سلوكوس یکم معروف به سلوکوس نیکاتور ـ یکی از شش ژنرال اسكندر مقدونی و جانشین او در متصرفات آسيايي اش، سال ۳۱۱ پيش از ميلاد ساختن شهري را در كناره غربي رود دجله (عراق امروز) آغاز كرد كه پنج سال بعد تكميل شد و سلوكيه نام گرفت و دستگاه حكومتي اش به آنجا انتقال يافت […]
سلوكوس یکم معروف به سلوکوس نیکاتور ـ یکی از شش ژنرال اسكندر مقدونی و جانشین او در متصرفات آسيايي اش، سال ۳۱۱ پيش از ميلاد ساختن شهري را در كناره غربي رود دجله (عراق امروز) آغاز كرد كه پنج سال بعد تكميل شد و سلوكيه نام گرفت و دستگاه حكومتي اش به آنجا انتقال يافت ولی چون از ایرانیان بیم داشت، چندی بعد در کنار مدیترانه (ترکیه امروز و نه چندان به دور از مرز سوریه) شهر دیگری به همان نام ـ سلوکیه ساخت و پایتخت اول خود قرار داد.
مِهرداد یکم (شاه انتخابی ایران از دودمان اشکانیان) ۱۵۰ سال بعد تيسفون را رو به روی سلوکیه ـ در سوي ديگر دجله (کناره شرقی آن) بساخت و پايتخت قرارداد که ۷۸۷ سال پایتخت ایران بود. اردشیر ساسانی که حتی حاضر به شنیدن نام سلوکی ها و متجاوزین به ایران نبود در کنار سلوکیه شهری ساخت و نام آن را «وه اردشیر» گذارد و ساکنان سلوکیه به آنجا منتقل شدند.
طغیان آب و سیل دهها سال بعد «وه اردشیر» را ویران ساخت. اردشیر ساسانی برای ساختن این شهر، سلوکیه را ویران نساخت تا از مصالح ساختمانی آن استفاده کند. او گفته بود که ساکنان سلوکیه وقتی که ببینند «وه اردشیر» بهتر است خودشان به آنجا نقل مکان می کنند که چنین شد.