیس سازمان محیط زیست مبنی بر عدم موافق و مخالف بر اجرای این طرح در آخرین نشست با اعضای شورای هماهنگی، جای تعجب دارد که ریاست این سازمان موافقت با انتقال آب خزر را اعلام می‌کند.
عضو شورای هماهنگی سمن‌های محیط زیست کشور خاطرنشان کرد: اکنون پرسش این است که آقای کلانتری بر اساس کدام سند ِ آمایش سرزمین و کدام ارزیابی محیط زیستی به چنین درک و دریافتی رسیده است؟ آیا ارزیابی اثرات اجتماعی و مناقشات ِ استانی ِ آن انجام شده است؟ که موافقت خود را بر انتقال آب خزر را عنوان می‌کنند.