حواشی دست از سر کشتی برنمی دارد. ۴۰ روزی طول کشید تا رسول خادم رضا داد که به فدراسیون کشتی بازگردد و پس از آن با بیانیه ای تازه به تندی به مسولان ورزش کشور تاخت که هیچ کاری برای کشتی تحت خطر و محرومیت نکرده اند و اینهم از جنجال های زیاد در مرحله […]
حواشی دست از سر کشتی برنمی دارد. ۴۰ روزی طول کشید تا رسول خادم رضا داد که به فدراسیون کشتی بازگردد و پس از آن با بیانیه ای تازه به تندی به مسولان ورزش کشور تاخت که هیچ کاری برای کشتی تحت خطر و محرومیت نکرده اند و اینهم از جنجال های زیاد در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی که همگان را شوکه کرد!
برادران عبدولی از سعید همیشه معترض گرفته تا سامان عصبانی و کرامت جوان لجام، به همراه چند مربی کارت قرمز گیر و ایمان انصاری و محمد شربی نیازی و ارشک محبی؛ آبرویی از کشتی بردند که هنوز پس از چند روز ورد زبان هاست.
برای اینکه اندکی این التهاب سنگین تسکین یابد، رسول خادم به کمیته انضباطی نامه نوشت که از یدالله محبی، حسن یزدانی و محمد علی گرایی به واسطه حسن اخلاق تجلیل کنند اما خیلی افاقه نکرد.
حالا رئیس فدراسیون کشتی که دوست ندارد هیچ انتقادی را متوجه خود ببیند، دریافته که این تشنج شدید مثل حمله امید نوروزی در دو سال پیش به سویش؛ نتیجه رویه نامتعادلی است که فدراسیون کشتی را متهم به خودمحوری کرده و انگار این یکسویه نگری به تار و پود همه ی کشتی رفته و کسی را آرام و مطمئن نمی یابید!
خادم لازم است تا کشتی را از قید و بند رها کند و مرتب قانون و الزام به دورش نپیچد. گاهی تصمیماتی اتخاذ می شود که در باور نمی گنجد نظیر اصرار بر اینکه حتما آنزیم کبدی کشتی گیران اندازه گرفته شود که منتج به حذف چند کشتی گیر خوب از انتخابی ها شد.
کشتی تدبیر می خواهد و آن صرف نظر کردن از وضع مداوم قوانین خارج از عرف کشتی است. شاید زمانی برسد که خادم خود از این تصمیمات نادم شود!
