نایب رئیس کانون سراسری مرغداران گوشتی با بیان اینکه طی هفته‌های اخیر، تولید مرغ دچار چالش‌های جدی شده است، کاهش تولید، تلفات و عدم وزن گیری مناسب مرغ‌ها را بخاطر استرس گرمایی از جمله این چالش‌ها عنوان و اضافه کرد: گرمای شدید علاوه بر اینکه باعث شده مرغ‌ها به وزن مناسب نرسند، باعث ایجاد […]
نایب رئیس کانون سراسری مرغداران گوشتی با بیان اینکه طی هفته‌های اخیر، تولید مرغ دچار چالش‌های جدی شده است، کاهش تولید، تلفات و عدم وزن گیری مناسب مرغ‌ها را بخاطر استرس گرمایی از جمله این چالش‌ها عنوان و اضافه کرد: گرمای شدید علاوه بر اینکه باعث شده مرغ‌ها به وزن مناسب نرسند، باعث ایجاد تلفات در جمعیت آنها نیز شده است.
حبیب اسدالله نژاد، همچنین با اشاره به تداوم کمبود جوجه یک روزه از بی توجهی مسئولین به این مسأله انتقاد کرد و گفت: ماه‌هاست که با کمبود و گرانی جوجه یک روزه مواجه هستیم و این مشکل کماکان پابرجاست.
اسدالله نژاد با بیان اینکه قیمت جوجه یک روزه هم اکنون بالای ۷۵٠٠ تومان است، افزود: این در حالی است که نرخ مصوب جوجه یک روزه گوشتی ۴٢٠٠ تومان است.
وی همچنین از سیاست دولت در سرکوب قیمت مرغ علیرغم افزایش قیمت نهاده‌ها انتقاد کرد و افزود: بعد از اینکه قیمت مرغ ٢۴ هزار و ٩٠٠ تومان تعیین شد، هم شاهد افزایش نرخ مصوب نهاده‌ها بودیم و هم قیمت جوجه یک روزه افزایش شدید داشته اما نرخ مصوب مرغ تغییری نکرده و دولت به بهانه حمایت از مصرف کنندگان، زیر بار اصلاح قیمت نمی‌رود که منطقی نیست.
این فعال بخش خصوصی تأخیر بیش از یک ماه در بارگیری نهاده‌های دامی را پس از خرید این محصولات، از دیگر مشکلات مرغداران عنوان کرد.
با توجه به اتفاقاتی که سال گذشته در حوزه تولید و تأمین مرغ رخ داد، انتظار می‌رفت که دولتمردان با اصلاح مجموع سیاست گذاری ها در این حوزه، زمینه رونق تولید در این صنعت را فراهم کنند اما تداوم سیاست‌های غلط سه سال گذشته اکنون بار دیگر بحران تازه ای را در این صنعت رقم زده است که هم منجر به بحران تولید شده، هم مصرف کنندگان را متضرر کرده است چرا که کاهش تولید و کاهش عرضه مرغ به بازار، منجر به افزایش شدید قیمت شده است. در حالی که اگر دولت از سرکوب قیمت دست برمی داشت و بر قیمت دستوری خود پافشاری نمی‌کرد، قیمت مرغ اندکی افزایش می‌یافت اما تولید در وضعیت رونق و حفظ اشتغال ادامه می‌یافت و با وفور عرضه مرغ به بازار، مردم به این ماده پروتئینی به راحتی دسترسی پیدا می‌کردند. اما اکنون با تداوم سیاست‌های غلط دولت، احتمال اینکه دولت ناچار شود با صرف منابع ارزی کشور، به واردات روی بیاورد بالاست.
نکته قابل توجه و عجیب در این میان، بی توجهی مسئولان به وضعیت تولید داخل، بحث اشتغال‌زایی و حفظ منابع ارزی کشور است و به نظر می‌رسد هشدارها و مباحث کارشناسی که مطرح میشود برای مسئولان اهمیت ندارد و همواره تنها اقدام محکمی که از مسئولان در زمینه تنظیم بازار شاهد هستیم ممنوعیت ناگهانی صادرات یا واردات کالا به کشور است که این اقدامات نیز معمولاً راه به جایی نمی‌برد و علاوه بر اینکه تولیدکننده نابود میشود، مصرف کننده نیز زیان بزرگی می‌کند. بدیهی است اصرار به تداوم سیاست‌های غلط سه سال گذشته اکنون دیگر نمی‌تواند ناشی از ناآگاهی یا بی اطلاعی باشد و جای سوال دارد که چرا عده‌ای کمر به نابودی صنعت دام و طیور کشور بسته اند.
