تسنیم- معصومه رضاییان محمد عباسی یکی از مهمترین دلایل موفقیت‌های دولت‌های نهم و دهم را وجود وزرای حاضر در آن کابینه می‌داند و می‌گوید برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ نه جلسه‌ای با محمود احمدی‌نژاد داشته و نه با وی مشورتی کرده است. ۲۸ خرداد سال جاری مطابق با آنچه در قانون اساسی […]
تسنیم- معصومه رضاییان
محمد عباسی یکی از مهمترین دلایل موفقیت‌های دولت‌های نهم و دهم را وجود وزرای حاضر در آن کابینه می‌داند و می‌گوید برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ نه جلسه‌ای با محمود احمدی‌نژاد داشته و نه با وی مشورتی کرده است.
۲۸ خرداد سال جاری مطابق با آنچه در قانون اساسی مقرر شده، انتخابات ریاست جمهوری در کشور برگزار می شود. هر چند فضای متفاوت جامعه ناشی از شیوع ویروس کرونا هنوز اجازه گرم شدن تنور انتخابات مثل دوره های گذشته را به سیاسیون و مردم نداده، اما تقویم کشور شمارش معکوس برای نواختن زنگ انتخابات را شروع کرده است. از این رو گروه‌ها و جریان‌های فکری کمتر از دوماه فرصت دارند تا به جمع بندی رسیده و گزینه مورد حمایت خود را به جامعه معرفی کنند.
با هدف کمک به شفافیت در فضای انتخابات ریاست جمهوری سراغ محمد عباسی از داوطلبان کاندیداتوری سیزدهمین دوره انتخابات رفتیم.
محمد عباسی پیش از این در دولت محمود احمدی نژاد وزیر ورزش و جوانان و آخرین وزیر تعان بود که بعدا با وزارتخانه‌های کار و رفاه ادغام شد. او در این گفتگو اظهار داشت که برای کاندیداتوری در انتخابات ۱۴۰۰ نه دیدار و نه مشورتی با رئیس جمهور سابق نداشته است.
برنامه و هدف اصلی شما برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری چیست و چه ویژگی در خود مشاهده کردید که تصمیم گرفتید وارد عرصه انتخابات شوید؟
نظام جمهوری اسلامی حسب ظرفیت‌هایی که در قانون اساسی فراهم شده به آحاد جامعه از جمله افرادی که ظرفیت‌های اجرایی بالای کشور را طی کرده‌اند و تجربه دارند، اجازه داده که بتوانند در موقعیت‌های متعدد ایفای نقش کنند. به شکرانه چنین فرصتی که فراهم شد و دینی که نسبت به مردم عزیز دارم حضور پیدا کردم که اگر این فرزند ملت را شایسته دانستند برای رفع مشکلات موجود و اداره درست کشور ایفای نقش کنم. ضمن اینکه مقام معظم رهبری در بیانات عید امسال خطاب به داوطلبان ورود به عرصه انتخابات فرمودند که سنگینی کار را بدانید، مسائل و مشکلات را بشناسید و برای آن راهکار داشته باشید.
بررسی های بنده و توجه به افکار عمومی نشان می دهد که شاخص‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی وضعیت مناسبی را نشان نمی دهد در این رابطه همه دلسوزان جامعه و نظام نگران وضع موجود هستند. آمارها هم گویاست در چندین سال اخیر ،کشور خصوصاً در مسائل اقتصادی عقب‌گرد داشته و مشکلات معیشتی نارضایتی در اقشار متوسط و پایین را سبب شده است. لذا افرادی که سالها از ظرفیت‌های کشور کسب تجربه کرده اند، احساس مسئولیت می‌کنند که به میدان بیایند تا با تشریک مساعی، آینده را امید بخش کنیم.
هرفرد باید به اندازه ظرفیتش ایفای نقش کند. کسانی که در نظام جمهوری حضور داشته و سالها کسب تجربه کرده اند همه از سرمایه های نظام اجتماعی کشور محسوب می شوند و من هم می‌توانم یکی از آنها باشم.
فعالیت سیاسی من از حزب جمهوری اسلامی که آیت الله بهشتی و مقام معظم رهبری از جمله موسسین موثر آن بودند آغاز شد. من دبیر استانی حزب بودم؛ لذا کار سیاسی را از همان ابتدا شروع کردم.
در تمام این سال ها در نظام ولایتمدارانه جبهه انقلاب حضور داشتم و تجارب زیادی در بخش های متعدد سیاسی و تشکیلاتی این تفکر ولایی داشتم و اکنون هم عضو شورای مرکزی کانون دانشگاهیان کشور هستم.
در حوزه اجرایی، در تمام سطوح مدیریتی شهرستانی و استانی یعنی استانداری، ادارات کل فعالیت کردم و دو دوره وزارت که آمارها و شاخص ها آن را کاملا موفیت آمیز نشان می‌دهد را طی کردم.
طبق آمار می‌توانیم ادعا کنیم عمده اقداماتی زیرساختی و حمایتی از تعاونی ها که در طول جمهوری اسلامی انجام شده، مربوط به سال هایی است که بنده و همکارانم در این وزارتخانه بودیم. از جمله این فعالیت ها عضویت ۴۹ میلیون نفر از مردم در تعاونی سهام های عدالت بود و نزدیک یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در تعاونی های مسکن مهر با قیمت های بسیار پایین صاحب خانه شدند و تشکیل ساختارهای حمایتی مانند بانک توسعه تعاون صندوق ضمانت سرمایه گذاری و بیمه تعاون است.
به عنوان عضو هیات علمی و ریاست دانشگاه همراه اساتید و همکارانم و جوانان کشور بوده ام و علاوه برآن، سابقه نمایندگی مجلس و نایب رئیسی کمیسیون بودجه را دارم. یعنی در حوزه های علمی، تقنینی، اجرایی و سیاسی تجربه دارم و چون معتقدم این ظرفیت متعلق به نظام و مردم است و حق نداریم آن را کنار بگذاریم، اکنون که جامعه با این مشکلات مواجه هست احساس وظیفه می کنم که در میدان حضور پیدا کنم.
در حقیقت نمی خواهم نسبت به مشکلات مردم بی تفاوت باشم و آماده ام با توانایی که کسب کردم، مدیریت نظام اجرایی را برعهده بگیریم و به انجام برسانم. اما این مردم هستند که انتخاب می کنند.
سازوکار تعریف شده ای برای ورود به عرصه انتخابات دارید؟ به عبارت دیگر جریان خاصی حامی شماست یا به صورت مستقل عمل می کنید؟
بنده دو دوره نماینده مجلس بودم و سابقه کار انتخاباتی دارم. در سال ۹۶ نیز کاندیدای ریاست جمهوری بودم و چون قرعه به نام آقای رئیسی افتاد، برای اینکه اتحاد دوستان ولایی را تقویت کنم طی نامه ای دلایل اصلح بودن ایشان را ذکر کردم و کنار رفتم و در این دوره به صحنه آمدم.
همانطور که می دانید، اکنون گروه‌های متعددی به نام اصولگرایان تلاش دارند تا در قالب یک گفتمان ولایتمدارانه این امر را ساماندهی کنند از جمله شورای ائتلاف، شورای وحدت و جبهه پایداری و چند جبهه دیگر که جدیدا خبر شکل‌گیری‌شان شنیده می‌شود.
هنوز ظرفیت نیروهای انقلاب یک کاسه نیست. من هم به دلیل تفکرات و مواضعم در جبهه انقلابی نظام تعریف می شوم، همه در کنار هم ضلعی از نظام هستیم و به اتفاق دوستان فعالیت می کنیم تا این تفکر بتواند قدم موثری در رفع مشکلات جامعه بردارد.
پس یعنی شما خودتان را در ساختار اصولگرایی تعریف کردید، اگر در این انتخابات جریان انقلاب روی گزینه واحدی به تصمیم برسند، تمکین می‌کنید؟
معتقدم جبهه انقلابی کشور حتما باید به یک اجماع منسجم برسد اما قبل از شروع انتخابات به دلایلی از جمله روشن نبودن ذائقه مردم صلاح نمی بینم و تصمیم دارم حضورم را در انتخابات حفظ کنم. ولو هر گزینه دیگری هم به صحنه بیاید. از طرفی چون هریک از این جبهه ها به تنهایی مرجع تشخیص و وحدت اجماعی نیستند، باید بتوانیم همه را یک کاسه کنیم.
به نظر من اگر همه یکجا شویم، مردم هم اقبال کنند، لعلکم تفلحون (شاید موفقیتی حاصل شود) ولی اگر جبهه های متعدد بانام اصولگرا کاری جداگانه انجام دهند مسئله به انجام نمی رسد.
به همین دلیل معتقدم بدون دخالت سلایق شخصی و قوم گرایی حزبی و طایفه ای همه باید در صحنه باشیم و ببینیم ذائقه جامعه در این دوره چه شخصیتی را بیشتر می پسندد. در انتها و نزدیک برگزاری انتخابات یکجا شویم و در آن زمان قطعا در جهت وحدت آفرینی این مجموعه بزرگ گام برمی‌دارم.
با وجود اینکه در انتخابات قبلی به نفع آیت الله رئیسی کنار رفتم، اگر زمان نزدیک به انتخابات احساس کنم کاندیدای برتری دارد و مورد اقبال مردم است، به او کمک می‌کنم، البته انتظار دارم اگر فرد مورد اقبال مردم من بودم هم دوستان تمکین و کمک کنند.
برنامه هایتان را به شورای ائتلاف نیروهای انقلاب ارائه کرده اید؟
هنوز از من برنامه ام را نخواسته اند، اما هر زمان لازم باشد آمادگی دارم رئوس برنامه هایم را خدمتشان ارائه کنم.
شما در دولت آقای احمدی نژاد وزیر بودید، آیا برای حضور در انتخابات آینده با ایشان هم مشورت کردید؟ قبلا اخباری مبنی بر حمایت آقای احمدی نژاد از شما هم شنیده شده بود.
برخلاف دولت سازندگی و اصلاحات که حزب کارگزاران و مشارکت را تشکیل دادند و همچنان دور محوری با همان تفکر به نام آن رییس دولت می چرخند، دولت آقای احمدی نژاد، دولت حزبی نبود که اعضای آن بعد از دوره هم با رئیس دولت پیوستگی داشته باشند.
بدنه دولت‌های نهم و دهم گروه کثیری از متدینین و نیروهای قابل در حوزه اجرا بودند که هم مردم حلاوت فعالیت های آنان را چشیدند و هم مقام معظم رهبری بارها به آن خدمات برجسته اشاره فرمودند. بنابراین بعد از دولت ارتباط تشکیلاتی و برنامه ریزی های هماهنگ با احمدی نژاد نداشتیم و مشورت و هماهنگی هم در این مورد نداشته‌ام اما چون من در بین اعضای دولت، جزو معدود افرادی بودم که دو دوره وزیر آقای احمدی نژاد بودم، قالب بدنه دولت نهم و دهم سمت و سوی بیشتری به من دارند.
شما مهمترین مسئله امروز کشور را چه چیزی می‌دانید و انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم باید چه چیز را تغییر دهد تا وضعیت بهتر شود؟
بنا است من «دولت برای مردم» را تشکیل بدهم تا تحولاتی را که در اصلاح امور در نظر دارم در نظامات اقتصادی، مدیریتی و فرهنگی اجتماعی انجام دهم.
معتقدم باید در همه جوانبی که جامعه ایران با مشکلات مواجه است تحول ایجاد کنیم. در نظامات اقتصادی، خصوصاً بخش‌های بانکی، پول و سرمایه. نظامات اجرایی و مدیریتی جامعه و همچنین در نظامات اجتماعی و فرهنگی. البته کسی که در جریان مسائل کشور باشد، می داند معیشت مردم در حال حاضر یک مسأله اورژانسی است که باید در اولین قدم‌ها برطرف شود. گرانی ها، تورم و مشکلات اقتصادی به حدی رسیده هر دولتی سر کار بیاید باید با اولویت به این مسائل برسد.
جریان تولید در کشور باید تقویت شود چون تولید اشتغال فراهم می کند و ارزش پول ملی را بالا می برد. تقویت تولید به جریان اقتصاد مقاومتی کمک کرده و کشور را از نیازهای خارجی مصون نگه می‌دارد و اثر تحریم ها را کاهش می‌دهد. اینها همه به شتاب بخشی در تولید وابسته است که اگر من پیروز انتخابات باشم، از اولویت های جدی کارم است.
سال‌های زیادی با جوانان کار کرده و مسائل مرتبط با اشتغال را موضوعات مهم و فوری جوانان می دانم. مسکن هم همینطور. در وزارت تعاون طراحی برای این برنامه ها داشتیم و در وزارت ورزش هم موضوع مربوط به جوانان را دنبال می کردم. بنابراین به برنامه ها تسلط دارم و اینها را از مهمترین برنامه های خود می دانم.
همچنین در یک نگاه بالاتر، مسائل فرهنگی جامعه است که باید به صورت ریشه ای به آن پرداخت. چون بسیاری از مسائل اقتصادی که نقصان ایجاد کرده پایه فرهنگی دارد، به عنوان مثال درستکاری، پاکدستی و صداقت همه اینها ریشه فرهنگی دارد.
مسایل خانواده، ازدواج آسان و پایدار، گرفتاری های خانواده ها و معضل طلاق که متأسفانه رو به افزایش است که گاه ریشه در موضوعات معیشتی دارد، از دیگر مسائل جامعه است. باید دیدگاه های فرهنگی و ایمانی جامعه تقویت شود تا نسل جوان از این جهت مصونیت پیدا کند. لذا بدون سخت گیری های غیر معقول مسائل فرهنگی را از موضوعات مهم می دانم که هر دولتی باید به آن توجه داشته باشد.
از میان همه اینهایی که اشاره کردید، فوری ترین اقدام شما در صورت پیروزی در انتخابات چه خواهد بود؟
زیرساخت های معیشتی از فوری ترین مسائل است که دو مؤلفه اشتغال و مسکن به آن مربوطند. کسی که اطلاعات علمی دارد می داند مسکن و اشتغال معلول ناپختگی در ساختاربندی اقتصادی است و اگر این دو ساختار در جامعه به درستی شکل نگیرد، قطعا قابل حل است. البته همانطور که عرض شد، ریشه همه اینها توجه به تولید است که در نظام اقتصاد کلان برای من فوریت دارد.
برای نتیجه بخشی در حوزه مسکن و اشتغال که فرمودید یکی از اولویت‌های برنامه شما خواهد بود، چه بازه زمانی را در نظر گرفته‌اید؟
طبق برنامه ای که دارم، در سال نخست بستر این کار فراهم می شود و در سال دوم کاملا پاسخ می دهد و آغاز یک خیزش اشتغال در کشور را شاهد خواهیم بود. این کار سختی نیست. مهمترین مسئله، توانمندسازی نسل جوان است.
در حال حاضر موتور بخش زیادی از جامعه در اقتصاد روشن نیست. دلیلش هم این است که جوانان توان اقتصادی، مالی و ضمانتی ندارند، اگر دولت توانمندسازی نسل جوان و آحاد جامعه برای حضور در اقتصاد را در دستور کار قرار دهد، نتایج آن در همان سال اول حاصل می شود. حتی اگر دولت این امکان را داشته باشد که سال اول امکانات خود را بسیج کند تا قیمت تأمین مسکن را پایین بیاورد، در همان سال نخست جواب می دهد، البته ممکن نیست در همان سال اول نیاز همه متقاضیان را حل کند، اما امید به خانه دار شدن و شغل داشتن در جامعه تقویت می شود.
مهمترین عاملی که سبب ترغیب مردم به مشارکت در انتخابات است، برنامه محور بودن داوطلبان کاندیداتوری و نحوه اقناع جامعه نسبت به قابلیت اجرایی برنامه هاست. آیا برنامه مدون و امیدبخشی برای ارائه به جامعه دارید یا در قالب تئوری سخن می گویید؟
نخبگان دنبال ارزیابی برنامه، نظریه ها و تئوری های مطرح شده در جریان انتخابات هستند، اما عامه مردم نتیجه می خواهند. الان نقد جامعه به آقای روحانی همین است که شکل کلید مشکلی را حل نمی کند، ارائه راهکارهای کلیدی برای حل معضلات قابل قبول است. لذا آنچه برای عامه مردم مهم است اینکه قرار است چه مشکلی با این برنامه ها حل شود.
علاوه بر اینکه معتقدم جدا از اینکه باید برنامه ها مدون و روشن باشد، انتخاب افراد با تجارب علمی و عملی که توان انجام این برنامه ها را داشته باشند هم امر بسیار مهمی است.
ما همه ساله امکانات زیادی تحت عنوان یارانه به جامعه می پردازیم اما برنامه از ابتدا هم این بود که یارانه ها هدفمند شوند، هدفمند کردن این دسته از اقدامات و سرمایه های بسیار بزرگ که در طول سال مُسکن‌وار به خانواده ها می‌دهیم از اولویت های بسیار مهم است.که منابع لازم را برای توانمندسازی مردم فراهم می کند.
همه می دانند افرادی که سرپرستی مستقیم آنها به لحاظ مالی، تأمین اجتماعی و بهداشتی بر عهده دولت است، افراد ناتوان جامعه، کودکان و زنان بی سرپرست هستند و برای بقیه که توان کار کردن دارند باید بستر کار فراهم شود. نه اینکه فقط کمک مقطعی دریافت کنند که اطمینان هم نداشته باشند این کمک ها ۶ ماه آینده هم خواهد بود؟ لذا من برای درآمد پایدار جوانان تلاش می کنم که هم معیشت را تأمین می کند و هم امید به زندگی را از نظر روانی تقویت می کند و این شدنی است.
زمانی که در رأس وزارت تعاون بودم متوجه شدم نسل جوان و طبقاتی از جامعه حتی برای گرفتن وام هم پشتوانه و امکاناتی ندارند، لذا صندوق ضمانت سرمایه گذاری را ایجاد کردیم که متأسفانه در دولت آقای روحانی تهی از امکانات شد، اما کافی است همان تقویت شود تا آحاد جامعه بتوانند در اقتصاد حضور داشته باشند.
جوانان باید بیایند آزمون و خطا کنند، اگر با مشکلات مواجه شدند صندوق ضمانت سرمایه گذاری دست آنها را بگیرد تا بلند شوند و سرمایه داران هم باید سرمایه خود را بیاورند. اگر قرار باشد سرمایه داران مانند این سال ها پول های هزار میلیاردی از بانک ها بگیرند و به بانک ها بدهکار باشند، دیگر اسمش سرمایه گذاری نیست. باید ضوابط قانونی ثابت برای امنیت سرمایه گذاری ایجاد شود تا سرمایه گذاری کنند.
به نظر شما کاندیدایی که بتواند در این دوره نظر مردم را جلب کند باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
باید دلسوز با ایده های جهادی، اخلاص، پاکدست و پرتلاش باشد. اگر مشکلات بر زمین مانده را در جدول متناظری بنویسیم به نظر می آید چنین خصوصیاتی به کمک بیاید.
جامعه به کسانی که امکانات سنگین مالی دارند و جزو اشراف محسوب می شوند اعتماد نمی‌کند. به شرطی که بتوانیم مولفه های دلسوزی، پاکدستی و کارآمدی را برای مردم نمایش دهیم، آنها اعتماد خواهند کرد. در این سال ها بخشی از نابسامانی های مالی و اختلاس هایی که توسط نزدیکان اشخاصی که در مصادر هستند و افرادی که در نظام اجرایی بودند اتفاق افتاده، سرمایه اجتماعی را نشانه گرفته و ما باید این سرمایه اجتماعی را احیا کنیم.
دولت جوان حزب اللهی از شاخص های تعریف شده برای دولت آینده است و توقع می رود دولت آینده پرتلاش و پر تحرک باشد، برای تحقق آن فکری دارید؟
سابقه انقلاب اسلامی مبین آن است که کارهای بزرگ توسط جوانان پرشور و با انگیزه اتفاق افتاده، در دفاع مقدس متوسط سن شهدا ۱۶ تا ۲۴ سال بود. این نشان می دهد کارهای ایثارگرایانه توسط این نسل انجام شده است.
انگیزه نسل جوان و شجاعت آنها برای سازندگی بسیار موثر است. متأسفانه در این چند ساله دولت از بکارگیری این مجموعه ارزشمند غفلت کرده و لازم است دوباره این مدل را به کار بگیریم. البته برای ریاست جمهوری حتما نیروهای با تجربه لازم است. چون برای این کار بزرگ نمی توانیم آزمون و خطا کنیم. لذا باید فردی مجرب با انگیزه، پرکار، جدی که به نسل جوان باورمندی داشته باشد رئیس جمهور شود که این اگر اتفاق بیفتد یک دولت پرشتاب و با انگیزه شکل می گیرد.
بعد از اعلام کاندیداتوری، تعداد زیادی از ورزشکاران از شما حمایت کردند، دلیلش چه بود؟
گروه هایی بعد از اعلام کاندیداتوری طی نامه هایی از حضورم در عرصه انتخابات استقبال کردند که بخشی از دانشگاهیان کشور بودند و هدفشان این بود که با نگاه نخبگانی به دولت آینده کمک کنند، تعاونی ها هم بخش زیادی بودند. همچنین ده ها هزار نفر از قهرمانان و ورزشکاران و جوانان کشور حمایت خودشان را اعلام کردند. دلیلش این است که به عنوان نخستین وزیر ورزش و جوانان بیشترین آرزوهای ورزشی و توفیقات از دوره قبل انقلاب تاکنون در زمان من مسئولیت من حاصل شد. البته این توفیقات نتیجه تلاش خود جوانان و قهرمانان بود، اما یک خودباوری به اینها داده شد.
در المپیک ۲۰۱۲ جوانان ایرانی توانستند به اندازه سه المپیک قبل از انقلاب و بعد از آن مدال آوری کنند. در اکثر رویدادهای ورزشی آرزوهای جوانان ورزشکار کشور محقق شد.
در همین دوره هم برای اولین بار به عنوان سرگروه به جام جهانی رفتیم و والیبال کشور هم برای نخستین بار به جام جهانی رفت و برای نخستین بار ورزشکاران در رشته های کشتی، وزنه برداری و … مقام های نخست جهانی را کسب کردند و برای نخستین بار تعدادی از خانم های محجبه در میادین ورزش های بین المللی حاضر شدند و اینها در خاطر جوانان هست در حمایت از اقشار کم درآمد و‌کارآفرینان در وزارت تعاون در عمر دیده اند به اعتماد این عملکرد معتقدند اگر این مدل موفق را در بقیه ارکان کشور هم به کار بگیریم توفیق حاصل می شود. برای همین است که مدعی هستم می توانم به عرصه انتخابات کمک کنم و حضورم می تواند سیل گسترده جوانان در مراکز مختلف را به صحنه انتخابات بیاورد و مشارکتی که نشانه اقتدار ملت ایران در نظام بین المللی هست را رقم بزند.
خبر دارید که چند نفر از وزرای دولت های نهم و دهم در این دوره داوطلب کاندیداتوری ریاست جمهوری هستند؟ اصلا با اینها جلسه دارید، اگر تصمیمشان بر این باشد که با یکدیگر ائتلاف کنند شما هم شرکت می‌کنید؟
بعد از دولت دهم جلسات متعددی با وزرای دولت های نهم و دهم و بدون حضور رئیس دولت داشتیم چون اکثر این وزرا نیروهای ولایتمدار، با انگیزه و خادم نظام هستند و آنچه را از شکوه و موفقیت دولت های نهم و دهم سراغ داریم حاصل زحمات اینهاست و تجارب خوبی دارند. در جلسات به این تصمیم رسیدیم که وحدت گفتمانی، ولایتمدارانه و انقلابی را تقویت کنیم، اما اینکه برای انتخابات ائتلاف کنیم، تاکنون چنین چیزی مطرح نشده است.
تعدادی از دوستان اکنون در مجلس شورای اسلامی خدمت می کنند و تصورم این است که جایگاه مجلس رفیع است و جامعه باید در عمل ببیند نیروهای ولایتمدار دنبال پست و مقام نیستند. توصیه این بود که دوستان ما باید مجلس را جدی بگیرند تا اقدامات قوی و‌کارگشا انجام شود تا مردم اعتماد پیدا کنند الحمدلله هستند افراد دیگری که در دولت ایفای نقش کنند و در صحنه باشند.
صحبت از مسائل اجتماعی و فرهنگی کمتر در گفتگوهای کاندیداها شنیده می شود، این ناشی از کم اهمیت تر بودن مسئله است یا تسلط نداشتن و آگاه نبودن داوطلبان انتخابات به این مسائل؟
داوطلبان معمولاً در حوزه تجارب خودشان به مسائل ورود می کنند. من با وجود تجارب سیاسی به واسطه تجربه سال ها حضور در استانداری، ریاست دانشگاه و همچنین دو وزارتخانه اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی بیشتر یک نیروی اجرایی، علمی و اجتماعی هستم. به همین دلیل برنامه هایم اقتصادی و اجتماعی است و معتقدم مسائل جامعه با حرف های سیاسی حل نمی شود. انتخابات یک مسئولیت اجتماعی برای همه ملت ایران با هر تفکری است.
رئیس جمهور، دبیرکل یک حزب نیست که مرامنامه بنویسد و با افرادی کار کند که فقط آن تفکر سیاسی را داشته باشند رئیس دولت یک کشور را اداره می‌کند و باید نگاه جامع الاطراف در مورد مسائل داشته باشد.
از نظر شما بزرگترین مسئله اجتماعی که باید به سرعت رفع شود، چیست؟
امید مردم بزرگترین مسئله امروز جامعه است. اینکه جامعه دیگر اصلاح نمی شود، موضوعی است که هم از خارج مرزها به داخل کشور پمپاژ می شود و هم توسط برخی ناکارآمدی های این چندساله تقویت شده است.
از نظر روحی و روانی این نگرانی در جامعه وجود دارد که آیا مسائل کشور درست می شود؟ بنابراین باید هر چه زودتر امید و اعتماد که سرمایه های اجتماعی هستند، به جامعه برگردد.
مسئله دیگر اینکه عده ای مسائل اقتصادی و معیشتی مردم را مشروط به مذاکرات آن سوی مرز کرده اند و این خطای استراتژیک دولت آقای روحانی بود که گمان کردند مشکلات کشور راهکار بیرونی دارد، در حالی که مسائل اصلی جامعه حتما راهکارشان در داخل کشور است.
ما کشوری با جمعیت بیش از ۸۰ میلیون نفر داریم که مصرف چنین جمعیتی خود انگیزه برای تولید داخلی را تقویت می کند. بیش از ۶۰۰ میلیارد دلار رابطه تجاری در کشورهای اطراف وجود دارد؛ کشورهای دوستی که در نظام بین المللی با ما همراه هستند.
اینکه فقط به ارتباط با آمریکا و سه چهار کشور حاشیه ای اروپا فکر کنیم، خطای استراتژیکی بود که هشت سال فرصت اجرایی کشور برای آن هدر رفت.
گره زدن مسائل اصلی مردم با نتایج مذاکرات آن هم با دشمنانی که بدعهدیشان سال ها اثبات شده، خطای فاحشی بود و خوشبختانه مردم اکنون این را متوجه شدند.
اکنون هم طرف های غربی نسبت به این موضوع تمکین نکردند و جز مزاحمت و دردسر چیز دیگری نداشتند. لذا اگر می خواهیم اقتصاد را شکوفا کنیم، باید این کار را با دوستان بین المللی و همسایگان دنبال کنیم.
تفاهمنامه ای که با چین انجام شده قابل تامل است در حال حاضر حجم اقتصاد یعنی GDP ما در حدود ۴۵۰ میلیارد دلار بیشتر نیست و اگر بتوانیم اینگونه تفاهمات را اجرایی کنیم سطح اقتصاد را بالا می آوریم و چه‌بسا بقیه دوستان هم به صورت هم‌افزا به این کار بپیوندند و بتوانیم بسیاری از معادلات تحریمی را تغییر دهیم. این همان معنای اقتصاد مقاومتی است که دوستان بین المللی را مجتمع کنیم و مقابل ضربه های بیرونی تقویت شویم.
برخی القائات به جامعه اینگونه بوده که نیروهای انقلاب با مذاکره مخالفند و نقدهای آنان مسیر مذاکرات را تحت الشعاع قرار می دهد این را قبول دارید، آیا کشوری مانند ایران با گفتمان قوی و جایگاه بین المللی و منطقه ای می تواند اهل مذاکره نباشد؟
مذاکره در بسیاری از موارد از جمله برای رفع دشمنی‌ها و مزاحمت های خارجی لازم است و این یعنی باید دیپلماسی قدرتمندی داشته باشیم. دشمن هراسی را قبول ندارم، مذاکرات باید با یک تیم مقتدر ادامه پیدا کند تا رفع مزاحمت کنیم و در جریان اقتصاد همه موارد مربوط به مذاکرات نیست بعضی سعی دارند همه امور کشور را به مذاکرات بی حاصل گره بزنند این خطاست.
مذاکره هایی که با اعتماد زیاد به دشمن و رفاقت و اعتماد بیجا تاکنون باشد اشتباه بوده آنچه در مذاکرات به دست می آید باید قابل بررسی باشد اما دو جنبه علمی و عملی نشان داده مسیری که تاکنون برای مذاکره با غرب رفتیم اشتباه بوده و نتیجه نداده است.
اینکه عده ای می گویند نیروهای انقلاب نگذاشتند مذاکره به نتیجه نرسد قابل قبول و واقعی نیست. ما می گوییم سبک مذاکراتی که فقط قدم زدن و قهقهه با دشمن در آن باشد جواب نمی دهد بنابراین شیوه این مذاکرات قابل نقد است و نه نفس آن.
واضح است که کشور بزرگی با تمدن دیرینه ایران و تراز برجستگی انقلاب اسلامی که تأثیرگذاری آن در جهان کاملاً مبین است نمی تواند دور از جهان بین الملل زندگی کند. حال آنکه ارتباط یکی از شیوه های اثرگذاری و لازم است.
ارتباط نداشتن با جهان هیچگاه در راهبردهای جمهوری اسلامی نبوده است. باید تعامل قوی با جهان داشته باشیم تا آرامش منطقه ای و اقتدار جهانی را فراهم کنیم. ولی معتقدیم شیوه های دیپلماسی باید عاقلانه، هوشمندانه و با تعهد، پیگیری و نتیجه بخش باشد.
لینک کوتاه :
https://jomlehonline.ir/?p=133673
