دکتر مجید قاسمی مدیرعامل بانک‌پاسارگاد در مراسم نهمین دوره جایزه ملی مدیریت مالی ایران و دوازدهمین کنفرانس حسابداران و مدیران مالی که در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار شد، ضمن اشاره به شرایط کنونی اقتصادی کشور گفت: امروز وضعیت اقتصاد کشور به‌گونه‌ای است که سؤالات زیادی در خصوص شرایط کنونی اقتصاد و آینده‌ی آن […]
دکتر مجید قاسمی مدیرعامل بانک‌پاسارگاد در مراسم نهمین دوره جایزه ملی مدیریت مالی ایران و دوازدهمین کنفرانس حسابداران و مدیران مالی که در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار شد، ضمن اشاره به شرایط کنونی اقتصادی کشور گفت: امروز وضعیت اقتصاد کشور به‌گونه‌ای است که سؤالات زیادی در خصوص شرایط کنونی اقتصاد و آینده‌ی آن برای بنگاه‌های اقتصادی و غیراقتصادی، به دلیل تأثیرپذیری بالای آنها ایجاد شده‌است.
مهمترین بحثی که در این شرایط باید به آن توجه شود سیاست ارزی کشور است. به‌ویژه با توجه به شرایطی که می‌بینید بانک‌مرکزی جمهوری اسلامی ایران برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی یا تجاری کشور چگونه تحت‌فشار قرار می‌گیرد و سیاست ارزی کشور که باید مستظهر به سیاست‌های تجاری و سیاست‌های تولید ملی باشد، به‌نوعی اینگونه تضعیف میشود. وی ادامه داد: از طرفی این پدیده‌ی منحوس بدون انتقال ارز، ارز متقاضی و برات بدون تعهد، بعد از اتمام جنگ تحمیلی وارد حوزه تجارت کشور شده‌است. به‌گونه‌ای که هرگونه امکانی را برای برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری منسجم ارزی مختل می‌کند. همانطور که اخیراً نیز ریاست سازمان توسعه تجارت اعلام کرد از حدود ۳۳ میلیارد دلار صادراتی که در همین دوره‌ی کوتاه انجام شده‌است، تنها ۱ میلیارد دلار ارز وارد کشور شده‌است.
مدیرعامل بانک‌پاسارگاد تصریح کرد: مقررات همه‌ی کشورها ناظر بر این است که عایدات صادرات باید به کشور برگردد. صادرکننده باید نشان دهد که چگونه صادرات را انجام داده و چگونه آنچه که حاصل شده‌است را وارد کشور کرده‌است. در کشور ما مباحثی مطرح شده‌است به نام انتقال بدون ارز که در مقاطع مختلف هم نام آن را عوض می‌کنیم؛ یا ارز متقاضی یا برات بدون تعهد. این‌ها از کجا تأمین میشود؟ بنده گزارشی را مطالعه کردم که متأسفانه تجهیزات پزشکی در همین چهارچوب بدون انتقال ارز، به‌دلیل ناچاری با ارز ۳۳ هزار تومان وارد کشور شد. آیا این قابل انجام است؟ آیا واقعاً میشود خدمات اولیه و ضروری مردم را ارایه کرد؟ حتی مواردی داریم که دلار با قیمت بیشتری برای بعضی از تجهیزات لوکسی که در کشور استفاده میشود، از محل بدون انتقال ارز وارد شده‌است. بدون انتقال ارز به چه معناست؟ مگر به غیر از ارزی است که ما مرتب مجبور می‌شدیم به بازار تزریق کنیم برای آنکه جلوی افزایش نرخ ارز را از طریق بدون انتقال ارز بگیریم؟ بدون انتقال ارز نوعی ابزار برای پولشویی است. بدون انتقال ارز، متأسفانه نوعی ابزار است برای خروج ارز غیرمجاز، اگر به آن قاچاق ارز نگوییم. چرا ما باید چنین عارضه بیماری‌زایی را در اقتصاد خود تحمل کنیم؟ بعد هم از بانک مرکزی انتظار داشته‌باشیم که بتواند بازار را کنترل کند.
وی خاطرنشان کرد: رییس کل بانک‌مرکزی آخر هفته گذشته یک یادداشتی نوشتند که آنچه به عنوان مبادلات ارزی در دولت تصویب شده‌است، دلیل فشار بر نرخ ارز است. یعنی بانک‌مرکزی که باید مغز متفکر صاحب اختیار باشد، برای آنکه بتواند بازار را تنظیم کند، با محذوراتی تحت فشار است که ما از آن این انتظارات را داریم.
دکتر قاسمی ادامه داد: در دوره‌ی مدیریت قبل نیز متأسفانه هر چه در وزارت صمت، مهر ارز مبادله‌ای می‌خورد در بانک‌مرکزی تبدیل به بدون انتقال ارز می‌شد که خود خبط بزرگی است. در حال حاضر عزیز فرهیخته‌ای در بانک‌مرکزی، به لحاظ آنکه اقتصاد خوانده‌است، می‌داند که چه می‌خواهد و ما باید به او کمک کنیم. به این دلیل این موضوع را مطرح می‌کنم که بیشترین ضربه‌‌های نوسانات ارزی به بخش مالی بنگاه‌ها برمی‌گردد و مدیران مالی در بنگاه‌ها حتی نمی‌توانند برای هفته و سال آتی برنامه‌ریزی کنند.
وی تأکید کرد: وضعیتی که در حال حاضر وجود دارد به‌دلیل فشارهایی که هست، هنوز نمی‌تواند وضعیت مطلوب سیاست ارزی محسوب شود. نظریه‌ای به نام سه‌گانه ناممکن یا سه‌گانه منحوس و غیرمقدس وجود دارد که از اواخر سال ۱۹۹۰ به‌عنوان تئوری حاکم بر تعیین اقتصاد پولی کشورها نقش بازی می‌کند. بر این اساس، از این سه مورد، بیشتر از دو مورد را نمی‌توان انتخاب کرد و امکان انتخاب هر سه نیست؛ اول آنکه ما پول مستقل ملی داشته باشیم یعنی ریال داشته باشیم یا نه، برخی کشورها از پول ملی خود صرفنظر کرده مثلاً با دلار یا پوند کار می‌کنند و ممکن است کشوری این انتخاب را داشته باشد. دوم، ثبات ارزش برابری پول ملی در برابر ارزهای خارجی و سوم آزادی ورود و خروج ارز. وی ادامه داد: از این سه مورد، ما نمی‌توانیم پول مستقل ملی نداشته باشیم و با این شرایطی که داریم و به‌خصوص با بحث‌های تحریم، اتفاقا ضرورت داشتن پول ملی مستقل بیشتر احساس میشود. در حال حاضر ما با برخی از کشورها قرار می‌گذاریم که با ریال خودمان یا با پول آنها با یکدیگر مبادله کنیم، به دلیل اینکه در تحریم‌ها اجازه نداریم از طریق دلار عمل کنیم.
