حمیدرضا عرب / افزایش دلار در سالهای اخیر تحولات چشمگیری در میزان دریافتی بازیکنان ایجاد کرده است و رقمهای پیشنهادی به طرز شگفتآوری افزایش یافته است. پیشنهادها به گونهای است که معمولیترین بازیکنان حاضر نیستند با ارقامی کمتر از ۳ میلیارد تومان با باشگاهها قرارداد منعقد کنند که در این میان باشگاههای بزرگتر […]
حمیدرضا عرب /
افزایش دلار در سالهای اخیر تحولات چشمگیری در میزان دریافتی بازیکنان ایجاد کرده است و رقمهای پیشنهادی به طرز شگفتآوری افزایش یافته است. پیشنهادها به گونهای است که معمولیترین بازیکنان حاضر نیستند با ارقامی کمتر از ۳ میلیارد تومان با باشگاهها قرارداد منعقد کنند که در این میان باشگاههای بزرگتر نیز شرایط سختتری را تجربه میکنند و بازیکنانی که قصد عقد یا تمدید قرارداد خود را دارند شرایط تازهای را لحاظ میکنند.
در این میان بازیکنان بزرگتر ارقام بالایی را پیشنهاد میدهند که افزایش پیشنهادها دلایل متعددی را پشت خود دارد. اولین مسألهای که بازیکنان را به سمت پیشنهاد دستمزدهای بیشتر سوق داده همین موضوع کاهش ارزش ریال است اما مسأله اصلیتر پیشنهادهای دست به نقد خارجی است.
علی کریمی یکی از بازیکنانی است که با پیشنهادهای قابل توجهی از لیگ قطر مواجه شده و همانطور که پیشتر نیز بارها به آن اشاره شد، او به احتمال زیاد فصل جدید را در لیگهای خارجی بازی خواهد کرد. از تیم الخور به عنوان یکی از تیمهای خواهان کریمی یاد میشود که حاضر است ۸۰۰ هزار دلار به این بازیکن بپردازد. دو تیم دیگر قطری نیز برای جذب کریمی بیمیل نیستند و آنها هم ارقامی در همین حوالی را به ستاره استقلال پیشنهاد کردهاند.
اگر قیمت دلار را روی ۲۳ هزار تومان در نظر بگیریم این پیشنهاد به ریال چیزی حدود ۱۸میلیارد تومان میشود. با این حال کریمی در مذاکرات خود حاضر شده با رقم ۱۰ میلیارد تومان نیز قراردادش را تمدید کند اما سران باشگاه استقلال به پیشنهاد کریمی پاسخ منفی دادهاند تا این بازیکن در آستانه جدایی از استقلال قرار بگیرد.
حال اگر کریمی از استقلال برود خط میانی این تیم با حفره بزرگی مواجه خواهد شد و چنانچه مدیران باشگاه استقلال به واقع روی بستن تیمی با حضور ستارهها اعتقاد راسخ دارند ابتدا باید زمینه حضور این قبیل بازیکنان را در تیم فصل بعد فراهم کنند و اجازه ندهند بازیکنانی که در همین استقلال به اوج رسیدهاند، دوباره جدا شوند.
در سالهای اخیر استقلال بارها از جانب جدایی بازیکنانش لطمههای بسیاری دیده و یکی از دلایلی که سبب شده هواداران از عملکرد مدیران سابق گله کنند همین جداییها بوده است. تردیدی نیست اگر جداییهای سالهای اخیر رخ نمیداد استقلال میتوانست لااقل دو بار جام قهرمانی لیگ برتر را به چنگ آورد و مانع از چهار قهرمانی پیدرپی سرخها در لیگ برتر شود اما سیاستهای مدیران باشگاه استقلال بر مبنای صدور رضایتنامه بازیکنانی همچون امید ابراهیمی، مجید حسینی، امید نورافکن، مامه تیام، پاتوسی، جبارف و اللهیار صیادمنش بوده است. اگر در فصل بیستم نیز همین وقایع تکرار شود موفقیت با سرمربی جدید هم دشوار خواهد بود و استراماچونی برای ساختن تیم مورد نظر خود با مصائب بسیاری مواجه میشود و حتی ممکن است در این راه به موفقیت نرسد و نتواند تیمی که دلخواه هواداران است را کنار هم بچیند. علاوه بر علی کریمی زمزمه جدایی شیخ دیاباته نیز شنیده میشود و این بازیکن زمزمه جدایی از استقلال سر داده است که جدایی توأمان این دو بازیکن به طور مشهودی ضرب فنی استقلال را برای ورود مقتدرانه به لیگ بیستم خواهد کاست.
باشگاه استقلال باید در زمینه عقد قرارداد با بازیکنان بخصوص ستارهها از فاز لجباری خارج شود و با دیدگاهی کاملاً منطقی به این موضوع مهم بنگرد. شاید پیشنهاد ۱۰ میلیاردی علی کریمی به ظاهر زیاد به نظر برسد اما اگر این رقم را قیاس کنیم با پیشنهاد خارجی این بازیکن و پیشنهادهایی که بازیکنان همسطح داخلی و حتی پایینتر از او در روزهای اخیر به باشگاهها میدهند، پی میبریم که این رقم هرگز غیرمنطقی نیست و مسائل گوناگون دست به دست هم داده تا بازیکنان نیز چنین ارقامی را برای دستمزد خود در نظر بگیرند.
شاید هم لازم باشد باشگاه استقلال یکی از مهاجمان خود (دیاباته یا قایدی) را بفروشد تا از کنار حق ترانسفر این بازیکنان بتواند زمینه تمدید قرارداد بازیکنانی که انتخاب جانشین برای آنها بسیار سخت و دشوار است را فراهم سازد. با توجه به اینکه ارسلان مطهری در استقلال حضور دارد و قراردادش اتوماتیکوار تمدید میشود دست مدیران باشگاه استقلال برای صدور مجوز خروج یکی از میان دیاباته یا قایدی با دریافت رقم قابل توجهی باز است تا شاید هزینه تمدید قرارداد بازیکنان بیجانشینی همچون کریمی فراهم گردد.