تصمیم رئیس جمهور دونالد ترامپ که طی آن از اعزام ١٥٠٠ سرباز به پایگاه های این کشور در منطقه تحت عنوان حمایت از نیروهای موجود در سایه افزایش تهدیدهای سپاه پاسداران خبر داد مثال آشکاری از سراسیمگی دولت این کشور یا به عبارت دیگر وضعیت ابهام است. به این ترتیب که این شمار اندک نیروها […]
تصمیم رئیس جمهور دونالد ترامپ که طی آن از اعزام ١٥٠٠ سرباز به پایگاه های این کشور در منطقه تحت عنوان حمایت از نیروهای موجود در سایه افزایش تهدیدهای سپاه پاسداران خبر داد مثال آشکاری از سراسیمگی دولت این کشور یا به عبارت دیگر وضعیت ابهام است. به این ترتیب که این شمار اندک نیروها برای حمایت از نیروهای آمریکایی موجود در منطقه خاورمیانه چه اقدامی می توانند انجام دهند که شمار آن ها به ٨٠ هزار نفر می رسد و از این تعداد ١٤ هزار نظامی در افغانستان و حدود ٨ هزار نظامی دیگر در سوریه و عراق هستند. رئیس جمهور ترامپ چه کسی را به سخره گرفته داده است؟ خود یا ملتش یا کشورهای منطقه که وعده حمایت از آن ها را داده است؟
متهم کردن مستقیم سپاه پاسداران به دست داشتن در حمله ای که ٤ نفتکش بزرگ را در نزدیکی سواحل فجیره امارات هدف قرار داد و نیز پرتاب راکت به منطقه سبز بغداد در نزدیکی سفارت آمریکا این مسئله را القا می کند که احتمال حمله انتقام جویانه آمریکا علیه منافع ایران همچنان وجود دارد و باعث می شود ما را به نتیجه سخنان رئیس جمهور ترامپ برساند مبنی بر این که کشورش به هرگونه حمله به نیروها و منافع کشور یا متحدانش در منطقه پاسخ خواهد داد.
چنانچه پاسخی احتمالی از سوی آمریکا صورت خواهد گرفت؛ پرسش این است آیا این پاسخ از طریق حمله ای کوبنده و جنگی گسترده علیه ایران خواهد بود یا از طریق حملات “جراحی گونه” به پایگاه های نظامی اصلی در عمق ایران و در این دو مورد پاسخ ایران چگونه خواهد بود؟
نه ما و نه دیگر ناظران پاسخ واضحی در این زمینه نداریم، اما باید به مسئله مهمی اشاره شود مبنی بر این که آمریکا هنگامی که در سال ٢٠٠٣ به عراق با هدف اشغال و تغییر حکومت این کشور حمله کرد؛ یک کشور منزوی و بدون دوست را هدف قرار داده بود کشوری که به تازگی از جنگی فرسایشی خارج شده بود که آمریکا آن را درگیر این جنگ کرده بود و این جنگ هشت سال به طول انجامیده بود و محاصره ای برای گرسنه نگه داشتن ملت این کشور علیه آن اعمال کرده بود محاصره ای بی سابقه در تاریخ و آمریکا از سوی ائتلافی متشکل از بیش از ٣٣ کشور حمایت می شد، اما مسئله در هرگونه جنگ احتمالی آتی علیه ایران فرق می کند.آنچه می خواهیم بگوییم این است که آمریکا با دشمنی ایدئولوژیک دارای بازوهای متعدد در چندین کشور روبرو است و این بازوها می توانند درصورتی که دستور دریافت کنند درهای جهنم را به روی متحدان منطقه ای آمریکا بگشایند که در راس آن ها دولت اشغالگر اسرائیل قرار دارد.
رئیس جمهور روحانی گفته درصورتی که کشورش در معرض حملات موشکی آمریکا قرار گیرد با قدرت پاسخ خواهد داد و پرچم تسلیم را بالا نخواهد برد، اما ژنرال حسن سیفی، معاون فرمانده ارتش ایران تاکید کرد نیروهای مسلح این کشور در لبنان، یمن، افغانستان، فلسطین و غزه حضور دارند و کشورش می تواند با استفاده از موشک ها و سلاح های سری کشتی های آمریکایی را غرق کند. مطمئنا منظور او کرانه باختری بود، زمانی که از فلسطین صحبت کرد.
شاید این تهدیدهای ایران در چارچوب جنگ روانی قرار گیرد، اما همچنان حاوی پیام های بسیار با اهمیتی می باشد و آشکار است این تهدیدات را رهبری آمریکا جدی می گیرد و گواه آن این است که وزیر امور خارجه آمریکا به بغداد سفر کرد تا امنیت نیروهای خود در عراق را تامین کند؛ پس از این که اطلاعاتی قطعی درباره این مسئله بدست آورد که این نیروها درتیررس راکت های بسیج مردمی قرار گرفته اند.
