روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی با استناد به منابع، از دست داشتن موساد رژیم صهیونیستی در ترور دانشمند برجسته سوری پرده برداشت. عزیز اسبر، از دانشمندان موشکی بسیار ارزشمند سوریه، مصمم به جمع‌آوری یک زرادخانه از موشک‌های دقیق هدایت‌شونده بود که بتواند با دقت بالا از صدها مایل دورتر شهرهای اراضی اشغالی را هدف قرار […]

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی با استناد به منابع، از دست داشتن موساد رژیم صهیونیستی در ترور دانشمند برجسته سوری پرده برداشت. عزیز اسبر، از دانشمندان موشکی بسیار ارزشمند سوریه، مصمم به جمع‌آوری یک زرادخانه از موشک‌های دقیق هدایت‌شونده بود که بتواند با دقت بالا از صدها مایل دورتر شهرهای اراضی اشغالی را هدف قرار دهد. او هدایت یک یگان فوق محرمانه تولید تسلیحات موسوم به بخش ۴ را در دست داشت و در ساخت کارخانه زیر زمینی تسلیحات به جای تاسیساتی که سال گذشته در حملات اسرائیل نابود شد، کوشا بود.

نیویورک تایمز در ادامه نوشت: این محقق شنبه در جریان انفجار یک خودروی بمبگذاری شده که ظاهرا کار موساد، آژانس جاسوسی اسرائیل بوده است، کشته شد. یک مقام ارشد در آژانس اطلاعاتی یکی از کشورهای خاورمیانه تایید کرده است که این دست‌کم چهارمین عملیات ترور اسرائیل در سه سال گذشته علیه یک مهندس تسلیحات کشور “دشمن” در خاک دیگر کشورهاست. پس از ترور عزیز اسبر، سوریه و حزب‌الله لبنان فورا انگشت اتهامات را به سوی اسرائیل نشانه رفتند. در مورد این پرونده، این اتهامات کاملا با شواهد و نشانه‌ها مطابق است. طبق گفته این مقام اطلاعاتی که نخواست نامش فاش شود، موساد مدت‌ها اسبر را تحت نظر داشته است.

این نشریه آمریکایی در ادامه نوشت: یک مقام سوری که خواست نامش فاش نشود، معتقد است که اسرائیل به دنبال کشتن عزیز اسبر بوده است چون او نقش مهمی در برنامه موشکی سوریه حتی پیش از وقوع درگیری‌ها در سال ۲۰۱۱ داشته است.

به گزارش نیویورک تایمز، براساس قوانین رژیم صهیونیستی تنها نخست‌وزیر این رژیم اجازه صدور حکم ترور به موساد را دارد. سخنگوی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و آیگدور لیبرمن، وزیر جنگ این رژیم درباره ترور اسبر اظهارنظر نکردند. با این حال لیبرمن پیشتر گمانه‌زنی رسانه‌های سوری و لبنانی درباره دست داشتن اسرائیل در ترور اسبر را مردود دانسته بود. وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با شبکه ۲ اسرائیل مدعی شد: هر روز در خاورمیانه صدها انفجار رخ می‌دهد و هر بار آنها تلاش می‌کنند تا تقصیر آن را به گردن ما بیندازند. بنابراین ما این حرف‌ها را چندان جدی نمی‌گیریم.