محمدحسین جعفری سمیع – دبیر گروه سیاسی و اقتصادی / «این روزها حال صنعت کشور خوب نیست»! این گفته مظفر چلمقانی دبیر انجمن نساجی اصفهان در گفت و گو با «جمله» است. او ، موانع فراوانی را پیش پای تولیدکنندگان و صنعتگران می بیند که ناشی از عملکرد ضعیت مسئولان و سوء […]
محمدحسین جعفری سمیع –
دبیر گروه سیاسی و اقتصادی /
«این روزها حال صنعت کشور خوب نیست»! این گفته مظفر چلمقانی دبیر انجمن نساجی اصفهان در گفت و گو با «جمله» است. او ، موانع فراوانی را پیش پای تولیدکنندگان و صنعتگران می بیند که ناشی از عملکرد ضعیت مسئولان و سوء مدیریت حاکم بر اقتصاد کشور است. سوء مدیریتی که موجب شده در سالی که آن را به نام سال «جهش تولید» نامگذاری کرده اند، چرخ تولید حسابی لنگ بزند.
به گزارش «جمله» صنعت نساجی با قدمت چند صد ساله در اصفهان از کارگاه های کوچک خانگی آغاز شد و با توسعه آن بعد از جنگ جهانی دوم به دلیل تاسیس ده‌ها کارخانه بزرگ در این حوزه به جایگاهی دست یافت که اصفهان را به دلیل توان بالا در تولید به «منچستر شرق» لقب دادند.
در آن روزگار که پارچه های شهر منچستر به واسته تولید لباس پلیس اینترپل انگلستان معروف بود و بهترین پارچه ها در این شهر تولید می شد صنعت نساجی اصفهان کار خود را با پشم آغاز کرد و طبق اسناد و مدارک موجود قدمت پارچه های پشمی به شهرضا می رسد. اما جالب اینکه با رونق این صنعت در آن روزگار کارخانجات نساجی در قالب شرکت سهامی فعالیت می کردند و به گونه ای که مردم اصفهان با خرید این سهام در سود آن شریک بودند.
در سال ۱۳۰۴ معاصر با اوایل دوران پهلوی، عطاءالملک دهش نخستین کارخانه نساجی اصفهان را با نام وطن تاسیس کرد کارخانه‌ای که سبب ایجاد کارخانه‌های دیگر در سطح شهر شد .
پس از آن کارخانه‌هایی مانند «شهرضا»، «زاینده‌رود»، «پشم‌باف»، «صنایع پشم»، «رحیم‌زاده»، «نختاب» از جمله کارخانه‌هایی بودند که در دوران پهلوی اول به مرور در اصفهان راه اندازی شدند همچنین در دوره پهلوی دوم دیگر کارخانجاتی همچون «شهناز»، «ناهید»، «سوسن» و «سیمین» راه‌اندازی شد که با فروش تولیدات نساجی خود سودآوری بسیاری برای اصفهان داشتند همچنین بیشتر نیاز کشور به منسوجات را تأمین می‌کرد.
اما از چهار دهه پیش به این سو، سایه افول بر سر صنایع نساجی این استان نشست و کارخانه هایی که شهرت محصولاتشان جهانی شده بود، یکی پس از دیگری نابود شدند. با اینحال تلاش صنعتگران و تولید کنندگان وطن پرست اجازه نداد بیش از این صنعت نساجی اصفهان رو به نابودی برود و با تلاش آنان همچنان بخشی از میراث صدساله این استان به رغم تمام مشکلات به حیات خود ادامه می دهد.
مهندس مظفر چلمقانی دبیر انجمن نساجی اصفهان در گفت و گو با «جمله» در خصوص وضعیت صنعت کشور گفت: متاسفانه این روزها حال و روز صنعت کشور چندان مناسب نیست.
تیغ خودتحریمی بر پیکر صنعت
وی افزود: در واقع تحریم های خارجی از یک سو و خودتحریمی ها از سوی دیگر موجب شده تا صنعت کشور چه در حوزه نساجی و چه در دیگر حوزه ها حال روز خوبی نداشته باشد. در این میان متاسفانه خودتحریمی ها تاثیر منفی بیشتری بر صنعت و تولید کشور داشته تا تحریم های خارجی .
دبیر انجمن نساجی اصفهان گفت: یکی از اصلی ترین مشکلات امروز تولیدکنندگان، عدم دسترسی به مواد اولیه است. این موضوع ارتباط بسیار نزدیکی به شرکت های پتروشیمی دارد. در واقع بخش عمده ای از مواد اولیه در بسیاری از صنایع مرتبط با نساجی، محصولات پتروشیمی هستند که تولید داخل بوده و تحریم های خارجی نمی توانست تاثیر بر آن داشته باشد. اما با اینحال نوسانات بازار و سوء مدیریت ها، موجب شده تا موانع متعددی برای دسترسی به مواد اولیه پیش پای تولیدکنندگان ایجاد شود.
چلمقانی عدم نظارت بر واردات منسوجات و پوشاک را یکی دیگر از مشکلات پیش روی تولیدیکنندگان برشمرد و تصریح کرد: در واردات منسوجات و پوشاک به رغم آنکه همواره از سوی مسئولان شعار حمایت از تولید داخلی را می شنویم اما در عمل شاهد واردات محصولاتی هستیم که واردات آن زیان فراوانی بر تولیدکنندگان تحمیل می کند و عملاً واردات آنها ضربه ای سنگین بر چرخه تولید داخلی محسوب می شود.
وی ادامه داد: ما اکنون در تولید پلی‌استر خودکفا، اما در تولید الیاف اکریلیک وابسته به واردات هستیم، همچنین در تولید نخ و بقیه پارچه‌ها تا حدود ۷۰ درصد تولید داخلی داریم.
وی همچنین دوخت و دوز را از دیگر زمینه‌های مشکل‌ساز صنعت نساجی دانست و تأکید کرد: در زمینه تولید انواع نخ هر چه به طرف مواد اولیه می‌رویم، وضع بدتر میشود، بازار نخ خوبی در کشور داریم، اما در تولید پارچه‌های نخی دچار مشکل هستیم.
چلمقانی در ادامه تأمین پنبه را مهمترین معضل صنعت نساجی کشور دانست و اظهار کرد: مصرف پنبه در داخل کشور حدود ۱۵۰ هزار تن است که کمتر از ۵۰ تن آن تولید داخل است و بقیه از تاجیکستان و ازبکستان خریداری میشود.
اصفهان، قطب نساجی کشور
دبیر انجمن نساجی استان اصفهان با بیان این که اصفهان بزرگترین قطب نساجی کشور با ۲ هزار و ۳۰۰ واحد نساجی است، خاطرنشان کرد: یکی از محاسن صنعت نساجی این بوده که از حلقه اول پالایشگاه، پتروشیمی، پلی اکریل، کارخانه‌های الیاف، نخ و چاپ در اصفهان تولید میشود.
وی افزود: جدای از آن ۶۱۴۵ واحد کارگاهی در اصفهان فعالیت می کنند که جمعا ۱۳۰ هزار نفر در آنها مشغول به کار هستند. با احتساب جمعیتی که در مراکز صنعتی بزرگ مانند شرکت پلی اکریل مشغول هستند می توان گفت چیزی حدود ۵۰۰ هزار نفر در صنعت نساجی اصفهان مشغول کار هستند.
چلمقانی تصریح کرد: استان اصفهان یکی از مراکز اصلی صنعت نساجی در ایران به شمار می رود چرا که در این استان ما شاهد تولید محصولات پتروشیمی مرتبط با نساجی هستیم و همچنین می توان گفت بخش عمده ی از پلی استر ایران، در اصفهان تولید می شود. کارخانه پلی اکریل نیز یکی از مراکز اصلی تولید انواع نخ و الیاف پلی‌استر، انواع الیاف اکریلیک شامل الیاف اکریلیک فرشی، پتویی و تاپس پلی‌استر در استان اصفهان است. همچنین شهرستان کاشان اکنون به عنوان پایتخت فرش ماشینی ایران شناخته می شود.
وی درخصوص وضعیت صادرات محصولات نساجی گفت: به نظر من در مجموع این روزها صادرات وضعیت خوبی ندارد و با توجه به شرایط حاکم بر اقتصاد کشور باید شکرگذار باشیم که تولیدکنندگان بتوانند نیازهای داخلی را فراهم کرده و اجازه ندهند چرخ تولید از حرکت باز بایستد.
این فعال اقتصادی در پاسخ به این پرسش که چه موانعی امروز بر سر راه صادرات کشور قرار دارد گفت: متاسفانه سال هاست که در کشور ما اشخاص در جایگاه خود قرار ندارند و شاهد هستیم برخی افراد که کمترین تخصصی در حوزه صنعت و تولید ندارند، در جایگاهی قرار می گیرند که به دلیل ناتوانی و یا سوءمدیریت، نه تنها گشایشی در تولید و صنعت کشور ایجاد نمی کنند، بلکه خود مانعی بزرگ بر سر راه توسعه هستند.
