هوشنگ گلشیری تا زمانی که زنده بود در مرکز مهمترین فعالیت‌های ادبی و فرهنگی ایران قرار داشت. گلشیری نامش با نام رمان نو، داستان نو و افکار نو همراه است. او یکی از تکنیکی ترین داستان نویسان معاصر ماست. از لحاظ تکنیک و فرم داستان تمام تکنیک های روزگار خودش را می شناخت اما […]
هوشنگ گلشیری تا زمانی که زنده بود در مرکز مهمترین فعالیت‌های ادبی و فرهنگی ایران قرار داشت. گلشیری نامش با نام رمان نو، داستان نو و افکار نو همراه است.
او یکی از تکنیکی ترین داستان نویسان معاصر ماست. از لحاظ تکنیک و فرم داستان تمام تکنیک های روزگار خودش را می شناخت اما این تکنیک هیچ گاه او را به سوی فرمالیسم نکشید. تسلط کاملی به ادبیات کلاسیک ایران داشت و داستان نویسان و فلاسفه روزگار خودش را خوب می شناخت. او سردبیری چند مجله مهم را به عهده گرفت؛ از جمله مجله مفید و کارنامه.
هوشنگ گلشيرى، نويسنده صاحب سبك و امضا از تاثيرگذارترين نويسندگان معاصر ايران بود كه در چهار دهه فعاليت ادبى خود نه تنها ۱۶ اثر درخشان برجاى گذاشت، بلكه طيفى از مهمترين نويسندگان معاصر ايران را در كلاس هاى داستان نويسى و داستان خوانى خود پروراند؛ نويسندگانى كه خود به نام هايى بلند آوازه در ادبيات معاصر ايران تبديل شدند. كسانى چون شهريار مندنى پور، بيژن بيجارى، رضا فرخ فال، منيرو روانى پور، اصغر عبداللهى، حسين ثناپور، حسين مرتضاييان آبكنار و مهكام رحيم زاده.
بسیاری از منتقدان ادبی”شازده احتجاب” را رمان کوتاه و شماری آن را داستان بلند خوانده‌اند. این کتاب مشهورترین، و به تعبیر نویسنده خوش‌اقبال‌ترین، اثر هوشنگ گلشیری است.
