گروه سیاسی انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ که منجر به تشکیل دولت سیزدهم به سکانداری آیت آلله سید ابراهیم رییسی شد، امید بسیاری را در میان نیروهای غیرسیاسی، سیاسیون اصولگرا و جوانان برانگیخت و طیف‌های وسیعی از جامعه را امیدوار کرد که کارها طی چندماه بر روی غلتک خواهد افتاد و این توقع نابه‌جا نبود چون شخص […]
گروه سیاسی
انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ که منجر به تشکیل دولت سیزدهم به سکانداری آیت آلله سید ابراهیم رییسی شد، امید بسیاری را در میان نیروهای غیرسیاسی، سیاسیون اصولگرا و جوانان برانگیخت و طیف‌های وسیعی از جامعه را امیدوار کرد که کارها طی چندماه بر روی غلتک خواهد افتاد و این توقع نابه‌جا نبود چون شخص رییس‌جمهوری چهار دهه در قوه قضاییه کار کرده بود و در سه سال آخر نیز به‌عنوان رییس قوه، به همه استانها سفر کرد و با روند اجرایی و مشکلات اقتصادی کلان نیز آشنا شد اما رفته‌رفته، بسیاری از دلسوزان از کُند بودن چرخه کار و سازندگی در دولت انتقاد کردند و به نظر هرچه جلوتر می‌رویم این انتقادها بیشتر و شدیدتر می‌شود اما دلیل این کندی چیست ؟
باور ما این است که کندی حرکت در بدنه دولت سه دلیل عمده دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم و تأکید می‌کنیم دولت باید در هر کدام از این سه مورد، راهکارهای ویژه خود را در کوتاه مدت اجرایی و عملیاتی کند.
نخست اینکه حجم مشکلاتی که از دولت تدبیر و امید به دولت سیزدهم به ارث رسیده است و در همه حوزه‌ها از حوزه‌های اقتصادی تا تولیدی و صنعتی بر سر دولت آوار شد، بسیار زیاد است و حقیقت این است که بخشی از توان روزانه دولت صرف مدیریت بر این «سیاه‌چاله‌های سیاسی» می‌شود و انرژی عظیمی از دولت می‌گیرد و دولت لازم است خود را از بند این مشکلات زودتر رها کند و پیگیری این بارهای سنگین را به کارگروهی ویژه در ذیل هیأت دولت بسپارد.دومین مشکل دولت که به تیم همراه و حلقه نزدیک رییس‌جمهور برمی‌گردد استفاده حداقلی از سرمایه انسانی کشور است به شکلی که حتی اگر با نگاه سیاسی و جناحی نیز نظری بیندازیم، تأیید خواهیم کرد بسیاری از مدیران ارشد و کارآزموده اجرایی نزدیک به اصولگرایان و طیف فکری همسو با شخص ابراهیم رییسی نیز برای همکاری در حوزه‌های تخصصی به کار گرفته نشدند و در عوض در بدنه وزارتخانه‌ها و استانداری‌های کشور، نیروهایی کم‌تجربه یا فاقد سابقه مدیریت اجرایی به کار گمارده شدند، افرادی که بعضاً در دستگاه قضا، نهادهای نظامی یا امنیتی پست‌های کلیدی داشتند اما با نحوه کار در قوه مجریه آشنایی ندارند و همین موجب قفل شدن کارها در برخی حوزه‌ها و در نهایت کندی روند تصمیم‌گیری شد.
برای این بخش نیز دولت باید ورودی هوشمندانه داشته باشد و با دادن معاونان خبره و کارآزموده، به استانداران، برخی وزیران و مدیران سازمان‌ها کمک کند تا فرایند امور اجرایی را سرعت بخشند به‌ویژه اینکه فرصت در برخی حوزه‌ها تنگ و گره بسیار است.
سومین نکته و در حقیقت سومین مشکلی که موجب کند شدن کارها در دولت سیزدهم شد، مشکلات مربوط به حوزه سیاست خارجی، تحریم‌ها و موانع بین‌المللی است. به‌رغم اینکه برخی رسانه‌ها مانند «کیهان» ادعا دارند تحریم‌ها هیچ مشکلی برای جمهوری اسلامی ایجاد نکرد اما حقیقت این است که مشکلات ایجاد شده بر سر راه دولت عمیق است.
روزنامه کیهان با بیان اینکه یک و نیم میلیون بشکه نفت در روز صادر می‌شود و صادرات غیرنفتی هم افزایش یافته است نوشت: موارد فوق در حالی رخ داده که دولت جدید بدون اینکه کشور را معطل توافق با خارج کند توانسته این دستاوردها را برای مردم به ارمغان بیاورد.
صرف‌نظر از تلاش تبلیغی برخی رسانه‌های اصولگرا و همسو با دولت سیزدهم، باید صادقانه گفت موانع بین‌المللی بر سر راه جهش اقتصادی و افزایش درآمد دولت و به راه افتادن پروژه‌های مهم و زیرساختی و اصلاح فرآیندهای نادرست بسیار است و بدون اینکه این موانع از سر راه دولت برداشته شود، دشوار بتوان کار کرد و خدمتی قابل‌توجه در حوزه اقتصاد ملی و معیشت مردم و همچنی چالش‌های بزرگی که بر سر راه توسعه کشور قرار دارد، انجام داد.
از دولت سیزدهم توقع داریم این موارد را مورد بررسی جدی قرار دهد و تلاش کند کُندی کار دولت را هر چه سریعتر جبران نماید و این گام از آنجا فوریت دارد و ضروری به نظر می‌رسد که رفته‌رفته شخصیت‌های جریان اصولگرا و رسانه‌های این جریان سیاسی نیز به صف منتقدان دولت اضافه خواهند شد و دولت نیز به اهداف خود نخواهد رسید.
آخرین نکته اینکه همکاری دولت و مجلس نیز در این زمینه بسیار مهم است اما معاونت پارلمانی و امور مجلس نهاد رییس‌جمهوری در این زمینه نیز باید فعال‌تر باشد و اجازه ندهد هیچ سوءتعاملی بین دو قوه که امروز به هم نیاز دارند تا موانع مورد اشاره را از سر راه زندگی مردم و همچنین توسعه کشور بردارند، ایجاد گردد و تردیدی نیست که اگر دولت سیزدهم به این موارد توجه کند، به اهداف خود در همین چهار ساله نخست خواهد رسید.
