داوران خارجی بخشهای مختلف جشنواره جهانی فیلم فجر از سینمای ایران و فرهنگ و سنت ایرانی به عنوان کشوری با قدمت تاریخی تمجید کردند. به گزارش «جمله» به نقل از ایسنا، در نهمین روز جشنواره جهانی فیلم فجر داوران بخشهای مختلف این رویداد در نشست خبری در پردیس چارسو حاضر شده و ضمن پاسخ به […]
داوران خارجی بخشهای مختلف جشنواره جهانی فیلم فجر از سینمای ایران و فرهنگ و سنت ایرانی به عنوان کشوری با قدمت تاریخی تمجید کردند.
به گزارش «جمله» به نقل از ایسنا، در نهمین روز جشنواره جهانی فیلم فجر داوران بخشهای مختلف این رویداد در نشست خبری در پردیس چارسو حاضر شده و ضمن پاسخ به سوالات از جشنواره و فیلمهای ایرانی و کشور ایران هم صحبت کردند.
در بخش «جلوه گاه شرق» «روسودان گلورژیدزه» و خسرو معصومی و از جمع داوران «بین الادیان» هم اینیس گیل و داگلاس فالسون در این نشست بودند.
خسرو معصومی در اظهاراتی با اشاره به اولین تجربه داوری اش در این جشنواره از پذیرفته نشدن فیلمهای ایرانی در در جشنواره کن گفت و افزود: جای تعجب است که امسال در جشنواره فیلم کن هیچ فیلم ایرانی به عنوان نماینده نداشتیم.
امیر اسفندیاری معاون بینالملل جشنواره که ریاست نشستها را برعهده داشت، درباره بخش «بین الادیان» توضیح داد که در دیگر جشنوارهها داوران «بین الادیان» جایزه کلیسای کاتولیک را به فیلمها میدهند ولی برای جشنواره فجر تقاضا شده این جایزه بین الادیان باشد و داوران این بخش را سازمان سیگنس معرفی کردهاند.
در این بخش، فالسون حضورش در این جشنواره را تجربهای شگفت انگیز دانست و گفت: قبل از حضور در این جشنواره، پیش بینی خاصی از آن نداشتم اما امروز میتوانم بگویم که فراتر از توقع من عمل کرد. سینمای ایران سینمایی شگفتانگیز است و امیدوارم فیلمهای بیشتری از این کشور در دنیا نمایش داده شود.
در ادامه وانگ ژیائوشوای، پیتر فلایشمان، مایک فان دائم، مظفر اوزدمیر، نرگس آبیار و نوید محمدزاده داوران بخش مسابقه بین الملل «سینمای سعادت» در نشست حاضر شدند.
میتوسکا به عنوان یکی از اعضای هیأت داوران بخش «سینمای سعادت» در سخنانی بیان کرد: علاوه بر ۱۵ فیلم بخش مسابقه بینالملل، ۱۵ فیلم کوتاه دیدم و تعدادی فیلم خارج از این بخش را نیز در روزهای برگزاری جشنواره تماشا کردم. در اروپا این شانس را نداریم که فیلمهایی از کشورهای مختلف ببینیم. انتخاب هوشمندانه فیلمها و داوریها لذت بخش بود.
او در پاسخ به این که آیا در این بخش تمایل داوران به انتخاب ژانرهایی خاص یا فیلمهایی کمتر تجاری بوده است، توضیح داد: طبیعتاً اختلاف نظرهایی بین ما وجود داشت. گاهی میخواهیم فیلمهای رایج «مین استریم» (عامه پسند) را ببینیم گاهی فیلمهای هنری اما اکثر فیلمهای حاضر در جشنواره جهانی فیلم فجر خوب بود و در فرآیند داوری به مشکلی برنخوردیم. همچنین اگر در یک فستیوال فیلمهای بد و خوب در کنار هم نباشند، داوری معنایی ندارد.
«فلایشمان» دیگر داور بخش «سینمای سعادت» نیز درباره علاقه مندان به سینما در ایران گفت: تحت تأثیر شور و اشتیاق مخاطبان سینما در ایران هستم. مخاطبان سینما در ایران آنقدر پخته، هوشمند و آگاه هستند که هر فیلمی را از هر جای جهان ببینند و درک کنند.
در ادامه داوران بخش «نتپک» حاضر شدند که اعجاز گل داور این بخش گفت: تجربه آشنایی من با سینمای ایران به ۳۰ سال گذشته برمیگردد. فکر میکردم آن زمان قرار است فیلمی پروپاگاندا ببینم اما فیلمهای آن سالها نظیر «خانه دوست کجاست» این مضمون را نداشت. همچنین فیلمهای باران، رنگ خدا و بچههای آسمان ساخته مجید مجیدی را بعدها از سینمای ایران دیدم. در ادامه سینمای ایران با فیلمهایی نظیر «جدایی نادر از سیمین» موفق تر شد. این سینما در حال حاضر در سطح بینالمللی ایستاده است و از نظر بازیگری، ویژگیهای فنی، کارگردانی و… در شرایط خوبی قرار دارد.