جغرافیای تولد ملی پوشان فوتبال زمانی که در قالب تیم واحد مقدس ما قرار می گیرند اهمیتی ندارد اما وقتی که به توسعه فوتبال و اهمیت ایجاد بستر برای رشد استعدادها فکر می کنیم و آینده نگری را سطحی نمی گیریم مهم است. باید بدانیم که در کجای این خاک حاصلخیز بازیکنانی برگزیده شدند تا […]
جغرافیای تولد ملی پوشان فوتبال زمانی که در قالب تیم واحد مقدس ما قرار می گیرند اهمیتی ندارد اما وقتی که به توسعه فوتبال و اهمیت ایجاد بستر برای رشد استعدادها فکر می کنیم و آینده نگری را سطحی نمی گیریم مهم است.
باید بدانیم که در کجای این خاک حاصلخیز بازیکنانی برگزیده شدند تا در برجسته ترین رقابت جهانی فوتبال شرکت کنند و نماینده کشورمان باشند تا بر اساس آن برنامه ریزی ها برای تقویت بنیه فوتبال و بهره برداری بیشتر آن صورت پذیرد.
در ایران آکادمی های موفق در بازیکن پروری بسیار کم هستند و قاعدتا حجم قابل ملاحظه ای از نفرات کنونی تیم ملی اصلا در قالب برنامه های فراگیری اصولی فوتبال قرار نگرفته و خودجوش برآمده اند آنقدر که حتی هیات های شهری و استانی فوتبال را نمی توان در رشد و رسیدن آنان به تیم های ملی موثر دانست.
در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه نگاه کیروش رنگی نیست و رنگارنگی از بازیکنان شاغل در ایران و خارج از کشور را بدون تعصبات عامه برگزیده است. این نوع نگاه می تواند جالب باشد چون می دانیم همان هایی هستند که مربی خواسته و بر سر تک تک اسامی آنان ایستادگی می کند حتی محمد خانزاده که در حال گذراندن دومین جام جهانی متوالی خود است! کیروش سربازانش را بهترین می داند و تاریخ هم اسامی آنان را ثبت کرده، پس این ۲۳ نفر از نگاه سرمربی همه دارایی ها قابل برای شرکت در جام جهانی بوده اند.
به تیم ایران نگاه کنید تا دریابید که از چه گستره جغرافیایی نیرو و نفر در تیم ملی داریم.
تهران پهناور و پرجمعیت با ۵ بازیکن بیشترین تعداد ملی پوش را در تیم ملی دارد که اشکان دژاگه را حتی به واسطه مهاجرت خانواده اش شامل می شود. امیر عابدزاده، روزبه چشمی، میلاد محمدی و محمدرضا خانزاده هم تهرانی هستند. دومین استان پرتعداد در ترکیب تیم ملی در روسیه مازندران است، استانی که ۱۲ سال است در لیگ برتر تیمی ندارد! مرتضی پورعلی گنجی، رامین رضاییان و امید ابراهیمی هر سه در ترکیب اصلی بازی با مراکش بودند! لرستان هم دو بازیکن دارد و هر دو هم فیکس بازی کردند که علیرضا بیرانوند و علی امیری هستند. علیرضا جهانبخش و سعید عزت اللهی از گیلان و مجید حسینی و مهدی ترابی از البرز به تیم ملی رسیدند. پژمان منتظری خوزستانی، کریم انصاری فر اردبیلی، مسعود شجاعی فارسی، سردار آزمون گلستانی، احسان حاج صفی اصفهانی و مهدی طارمی بوشهری هستند، محمدرشید مظاهری از کهکیلویه و بویر احمد است و رضا قوچان نژاد در خراسان رضوی متولد شده است. سامان قدوس تنها بازیکنی دو رگه ای است که در مالمو سوئد به دنیا آمده و از بدو تولد در ایران نبوده است.
از ۱۳ استان، تیم ملی فوتبال ایران شکل گرفته که در نگاه اول راضی کننده است اما کفایت نمی کند، می دانیم که می توانیم این دایره مشارکت را بگشاییم. راستی باشگاه ها و استان های دارای امکانات دولتی چقدر در زایش و پرورش استعدادها کوشا هستند؟!
