گروه سیاسی «معاونت امور زنان و خانواده» از میان معاونت‌های ریاست‌جمهوری، جایگاهی مهم و حساس است چون باید به‌نفع ۴۹ درصد -حدود نیمی از جمعیت کشور- مطالبه‌گری کند و این وظیفه از آنجا اهمیت ویژه دارد که ما در کشور، وزارت زنان نداریم و بخش اعظمی از مطالبه‌گری باید بر دوش حوزه معاونت ریاست‌جمهوری […]
گروه سیاسی
«معاونت امور زنان و خانواده» از میان معاونت‌های ریاست‌جمهوری، جایگاهی مهم و حساس است چون باید به‌نفع ۴۹ درصد -حدود نیمی از جمعیت کشور- مطالبه‌گری کند و این وظیفه از آنجا اهمیت ویژه دارد که ما در کشور، وزارت زنان نداریم و بخش اعظمی از مطالبه‌گری باید بر دوش حوزه معاونت ریاست‌جمهوری و تیم اجرایی سرکار خانم دکتر «انسیه خزعلی» باشد.
افزون بر آن، در دوسال اخیر و گسترش کرونا و مشکلات ناشی از بی‌ثباتی قیمت‌ها و رکود تورمی که پیش از کرونا، خانوارها را مورد هجوم قرار داده بود، زنان خودسرپرست و زنان سرپرست خانواری که در حوزه‌های مختلف اقتصادی به‌عنوان کارفرما یا کارگر مشغول کار بودند، بیشترین آسیب و آزار را دیدند، آسیب و آزاری که تا امروز ادامه دارد.
با آغاز به کار دولت آیت‌الله سید ابراهیم رییسی و معرفی معاونت امور زنان و خانواده، بسیاری از اینکه شخصی دانشگاهی که سابقه کار اجرایی داشت به این حوزه گمارده شد، خوشحال شدند و توقع می‌رفت سرکار خانم دکتر خزعلی بیش از اسلاف خود با مشکلات حوزه زنان آشنا باشد و حساسیت بیشتری برای رفع و حل آن داشته باشد.
خاستگاه فکری و منش اصولگرای وی نیز حکایت از این داشت که فعال‌تر و چابک‌تر از دولت حسن روحانی عمل کند که غالب مدیرانش به داشتن خوی اشرافی‌گری و نگاه از بالا به پایین، مشهور بودند.
از همه این موارد که بگذریم آیت الله سید ابراهیم رییسی، تنها رییس‌جمهوری است که از آغاز به کار دولت خود سفرهای استانی را آغاز کرد و در همین جمعه گذشته، به اردبیل رفت تا در هشتمین سفر خود با شهروندان چند شهر دیدار کند و از طرح‌ها و پروژه‌های مختلفی دیدن کرد و در نهایت تصمیماتی مناسب با هر کدام گرفت.
البته سرعت حرکت رییس‌جمهوری بالا است و بسیاری از وزرا که وی را همراهی می‌کنند مانند وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در همین سفر اخیر دچار افت فشار می‌شوند و از پا می‌افتند و کسی توقع ندارد سرکار خانم خزعلی نیز پابه‌پای رییس دولت متبوع خود همه جا برود اما باید مشی دولت خود را دنبال کند و هماهنگی لازم را با مجموعه داشته باشد و از همه مهم‌تر نام و اعتبار دولت سیزدهم را در بین زنان بزرگ کند.
جای تأسف است که بگوییم سرکار خانم خزعلی برای حوزه زنان و خانواده کشور برنامه اجرایی و عملیاتی خاصی ندارد و حوزه را دچار روزمرگی و بی‌حالی کرد و بیم آن می‌رود در نتیجه چنین روندی، سکوت و سکون به استانها نیز سرایت کند هرچند کسی که خود برنامه ندارد، متوجه چنین مشکلاتی نیز در زیرمجموعه خود در استانها نمی‌شود.
بدیهی است منظور ما از برنامه برای حوزه زنان و خانواده، تنها اختصاص بسته‌های معیشتی برای زنان آسیب‌دیده و نیازمند نیست، معاونت رییس‌جمهوری در امور زنان و خانواده وظیفه دارد همه لایه‌های زنان را در نظر بگیرد و برای همه اعضای جامعه هدف خود، طرح و برنامه داشته باشد ازجمله زنان نخبه، زنان کارآفرین، دختران و خانواده.
امروز در شرایطی هستیم که برابر آخرین اعلام رسمی، آمار ازدواج در مقایسه با ده سال قبل ۳۸ درصد کاهش داشته و آمار طلاق نیر ۲۸ درصد افزایش داشته است و ضرورت دارد حوزه معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری این موضوعات را مورد رصد دقیق قرار دهد و با تأسیس کارگروه‌های تخصصی ویژه متشکل از نخبگان و فعالان زن و مرد از همه استانها برای مشکلی که خانواده را تهدید می‌کند، طرح بریزند و برنامه‌ریزی کنند چون افزایش طلاق و کاهش ازدواج هم به تشدید آسیب‌های اجتماعی منجر می‌شود و هم به‌تنهایی یک تهدید بزرگ است و زمینه‌های کاهش جمعیت را فراهم می‌سازد، موضوع مهمی که سال‌ها است دغدغه مقام معظم رهبری حَفِظَهُ‌اللهُ است و بارها هشدار دادند و مسیر اقدام و عمل در این بخش نیز باید از حوزه زنان و خانواده ریاست جمهوری و با تعامل با سایر ارکان دولت و حتی نمایندگان مجلس مورد پیگیری جدی واقع گردد.
نکته آخر اینکه طی چندسال اخیر و در دولت حسن روحانی نیز حوزه زنان، حوزه‌ای در حاشیه بود و هر از گاهی رسانه‌ها نقد و نظری بر این امر داشتند اما با آمدن سرکار خانم خزعلی به نظر می‌آید حوزه زنان و خانواده دیگر در حاشیه هم قرار ندارد.
متاسفانه باید گفت با آمدن سرکار خانم خزعلی برخلاف تصور و پیش‌بینی‌ها، حوزه بانوان به‌طور کامل خاموش شد و هیچ اقدام و عمل ماندگاری را در این حوزه شاهد نبودیم.
معاونت رییس‌جمهوری در امور زنان و خانواده نه ترکیب مدیران خود را در استانها تعیین کرد و نه با مدیران کل امور زنان و خانواده استانداری‌ها تماس یا نشستی آنلاین برقرار کرد و اگر هم چنین اتفاقی افتاده باشد، به قدر کافی رسانه‌ای نشد که هرکدام از این موارد به‌تنهایی برای مدیری در این سطح، ضعف و بی‌تدبیری است و توصیه می‌کنیم مشاوران دلسوز در دولت این رویه را تغییر دهند.
