ایسنا نوشت: استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به طرحی که به در سال ۹۳ به سازمان مدیریت منابع آب ایران تحویل داده شده است، از اجرایی نشدن مواردی همچون لایروبی رودخانه‌ها انتقاد کرد و گفت: وقوع پدیده‌های شبیه سیل فروردین ۹۸ در دوره‌های بازگشت درازمدت قطعی است؛ بنابراین بازنگری استراتژی‌های مدیریتی، القای فرهنگی […]

 

ایسنا نوشت: استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به طرحی که به در سال ۹۳ به سازمان مدیریت منابع آب ایران تحویل داده شده است، از اجرایی نشدن مواردی همچون لایروبی رودخانه‌ها انتقاد کرد و گفت: وقوع پدیده‌های شبیه سیل فروردین ۹۸ در دوره‌های بازگشت درازمدت قطعی است؛ بنابراین بازنگری استراتژی‌های مدیریتی، القای فرهنگی و فرهنگ‌سازی در حوزه‌های کاری و اداری ضروری به نظر می‌رسد.

 

منیژه قهرودی در نشست “سیل فروردین ۹۸ و تغییر اقلیم: اولین یافته‌ها” که امروز در مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور برگزار شد، به طرح “آسیب‌پذیری سازه‌های خطی یا نقش آن‌ها در تشدید سیلاب” پرداخت و تصریح کرد: به دلیل وجود آسیب پذیری سازه‌های خطی، در شرایط خشکسالی شاهد سیل طبس بودیم اما چون این سیل مقطعی و مربوط به یک جای خاص بود، انعکاس چندانی پیدا نکرد.

 

وی با بیان اینکه تواتر پدیده سیل بسیار زیاد است، خسارات مالی سیل را بدتر از زلزله و خسارات جانی آن را کمتر از زلزله دانست و گفت: بارش‌های فراوان باعث گستردگی سیل در کشور شد.

 

این استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به طرحی که در سال ۹۳ برای شرکت مدیریت منابع آب ایران انجام شده است، توضیح داد: در آن سال آسیب‌پذیری سازه‌های خطی بررسی شد و یکی از مواردی که مشاهده کردیم، این بود که پل‌های زیادی در خطوط راه‌آهن کشور وجود دارد، اما نگهداری خوبی از آن‌ها صورت نمی‌گیرد؛ به طوری که در فصل تابستان و نبود بارش نیز مشاهده شد که آب زیر پل‌ها لایروبی نشده و به صورت راکد مانده است.

 

قهرودی ادامه داد: همچنین در پل رودخانه قره سو مشاهده کردیم که لایروبی انجام نشده و زهکشی ضعیف است. دستور لایروبی این پل رودخانه صادر شد اما انجام نشد. وی در همین زمینه با اشاره به وضعیت لرستان در سیلاب اخیر، گفت: لرستان نیز دره‌های کوچکی دارد و با دوره بازگشت ۱۰ ساله هم درگیر سیلاب می‌شود. این در حالی است که یک کانال بزرگ با پوشش گیاهی بسته شده و ریزش سنگ هم برخی مسیرها را مسدود کرده است.

 

 

 

استاد دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: انتظارات برای بارش‌های بالا وجود داشت اما مسئولان سدها را به خاطر مسئله خشک سالی باز نمی‌کردند.

 

قهرودی ذیل نتیجه‌گیری و پیشنهادات طرح فوق که در سال ۹۳ انجام شده بود، آسیب‌پذیری سازه‌ها در شرایط عادی، عدم آمادگی سازه‌ها در شرایط بحرانی و تشدید بحران، شرایط محیطی نامناسب از جمله کوهستانی بودن، حجم رسوبات درونی دامنه‌ها، وجود دشت‌های پست، ساختار مهندسی ضعیف، عدم توجه کافی به شرایط محیطی و جانمایی مناسب، مدیریت نامناسب به خصوص در سطح کارشناسی را از جمله نتایج این طرح دانست.

 

وی در پایان تأکید کرد: وقوع پدیده‌های شبیه سیل فروردین ۹۸ در دوره‌های بازگشت درازمدت قطعی است؛ بنابراین بازنگری استراتژی‌های مدیریتی، القای فرهنگی و فرهنگ‌سازی در حوزه‌های کاری و اداری ضروری به نظر می‌رسد.