او که یادگیری این هنر ارزشمند را مدیون آموزش‌های پدر و پدربزرگش می‌داند، پدربزرگش از سنگ‌تراشان مشهور استان است که تمام عمرش را صرف این کار و هنر کرده است. زارع بیدکی از ۱۵ سالگی به طور جدی وارد این هنر شده و علاقه زیادی به این حرفه دارد، عاشقانه در این هنر فعالیت می‌کند […]

او که یادگیری این هنر ارزشمند را مدیون آموزش‌های پدر و پدربزرگش می‌داند، پدربزرگش از سنگ‌تراشان مشهور استان است که تمام عمرش را صرف این کار و هنر کرده است.
زارع بیدکی از ۱۵ سالگی به طور جدی وارد این هنر شده و علاقه زیادی به این حرفه دارد، عاشقانه در این هنر فعالیت می‌کند و علاوه بر سنگ‌تراشی در زمینه‌ی حکاکی، حجم‌سازی و مجسمه‌سازی نیز فعالیت می‌کند.
حالا او در سنگ تراشی به عنوان حرفه‌ی اصلی، در تلاش برای ادغام آن با دیگر هنرها و طرح‌ها و نقوش مدرن است تا علاوه بر ایجاد فرم‌های جدید در این هنر مانند کاسه‌ها و بشقاب‌های حکاکی شده و مزین، ابداعاتی ایجاد کند.
این سنگ تراش با اشاره به این که علاقه‌ هنرمندان سنگ‌تراش بیشتر به مجسمه‌سازی معطوف است، معتقد است:  در بخش‌هایی از رشته دانشگاهی «حجم» به هنر سنگ‌تراشی نیز پرداخته می‌شود اما به دلیل سختی کار و خطرناک بودن آن، کمتر افراد به این هنر متمایل می‌شوند و نسبت به مجسمه‌سازی علاقه بیشتری نشان می‌دهند.
وی اضافه کرد: خوشبختانه اساتید و هنرمندان خوبی در استان یزد به سنگ‌تراشی مشغول هستند و می‌توانند این هنر را به علاقمندان آموزش دهند اما برخلاف تصور، احیای این هنر زیاد به آموزش وابسته نیست چرا که دشواری آن باعث می‌شود، کمتر افراد در آن دوام بیاورند.
زارع بیدکی از برگزاری ورکشاپ‌ها و کارگاه‌های آموزشی این هنر از سوی پدر و پدربزرگش خبر داده و گفته، البته قرار است با حمایت اداره کل میراث فرهنگی نیز ورکشاپی در این رابطه برگزار شود که قطعا تاثیر زیادی در جذب دوستداران هنر سنگ‌تراشی خواهد داشت چرا که حکاکی نقش‌های اسلیمی و کتیبه‌ای نیز آموزش داده خواهد شد.
وی، ساخت هاونگ‌ها و کتیبه‌های قدیمی را یکی از مهمترین راهکارهای احیای سنگ‌تراشی سنتی و دستی دانسته و گفته، حدود ۷۰۰ سال پیش، کتیبه‌ها و هاونگ‌هایی مزین به دعاهای شفابخش برای استفاده در عطاری‌ها ساخته می‌شد یا برای خانه‌ها به دعاهای رزق و روزی آراسته می‌شدند و مردم نیز اعتقاد زیادی به آنها داشتند.
او ضمن متفاوت خواندن کاربرد و مصارف هاونگ‌ها و کتیبه‌های سنگی از دیرباز تاکنون، از پیش‌قدم شدنش برای احیای آنها بسته به نوع کاربردهایشان گفت؛ این جوان سنگ تراش علاوه بر آن، در ساخت سنگ‌های صنعتی از جمله سنگ حلوا ارده‌گیری نیز از هنر سنگ تراشی استفاده می‌کند.
زارع در بازار کار هنر دستی سنگ تراشی به صورت نسخه‌ای و سفارشی کار می‌کند و بیشتر سفارش‌هایش نیز به تولید سنگ‌های صنعتی مانند سنگ قرمز حلوا ارده‌گیری محدود می‌شود.
او معتقد است که هر چند بن‌مایه و متریال اصلی سازه‌های شهرمان خشت و کاهگل است اما سنگ نیز می‌تواند در نمادها و المان‌های این شهر جهانی کاربرد بیشتری پیدا کند چرا که ایجاد حجم‌ها و مجسمه‌های سنگی در سطح شهر به دلیل سازگاری بیشتری که با سازه اصلی بافت‌های تاریخی دارد می‌تواند منجر به ایجاد المان‌هایی پایدارتر و با مقاومت بالاتری در شهر یزد شود.
پیش از این نیز علی زارع بیدکی، پدر جوان‌ترین سنگ تراش یزد که خود نیز از سنگ تراشان یزد است به ایسنا گفته بود، پسرش باید راه پدر را ادامه دهد تا این هنر و میراث ارزنده زنده بماند ولی با این حال در کنار فعالیت در این پیشه، به علت به صرفه نبودن درآمد آن برای گذران زندگی، در مهریز یک آتلیه دارد و به کار عکاسی نیز مشغول است.
او ادامه داده، هر چند این هنر را به عنوان میراث خانوادگی و اجدادی حفظ کرده و به طور جدی دنبال می‌کند اما درآمد آن برای امرار معاش به صرفه نیست. وی، حمایت و توجه میراث فرهنگی را انگیزه‌ای برای تداوم این هنر می‌داند و می‌گوید: «حتی فکرش را هم نمی‌کردم اداره کل میراث فرهنگی پیگیر باشد و پدر را برای مرمت دست سازه‌های ۷۵ سال پیش خود فرا بخواند و گویا همین عامل دلگرمی و انگیزه‌ای برای ادامه دادن و فعالیت بیشتر در این هنر دست و موروثی است.”
این سنگ‌تراش جوان مهریزی با بیان این که این هنر بسیار دشوار است، تصریح می‌کند: هر چند سنگ‌تراشی برای احیا و زنده ماندن قابل آموزش دادن است اما هنر سختی محسوب می‌شود و شاید ۲۰ درصد از هنرجویان علاقه‌مندی خود به فعالیت در این حرفه را حفظ کنند.
وی از پسرش نیز به عنوان یکی از میراث‌داران این هنر یاد می‌کند و می‌گوید:» پسرم نسبت به من، علاقه بیشتری به این هنر دارد و کارهای حکاکی سنگ را نیز انجام می‌دهد، او ۲۱ ساله و جوانترین سنگ‌تراش استان است و شش سال سابقه‌ی فعالیت در این حرفه را دارد.”/ ایسنا