تیم عربستان هم از جام ملت ها کنار رفت و امارات نیز به سختی از سد قرقیزستان گذشت تا این دو تیم هم به جمع تیم های ناامیدکننده جام اضافه شوند. جام ملت های آسیا به اواسط خود نزدیک شده و حالا می توان با استدلال های محکم تری به سنجش ۲۴ تیم حاضر در […]
تیم عربستان هم از جام ملت ها کنار رفت و امارات نیز به سختی از سد قرقیزستان گذشت تا این دو تیم هم به جمع تیم های ناامیدکننده جام اضافه شوند.
جام ملت های آسیا به اواسط خود نزدیک شده و حالا می توان با استدلال های محکم تری به سنجش ۲۴ تیم حاضر در آن پرداخت. از نخستین بازی که در آن تیم امارات متحده عربی به کمک پنالتی بحث برانگیز مقابل بحرین به تساوی رسید تا چهل و دومین مسابقه که بازهم تیم میزبان با یک پنالتی توانست به توفیق برسد، ۴-۵ تیم پایین تر از حد انتظار ظاهر شدند و نتوانستند انتظارات طرفدارانشان و دنبال کنندگان جام ملت های آسیا را برآورده کنند.
عربستان سعودی؛ پیتزی هم معجزه نکرد
سعودی ها که پس از ۱۲ سال به جام جهانی راه یافته بودند، خوان آنتونیو پیتزی مربی قهرمان جام ملت های آمریکای جنوبی را به کشورشان بردند تا با او راه موفقیت در روسیه را پیدا کنند اما آنجا در گروهی که تمام تیم ها شانس صعود داشتند، تنها به یک پیروزی رسیدند و در بازی افتتاحیه نیز شکست تحقیر آمیزی را تجربه کردند. با این حال فدراسیون فوتبال عربستان مربی آرژانتینی را در این تیم نگه داشت تا در جام ملت ها نیز شانس خود را امتحان کند و پس از ۱۲ سال حداقل عربستان را به فینال این رقابت ها برساند.
عربستان گام نخست را در جدال با کره شمالی محکم برداشت و دومین برد پرگل جام را رقم زد اما هرچه گذشت سبزها از لحاظ کیفی دچار افت شدند و نمود این افت در بازی پایانی مرحله گروهی دیده شد؛ جایی که شکست در یک بازی حیثیتی مقابل قطر علاوه بر صدرنشینی، روحیه را هم از شاگردان پیتزی گرفت. آن ها در مقابل ژاپن اگرچه موقعیت های خوبی داشتند و در هر دو نیمه صاحب توپ و میدان بودند، شکست خوردند تا خیلی زود از جام کنار بروند. سعودیها حالا بیش از هرچیز حسرت شکست مقابل قطر را می خورند چرا که در صورت برتری برابر این تیم می توانستند با عراق دیدار کنند که بازی به مراتب راحت تری بود.
به هر حال تورنمنت برای عربستان سعودی به پایان رسید و آن ها اکنون باید فکری به حال پست سرمربیگری در تیم ملی شان بکنند. اما نکته اساسی این است که سبزها باید به این باور برسند که از لحاظ نیروی انسانی نیز شرایط مطلوب گذشته را ندارند و اگر روند فعلی ادامه دار باشد، به زودی در زمره تیم های درجه ۲ آسیا به حساب خواهند آمد.
امارات متحده عربی؛ فاصله بسیار از ادعا تا واقعیت
اولین تیمی که فوتبال دوستان از نمایشش در جام ناامید شدند، همین امارات متحده عربی بود. تیم میزبان در مقابل بحرین در اولین بازی تا آستانه شکست پیش رفت اما یک هدیه از سوی داور باعث شد تا شاگردان آلبرتو زاکرونی، شکست نخورند و فرصت جبران داشته باشند. آن ها در بازی دوم ۲-۰ پیروز شدند اما کسانی که مسابقه را تماشا کردند، به بدشانسی هندی ها اذعان داشتند و البته حتی همین هواداران امارات نیز به خوبی اشتباهات فردی در دفاع و نقصان های تاکتیکی در فرآیند دفاعی تیم را مشاهده کردند.
امارات در مرحله گروهی از بین تیم های تایلند، بحرین و هند تنها آخری را شکست داد اما سرگروه شد و به تیم قرقیزستان برخورد کرد! قرقیزها که برای اولین بار از مرحله گروهی بالا آمده بودند، به شکلی اعجاب انگیز برابر تیم آلبرتو زاکرونی مقاومت کردند و تا لحظه آخر نیز شانس بازگشت به تورنمنت را داشتند اما در نهایت بازهم پنالتی احمد خلیل در وقت اضافه، حکم به صعود امارات داد. اماراتی ها هواداران خود را ناامید کرده اند اما برعکس عربستان، هنوز شانس اثبات توانایی خود را دارد. آن ها اکنون با استرالیای متزلزل دیدار خواهند کرد و در صورت برتری برابر کانگوروها، همه را به تحسین وا خواهند داشت اما اگر تا اینجای کار بخواهیم نظر بدهیم، باید گفت که بدون شک از امارات حتی بدون عموری نیز انتظارها بیش از این بود.
سوریه؛ ستاره های کم فروغ و مربی ناکاربلد
باتوجه به قوانین جدید ای اف سی و صعود برترین تیم های سوم، بیشتر فوتبال دوستان سوری پیش بینی می کردند تیمشان به همراه استرالیا راهی مرحله بعدی شود و حتی اگر اتفاق بدی هم رخ داد، به عنوان تیم سوم به دور یک هشتم نهایی برسد. آن ها در رنکینگ فیفا تیم ششم آسیا بودند و همین موضوع اعتماد به نفس سوری ها را افزایش داده بود.
حضور ستاره هایی نظیر عمر سوما و عمر خریبین نیز خط حمله سوریه را زهردار و آتشین نشان می داد اما آن چه در مقابل فلسطین دیده شد، سانترهای بی هدف و بلندی بود که از راست و چپ روی آسمان فلسطین ریخته می شد. در بازی دوم اتفاق بدتری رخ داد، تیم شگفتی ساز اردن ۲ بار دروازه ابراهیم عالمه را باز کرد و بازهم تلاش ۹۰ دقیقه ای شاگردان بِرند والتر اشتانگه نتیجه نداد. در بازی سوم، خریبین و سوما بالاخره گلزنی کردند اما یک شوت در لحظات پایانی مسابقه باعث شد تا سوریه یک امتیازی به قعر جدول گروه سقوط کند و تغییر مربی هم جواب ندهد.
فوتبال دوستان سوری شاید هنوز در شوک نتایج ضعیف تیمشان باشند اما سوال اصلی آن ها این است که چطور تیم حاضر در پلی آف جام جهانی ۲۰۱۸ به چنین سطحی تنزل یافت و اصلا بِرند والتر اشتانگه آلمانی از کجا به فوتبال سوریه رسید؟!
چین؛ مارچلو لیپی چوب جادو ندارد
چین از یک دهه اخیر سرمایه گذاری زیادی روی فوتبال انجام داده تا بتواند بار دیگر خود را به سطح اول فوتبال آسیا برساند. آن ها اکنون مارچلو لیپی معروف را روی نیمکت خود دارند که پس از فتح تورنمنت های مختلف اروپایی و جهانی به شرق آسیا آمده تا منجی فوتبال چین باشد.
چینی ها که در اقتصاد شانه به شانه بزرگان پیش می‌روند، در مقدماتی جام جهانی نشان دادند که هنوز با قدرت های آسیا فاصله زیادی دارند. آن ها امیدوار بودند در جام ملت ها اتفاق دیگری رخ دهد اما چنین اتفاقی روی نداد. آن ها در دو بازی اول مرحله گروهی نمایش خوبی داشتند اما در بازی سوم و تقابل با کره جنوبی، دست و پا بسته ظاهر شدند و با شکست ۲-۰ به مرحله بعد رسیدند. در مرحله بعد تایلند حریف چینی ها بود و در همان ابتدا هم یک گل به این تیم زد. اما در ادامه لیپیِ فوتبال شناس با اتخاذ تاکتیک درست و بهره گرفتن از قدرت سرزنی پایین حریف، بازی را به کناره ها برد و در نهایت هم چین توانست ۲-۱ تایلند را ببرد. آن ها اگرچه حالا در میان هشت تیم برتر جام هستند اما باتوجه به عملکرد و نمایششان کسی را مجاب به سرمایه گذاری روی خود نکرده اند و حالا بیشتر پیش بینی کنندگان، در طرف ایران هستند. لیپی می خواهد انتقام باخت در مقدماتی جام جهانی را از کی روش بگیرد اما خودش هم خوب می داند که چوب جادو ندارد و برای غلبه بر تیم نخست آسیا ابزاری بیشتر از این می خواهد.
فیلیپین؛ قعرنشینی تلخ آقای اریکسون
تیم ملی فیلیپین با هدایت اریکسون امیدهای زیادی را برای هوادارانش ایجاد کرده بود. آن ها در گام اول برابر کره تیم بسیار خوب و جنگنده ای نشان دادند و ۶۷ دقیقه نیز مقاومت کردند اما در نهایت هوانگ اوی جو توانست دروازه این تیم را فتح کند. همین نمایش بر میزان امیدها افزود و حتی انتظاراتی را هم ایجاد کرد. آن ها در بازی با چین نیز ۴۰ دقیقه فوتبال خوب بازی کردند اما ۳-۰ مغلوب شدند.
در شرایطی که فیلیپینی ها این فرصت را داشتند که با غلبه بر قرقیزستان کم تجربه و بی نام و نشان، راهی مرحله بعد شوند، سه گل خوردند و تنها در دقیقه ۸۰ یک گل زدند تا با ناکامی تورنمنت را ترک کنند.
قوانین ای اف سی چنین فرصتی را پدید آورده بود تا تیم هایی نظیر فیلیپین نیز راهی مرحله بعدی شوند و با حضور اریکسون معروف چنین انتظاری هم می رفت اما یاران اشتفان شروک به این موفقیت دست پیدا نکردند.
