مدیرکل طرح جامع و مدلهای حملونقل وزارت راه و شهرسازی از اولویت بندی طرح های توسعه زیرساخت های حمل و نقل در پیشنهاد بودجه سال ۱۳۹۹ با استفاده از نتایج طرح جامع حمل و نقل کشور خبر داد. مهدی صفری مقدم بابیان اینکه مراحل ساخت مدل ملی تحلیل تقاضا و برنامه ریزی جامع حمل […]
مدیرکل طرح جامع و مدلهای حملونقل وزارت راه و شهرسازی از اولویت بندی طرح های توسعه زیرساخت های حمل و نقل در پیشنهاد بودجه سال ۱۳۹۹ با استفاده از نتایج طرح جامع حمل و نقل کشور خبر داد.
مهدی صفری مقدم بابیان اینکه مراحل ساخت مدل ملی تحلیل تقاضا و برنامه ریزی جامع حمل و نقل برای کلیه تبادلات بار و مسافر فی مابین همه ۴۱۸ شهرستان کشور و در بر دارنده تمامی شیوه های حمل و نقل به اتمام رسیده و هم اکنون آماده بهره برداری می باشد، از اولویت بندی طرح های پیوست قانون بودجه بر اساس تحلیل تقاضا و میزان بهبود هر یک از طرح ها بر شاخص های کارایی شبکه حمل و نقل کشور خبر داد و اظهار داشت: طی برنامه ریزی های خوب انجام شده با هماهنگی معاونت برنامه ریزی و مدیریت منابع و ستاد بودجه وزارت راه و شهرسازی در نظر است در پیشنهاد بودجه سال ۱۳۹۹ با استفاده از یک نظام تصمیم گیری چندمعیاره مبتنی بر شاخص های کارایی و بهره وری، ارتقاء ایمنی، کاهش مصرف سوخت و اثرات زیست محیطی و افزایش دسترسی به منظور نیل به عدالت و با استفاده از نتایج مدل های طرح جامع حمل و نقل نسبت به تعیین طرح های واجد اولویت اقدام گردد.
وی با بیان اینکه الگوی پیشنهادی جهت نظام تصمیم گیری و شاخص های اولویت بندی طرح ها توسط دفتر طرح جامع و مدل های حمل و نقل تهیه و در ستاد بودجه ارایه گردیده و شرکت ها و سازمان های تابعه نسبت به ارایه نقطه نظرات و پیشنهادات جهت تکمیل این نظام تصمیم گیری اقدام نموده اند، ابراز امیدواری کرد، با نهایی شدن شاخص ها، فرایند تحلیل طرح های پیوست قانون بودجه بر مبنای شاخص های نظام تصمیم گیری چند معیاره مراحل پایانی خود را طی نموده و اطلاعات شاخص های کمی جهت تصمیم گیری در اختیار ستاد بودجه قرار گیرد.
مدل ملی تحلیل تقاضا و برنامه ریزی جامع حمل و نقل، دستاورد مهم فاز اول طرح جامع حمل و نقل کشور
مدیرکل طرح جامع و مدل های حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی با اشاره به اینکه بر مبنای نتایج مطالعات فاز اول طرح جامع حمل و نقل کشور، یک مدل جامع تحلیل تقاضا برای مدهای مختلف حملونقل در کشور با مشارکت هفت دانشگاه برتر کشور ایجاد شده است افزود: این مدل جامع از مجموعه تعداد زیادی مدل اختصاصی پیش بینی برای انواع مختلف شیوه های حمل و نقل تشکیل شده است؛ مدل هایی که به تفکیک گروه کالا در بخش بار و هدف سفر در سفرهای مسافری، تقاضای حملونقل را در سنوات آتی تا افق ۱۴۱۴ برای ما پیشبینی می نماید. یعنی اینکه در افق های آینده ما از هر نقطهای از کشور به نقطه دیگر در هر مد حملونقل، چه میزان تقاضا خواهیم داشت.
صفری مقدم اظهار داشت: برای انجام مجموعه این پیشبینی ها ۱۱۸ متغیر مختلف اقتصادی، اجتماعی و فنی بخش حملونقل در این مدل جامع مورد استفاده قرار گرفته و امکان دستیابی به مدلی پویا را برای ما فراهم کرده است؛ یعنی مدلی که با تغییر مؤلفههای اقتصادی، اجتماعی و فنی بطور پویا و داینامیک مقادیر برآورد و پیش بینی های تقاضا در هر مو و شیوه حمل و نقل را بصورت خودکار بروز می نماید.
وی گفت: این مدل جامع از ۱۱۱ مدل زیرمجموعه تشکیل شده است که هفت دانشگاه برتر کشور این مدل-های پیشبینی تقاضا را برای ما طراحی کرده اند تا در هر شرایط تقاضای استفاده از بخش های مختلف شبکه حملونقل برای ما قابل برآورده باشد؛ همینطور در این مدل جامع ۱۴ شیوه مختلف حملونقل بار و مسافر لحاظ گردیده است که شامل حملونقل عمومی در تمام مدهای مختلف و سفرهای با خودرو شخصی میباشد؛ همچنین ۷ هدف سفر به تفکیک برای سفرهای مسافری و ۱۰ گروه کالایی برای تبادلات باری مبنای پیش-بینی ها قرار گرفته است.
سامانه ملی تحلیل تقاضا و برنامه ریزی جامع حمل و نقل (سامت)
مجری طرح جامع حمل و نقل کشور با بیان اینکه مجموعه این مدلها دستیابی به یک الگوی جامع و ملی برای تحلیل و پردازش تقاضای سفر در کشور را فراهم میکند، گفت: همه این مدلها در یک سامانه نرمافزاری تجمیع و بارگذاری شده است؛ همینطور زیرساخت های حملونقل کشور شامل شبکه راه ها، راه آهن، بنادر و فرودگاه ها و … را در این سامانه وارد کرده ایم و در حال حاضر یک زیرساخت مکانیزه برای تحلیل و پردازش تقاضای سفر در همه مودها و شیوه ها در سراسر نقاط کشور در اختیار داریم که به ما امکان را میدهد میزان تقاضای هر بخش از شبکه در سنوات آتی را پیش بینی، شبیهسازی و تحلیل نمائیم
مدیرکل دفتر طرح جامع و مدلهای حملونقل یادآور شد: برای نمونه سامانه این امکان را می دهد که سطح سرویس جادههای کشور، حجم بار و مسافر در بخشهای مختلف شبکه معابر جاده ای و شبکه راه آهن، میزان تقاضای سفر از هر یک از فرودگاهها و ایستگاههای ریلی و همچنین میزان باری که در سنوات آتی به بنادر وارد می شود را به تفکیک گروه کالا برآورد نموده و بر این مبنا شبیهسازی و تحلیل کنیم کدام بخش های از شبکه احتمالا با کمبود ظرفیت مواجه شده و به گلوگاه تبدیل خواهند شد.