بیش از ۷۰ اثر تاریخی و هنری در نتیجه حملات هدفمند به برخی از مشهورترین موزه‌های برلین، خسارت جبران‌ناپذیر خوردند. پلیس برلین از یک سلسله حملات اسرارآمیز به موزه‌های معروف برلین پرده برداشت. در این حملات بیش از ۷۰ اثر تاریخی و هنری از تابلوهای ارزشمند گرفته تا مجسمه‌های سنگی و تابوت‌های باستانی […]
بیش از ۷۰ اثر تاریخی و هنری در نتیجه حملات هدفمند به برخی از مشهورترین موزه‌های برلین، خسارت جبران‌ناپذیر خوردند.
پلیس برلین از یک سلسله حملات اسرارآمیز به موزه‌های معروف برلین پرده برداشت. در این حملات بیش از ۷۰ اثر تاریخی و هنری از تابلوهای ارزشمند گرفته تا مجسمه‌های سنگی و تابوت‌های باستانی سه موزه واقع در جزیره موزه برلین، آسیب دیدند. مهاجمان نوعی مایع روغنی به این آثار پاشیده‌اند که لکه‌های آشکاری را برجای گذاشته است.
به گفته پلیس، مقامات آلمانی خبر حمله به موزه پرگامون، نئوس و گالری ملی آلت برلین را برای بیش از دو هفته مخفی کرده بودند.
رسانه‌های آلمانی در پوشش خبر این حملات، از آن به عنوان یکی از بزرگترین حملات به آثار هنری و عتیقه‌جات در آلمان پس از جنگ جهانی دوم یاد کردند.
مارتین دمس سخنگوی پلیس برلین ضمن اشاره به این خبر، اعلام کرد: اداره تحقیقات جنایی پلیس برلین تحقیق درباره خسارت وارده به آثار هنری و تاریخی به نمایش گذاشته در این موزه‌ها را آغاز کرده است.
به گفته دمس، پلیس معتقد است حملات به موزه در روز سوم اکتبر (۱۲ مهر ۹۹) همزمان با روز وحدت در آلمان و در ساعت فعالیت موزه‌ها روی داده است.
جزیره موزه برلین از محوطه‌های تاریخی فهرست میراث جهانی یونسکو است و سالانه حدود سه میلیون بازدیدکننده دارد.
ایران زیباست؛ مجموعه تاریخی «کردشت»
مجموعه تاریخی کردشت مربوط به دوران صفویه و قاجاریه در روستای تاریخی کردشت از بخش مرکزی شهرستان جلفا در آذربایجان شرقی واقع شده است که سالانه پذیرای هزاران نفر از گردشگران داخلی و خارجی است.
آثاری همچون حمام تاریخی، چهارباغ، شاه نشین، یخچال، مسجد تاریخی غریب و کوشک در دوران صفوی بنا شده ولی بعدا در دوره قاجار به دلیل وقوع جنگ‌های ایران و روسیه در زمان ولیعهدی عباس میرزا، ضمن مرمت آثار قبلی، آثاری همچون دیوار، برج باروها و اصطبل، انبار، ساخلوی نظامی و دروازه ها بنا شد.
موقعیت این روستا و مجموعه کردشت، در ساحل جنوبی رودخانه ارس و در امتداد رودخانه در جهت غرب به شرق کشیده شده، حمام کردشت در دوره صفویه حمام خانی بود و فقط پادشاهان حق استفاده از آن را داشتند . ولی پس از دوره صفویه و در آغاز دوره قاجاریه ، این بنا به دستور پادشاه وقت (آقا محمدخان قاجار) تغییراتی را به خود دید و از آن پس برای استفاده عموم مردم دایر گردید . اما پس از گذشت چندین سال و به دلیل عدم رسیدگی به این بنا در معرض تخریب قرار گرفت و مردم دیگر از آن استفاده نکردند و به حمامی متروکه تبدیل شد. پس از این تاریخ این بنا به یکی از ابنیه تاریخی آذربایجان تبدیل شد.
