اصلاحطلبان چه نگاهی به کارنامه یکسال اول دولت دوم تدبیر و امید دارند و با توجه به اینکه در رای ۲۴ میلیونی حسن روحانی سهیم هستند، چقدر خود را مقید به این میدانند که هم به دولت یاری برسانند و هم اینکه ضعفها و کاستیهای احتمالی را گوشزد کنند. « واقعیت این است که نیروهای […]
اصلاحطلبان چه نگاهی به کارنامه یکسال اول دولت دوم تدبیر و امید دارند و با توجه به اینکه در رای ۲۴ میلیونی حسن روحانی سهیم هستند، چقدر خود را مقید به این میدانند که هم به دولت یاری برسانند و هم اینکه ضعفها و کاستیهای احتمالی را گوشزد کنند.
« واقعیت این است که نیروهای اصلاحطلبی در شرایطی قرار دارند که سطح مطالبات رو به افزايش است. آنهم در شرایطی که در فعاليتهاي دولت سهي ندارند و حتي گروهي از آنها معتقد به سهمخواهي هم نبودند و به همین دلیل تبعات شرایط سخت و گرفتاریهایی که مردم دارند، گریبان آنها را خواهد گرفت.»
احمد خرم وزیر راه دولت سید محمد خاتمی که از چهرههای شناخته شده اصلاحطلب به شمار میرود، با طرح اظهارات بالا و همچنین با تاکید بر اینکه دولت برای تحقق وعدههایش با مانعهایی جدی روبرو است، در گفتوگویی به پرسشهای «جمله» پاسخ میگوید:
*یکسال از انتخابات ۹۶ گذشت. اصلاحطلبان از کارنامه دولتی که در رایآوریاش نقش پررنگی داشتند، رضایت دارند؟
اصلاحطلبان هم مثل هر شهروند دیگری در دولت هم ایراد میبینند هم به نکتههای مثبت امیدوار هستند. به هر حال، دولتها برای اینکه بتوانند به تعهدات خود عمل کرده و برنامهها را اجرایی کنند، مانعهای زیادی را پیش روی خود میبینند.
*اصلاحطلبان سرنوشت آینده خود را منوط به توفیق دولت میبینند. سئوال این است که با توجه به این مساله، نسبت به دولت چه وظیفههایی دارند؟
به هر حال مكانيزم سياسي اينطور حكم ميكند كه وقتي از چهرههايي در فضاي انتخاباتي حمايت ميكنند و آنها را به دولت و مجلس يا شوراي شهر ميفرستند، به طور دائم رفتارشان و تصميمگيريهايشان را رصد و محاسبه كنند تا بدانند آيا آنها به تعهدات اوليه متعهد هستند يا نه، تا نتيجه را به طور منظم به مردم گزارش كنند. اما آنچه مشخص است، شوراي هماهنگي فاقد اين نوع كنش است كه بايد اذعان داشت، چنين حالتي هزينهساز است. كه اين روند ريشه در كمبود وقت، اضطرار در فضاي انتخاباتي دارد. به طوريكه باعث مي-شود تا كساني كه به اصطلاح بعد از انتخابات خرشان از پل رد شد، تعهدات را فراموش كرده و حتي حمايت شدن از جانب اصلاحطلبان را به راحتي انكار ميكنند.
*با توجه به عملکرد دولت، شرايط را براي اصلاحطلبان چطور میبینید؟
واقعیت این است که نیروهای اصلاحطلبی در شرایطی قرار دارند که سطح مطالبات رو به افزايش است. آنهم در شرایطی که در فعاليتهاي دولت سهي ندارند و حتي گروهي از آنها معتقد به سهمخواهي هم نبودند و به همین دلیل تبعات شرایط سخت و گرفتاریهایی که مردم دارند، گریبان آنها را خواهد گرفت.
*شما به سهمنخواهی اشاره کردید. یعنی باید سهمخواهی میکردند؟
نمیتوان به این سئوال پاسخی صریح داد. به هر حال عدهاي اين نظر را داشتند كه بايد در دولت سهمي داشته باشند تا مانع از ناكارآمدي باشند، چرا كه اگر دولت شكست بخورد، به پاي اصلاحطلبان نوشته ميشود.
*البته از سال ۹۲ به بعد، اصلاحطلبان شرایطی مطلوب را تجربه کردند.
دقیقا! اتفاقی که افتاد این بود كه فضا برايشان بازتر شد و امكان فعاليت بيشتري پيدا كرده و از همه مهمتر اينكه كشور را از جنگ دور كردند. البته این را هم باید در نظر داشت آقاي روحاني هم ميتواند خطاب به اصلاحطلبان اين ادعا را داشته باشد كه شما را از پاي ميز دادگاهها و زندانها و آمد و شدهاي امنيتي به يك فضاي بازتر منتقل كردم و بخشي از شما را وارد كابينه كرده و پاسخ روشني به حمايتهايتان دادم. البته اين را هم بايد در نظر داشت كه شايد دو طرف تصوير روشني از مطالبات نسبت به ديگري نداشته باشند، اما آنچه روشن و غيرقابل انكار به نظر ميرسد، اين است كه اگر دولت روحاني نتواند كارنامه قابل قبولي از خود به جاي بگذارد، اصلاحات بزرگترين بازندگان انتخابات بعدي خواهند بود.
*خب! تکلیف اصلاحات با چنین وضعیتی چیست؟
روشنگری و تبیین شرایط برای مردم. مردم اگر بدانند که دولت در چه مسیر صعبالعبوری اختیارداری را به عهده گرفته است، حتما کاستیها را درک میکنند. در پایان تاکید دارم که اصلاحات هیچگاه به قدرت فکر نکرده و از این پس هم نخواهد کرد و همه هموغم اصلاحطلبان این است که کشور سیر در مسیر توسعه را تجربه کند تا بلکه از این طریق آرامش به جامعه تزریق شود.
