درد لگن و کمر، فشار بر ابداکتورهای لگن، زردپی های پشت زانو، چرخنده های داخلی و تاندون های پاشنه از عوارض نشستن کودکان به شکل W است. نشستن کودکان به شکل W که زانو ها را خم کرده و دو زانو می نشینند و ناحیه باسن روی زمین بین دو پاشنه قرار می گیرد، می تواند منجر […]
درد لگن و کمر، فشار بر ابداکتورهای لگن، زردپی های پشت زانو، چرخنده های داخلی و تاندون های پاشنه از عوارض نشستن کودکان به شکل W است.
نشستن کودکان به شکل W که زانو ها را خم کرده و دو زانو می نشینند و ناحیه باسن روی زمین بین دو پاشنه قرار می گیرد، می تواند منجر به مشکلات بسیار جدی در رشد و تکامل کودکان شود و به استخوان ها، مفاصل و عضلات آسیب برساند و زمینه ساز ایجاد بیماری های استخوانی در آنان شود.
در واقع یکی از شایع ترین شکایات مادران پس از راه افتادن کودکانشان این است که پاها را به داخل قرار می دهند و معنی این شکایت قرار گرفتن انگشتان پا به صورت همگرا به هم بر روی زمین است که این حالت می تواند انحرافات چرخشی در سه بخش اندام تحتانی کودکان ایجاد کند.
حالت های نشستن کودکان به شکل W
حالت اول که شایع تر است به دلیل چرخش ران به داخل در بدو تولد ایجاد و به مرور زمان اصلاح می شود. اما اگر کودک در زمان نشستن از حدود ۸ تا ۹ ماهگی پاها را به صورت دبلیو(قورباغه ای) قرار دهد، اصلاح چرخش مورد انتظار طبیعی اتفاق نمی افتد و به مرور مشکل را بیشتر می کند.
در حالت دوم، نزدیک شدن پاها در کودکان ممکن است مرتبط با انحراف داخل ساق پا باشد که نسبت به حالت اول نادر و جزئی از ناهنجاری یا مشکلی باشد که درمان شده یا نشده است.
در حالت سوم کودکان با داخل گذاشتن اندام به کف پا جلوی پا، انگشتان به عقب پا داخل قرار می گیرد که به درمان جواب کامل نمی دهد و اگر خود به طور مستقل و قابلیت انعطاف داشته باشد با کفش طبی و در صورت عدم قابلیت انعطاف بعد از چهار تا پنج سالگی با جراحی قابل اصلاح است.
آثار منفی نشستن کودکان به شکل W
– مشکلات ارتوپدی
– توسعه با تاخیر مهارت های حرکتی پالایش شده
– توسعه با تاخیر ثبات و کنترل وضع اندامی
نشستن در وضعیت W فشار غیر ضروری بر قسمت های زیر وارد می کند:
– ماهیچه های همسترینگ
– تاندون های پاشنه
– عضله های دور کننده کفل
– ماهیچه های گردنده داخلی
شایع‌ترین مشکلی که می تواند به واسطه نشستن در وضعیت W شکل بگیرد، دررفتگی است. همچنین، این وضعیت می تواند موجب کوتاه و سفت‌تر شدن عضلات شود، که در نتیجه آن، توسعه مهارت های حرکتی، تعادل و هماهنگی تحت تاثیر قرار می گیرند. نشستن در وضعیت W می تواند بر عضلات تنه تاثیرگذار باشد، زیرا آنها تضعیف می شوند و توسعه نیافته باقی می مانند.
راه‌هایی برای کمک به ترک عادت نشستن به شکل W
بچه‌هایی که به این سبک نشستن عادت کرده‌اند، فقط با تذکر به اصلاح وضعیت نشستن این عادت را ترک نمی‌کنند. برای این بچه‌ها باید گزینه‌های جایگزین برای نشستن پیشنهاد بدهید تا در آن وضعیت نشستن هم احساس راحتی بکنند و به این موقعیت جدید عادت بکنند.
– استفاده از چهارپایه یا صندلی کوچک
تغییر وضعیت ناگهانی نوع نشستن برای کودک آسان نیست. بنابراین شما می‌توانید یک چهارپایه یا صندلی کوچک را در اختیار او قرار دهید تا هم نزدیک زمین باشد و هم در وضعیت درست بنشیند، تا در هنگام بازی با بچه‌ها و اسباب‌بازی‌ها به مشکل برنخورد.
– چمباتمه نشستن
پیشنهاد بعدی به صورت چمباتمه نشستن است. شاید این نوع نشستن برای بزرگسالان دشوار باشد، اما از آنجایی که قدرت عضلانی کودکان در حال افزایش است این نوع نشستن برای آنها آسان است. همچنین چمباتمه نشستن به تقویت بالاتنه و همچنین عضلات پا کمک می‌کند تا قوی‌تر از گذشته شوند.
– کشیدن پاها به سمت جلو
یک راه اصلاح سریع وضعیت نشستن به شکل W با کشیدن پاها به سمت جلو به دست می‌آید.( دراز کردن پاها) وقتی کودک در حال کتاب خواندن یا یک فعالیت انفرادی است مطمئن شوید که به شکل صحیح نشسته است.
– نشستن بر روی زانوها
نشستن بر روی زانوها یک جایگزین دیگر برای نشستن است. با قرار گرفتن در این وضعیت هم نشستن برای کودک راحت است هم بالاتنه کودک فعال نگه داشته می‌شود.
در زمان‌هایی مثل این که کودک بر روی زانوها نشسته است، به تدریج ممکن است دوباره به وضعیت W تغییر حالت دهد. بنابراین، می‌توانید از کودک بخواهید یکی از پاها را همچنان زیر خود نگه دارد و یک پای دیگر را در شکم خود قرار دهد تا استراحت کند و بعد از مدتی جای پاها را باهم عوض کند.
