محمدعلی بهمنی، شاعر و غزل‌سرای پیشکسوت، در پنجمین اجلاس شاعران هم‌سرا تجلیل می‌شود. امیر عبدالحسینی، دبیر این اجلاس، از تجلیل از محمدعلی بهمنی در «نشست شاعران آزاد ایران» که قرار است امروز یکشنبه ٢٣ تیر ٩٨ و مصادف با میلاد امام رضا(ع) در سالن همایش‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برگزار شود، خبر داد. […]

محمدعلی بهمنی، شاعر و غزل‌سرای پیشکسوت، در پنجمین اجلاس شاعران هم‌سرا تجلیل می‌شود.
امیر عبدالحسینی، دبیر این اجلاس، از تجلیل از محمدعلی بهمنی در «نشست شاعران آزاد ایران» که قرار است امروز یکشنبه ٢٣ تیر ٩٨ و مصادف با میلاد امام رضا(ع) در سالن همایش‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برگزار شود، خبر داد.
او درباره این تجلیل گفت: استاد بهمنی از چهره‌های شاخص و محبوب شعر معاصر به ویژه در قالب غزل‌سرایی است که طی بیش از نیم قرن فعالیت شاعرانه، علاوه بر سرایش و ارائه اشعار متعدد، بر شعر معاصر نیز تاثیر گذاشته است. اولین شعر او در سال ٣٠ و زمانی که ٩ ساله بود با انتخاب فریدون مشیری در مجله روشنفکر منتشر شد. فروردین امسال این شاعر پیشکسوت وارد هفتادوهشتمین سال زندگی‌اش شد. با این وصف این هنرمند عرصه شعر و ادب نزدیک به ٧٠ سال است که شعر می‌سراید.
این پژوهشگر و مدیر هنری در ادامه گفت: دیگر نکته قابل توجه در آثار بهمنی معاصر بودن و امروزی بودن آن‌ها است. کارشناسان و منتقدان حوزه شعر معتقدند که بهمنی از نیما یوشیج تأثیر پذیرفته است و خود بهمنی هم این نگاه را تأیید کرده و آثارش را تلفیقی از فرم آثار نیما و قالب غزل‌های عاشقانه دانسته است. بهمنی در بیتی گفته؛ «جسمم غزل است اما، روحم همه نیمایی است، در آینه‌ تلفیق، این چهره تماشایی است».
دبیر اجلاس شاعران هم‌سرا با اشاره به تعداد کتاب‌های منتشرشده از این شاعر غزل‌سرا به مسئولیت او به عنوان رییس شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اشاره کرد و گفت: حضور بهمنی در این شورا از منظر کیفی‌سازی سرودها و ترانه‌ها بسیار پراهمیت بود اما بهمنی از کیفیت پایین آثار و ارائه کارهای سخیف و دم‌دستی آزرده‌خاطر شده بود و با انتشار نامه‌ای در شهریور ٩٧، خداحافظی‌اش از ریاست شورای شعر و ترانه را اعلام کرد. بهمنی در انتهاب این مطلب نوشته بود: من با آگاهیِ اشتباهم از قبول ریاست شورای ترانه – نه به‌دلیل این که شش ماه است کارشناسانش حقوق نگرفته‌اند – فقط به این دلیل که دیگر مزاحم ترانه‌های ضعیف نباشم، با شرم خداحافظی می‌کنم.