دولت سیزدهم در مشکلات متعدد اقتصادی، محاصره شده است، نرخ تورم و گرانی اقلام مورد نیاز خانوارها، روزانه گران می‌شود و قیمت برخی مایحتاج به بالاترین قیمت خود در تاریخ رسید اما این مشکلات به هیچ وجه به معنای رسیدن به آخر خط نبوده و نیست. یکی از جدی‌ترین مشکلات دولت، موضوع کسری بودجه است […]
دولت سیزدهم در مشکلات متعدد اقتصادی، محاصره شده است، نرخ تورم و گرانی اقلام مورد نیاز خانوارها، روزانه گران می‌شود و قیمت برخی مایحتاج به بالاترین قیمت خود در تاریخ رسید اما این مشکلات به هیچ وجه به معنای رسیدن به آخر خط نبوده و نیست.
یکی از جدی‌ترین مشکلات دولت، موضوع کسری بودجه است که تیم اقتصادی برنامه دارند با حذف ارز ترجیحی، گران کردن اقلام مصرفی و همچنین افزایش مالیات آن را جبران کنند، برنامه‌ای که بسیاری از کارشناسان بیرون از بدنه دولت با آن موافقت ندارند و دلیل این مخالفت نیز این است که در شرایط «رکود تورمی» نمی‌توان و نباید فشار زیادی به فعالان صنفی، تولیدکنندگان و تجار وارد کرد.
با توجه به اینکه واقعیات اقتصادی امروز ایران این است و همچنین با توجه به اینکه همه می‌دانند دولت سیزدهم «وارث» این شرایط بوده نه «باعث» آن، از دولت توقع داریم که هوشمندانه رفتار کند و به‌ویژه در این شرایط با گرانی ارز، افزایش هزینه تولید و کاهش حمایت، برای فعالان صنفی و تولیدکنندگان مشکلات جدیدی
ایجاد نکند.
امروز و در شرایطی که ارتباط اقتصادی ما با دنیای موثر و جهان غرب و بسیاری از متحدانش، قطع یا نامطئن است، نمی‌توان دورنمایی روشنی از حل مشکلات اقتصادی دولت ترسیم کرد چون منبع اصلی تأمین بودجه سالانه کشور، نفت است و مشتریان اصلی نفت خام جمهوری اسلامی امروز از ترس تحریم‌های آمریکا یا با ما معامله نمی‌کنند و یا با برنامه‌هایی تحت عنوان دورزدن تحریم‌ها، نفت را با تخفیف‌های بالا تحویل می‌گیرند و پول آن را نیز به صورت کالابه‌کالا می‌پردازند و این در کوتاه‌مدت و میان‌مدت برای کشور ضرر و زیان سنگین به همراه
خواهد داشت.
مذاکره در دین و فرهنگ ما هم با دوستان و هم با دشمنان، توصیه شده و امر قبیحی نیست و اگر این کار قبیح بود نه پیامبر اکرم (ص) با دشمن شماره یک خود ابوسفیان در حدیبیه مذاکره و صلح‌نامه امضا می‌کرد و نه امام حسن(ع) با معاویه چنین طرحی می‌ریخت. حرف ما این نیست که مانند برخی غرب‌باوران با دشمن بنشینیم و هر چه که آنان نوشتند و گفتند، صحه بگذاریم و امضا کنیم، حرف و توصیه ما به دولت این است که برابر سه اصل «حکمت»، «عزت» و «مصلحت» و با در نظر داشتن شرایط حساس کشور، با هوشمندی و از موضع دفاع از منافع ملی وارد مذاکره با طرف‌های غربی شود.
البته جای خرسندی است که فاز جدید مذاکرات برجامی با سفر «جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، از سر گرفته شد و «علی باقری کنی» نیز به قطر، سفر کرد تا در دور جدید مذاکرات که فردا در دوحه برگزار خواهد شد شرکت کند اما از شخص رییس‌جمهوری و وزیر امور خارجه دولت سیزدهم توقع داریم ورود جدی‌تری به این دور از دیپلماسی داشته باشند به‌ویژه اینکه همواره در برخی محافل سیاسی داخل کشور، مباحثی مطرح است ازجمله اینکه رییس تیم مذاکره‌کننده به برخی جریانات سیاسی وصل است که از اساس هر نوع مذاکره‌ای را رد می‌کنند و برجام اولیه در دوره حسن روحانی را خسارت می‌دانند. ما نیز برخی نقدهای وارده به مذاکرات برجام در سال ۹۳ تا ۹۴ را وارد می‌دانیم اما بر این باور هستیم در چنین شرایط اقتصادی و همچنین شرایط پیچیده در منطقه و جنگ اوکراین، بهتر است با طرف‌های غربی به یک توافق سازنده برسیم، توافقی که منابع بیشتری برای ما داشته باشد اما ضرر و زیان برجام اولیه را نیز نداشته باشد.
نکته آخر اینکه واقعیات اقتصادی کشور باید مدیران دولتی را هوشیار کند تا راهی به دیپلماسی بگشایند تا از فشارهای روزانه معیشتی بر شهروندان عادی، کارگران و کارمندان کاسته شود و مذاکرات در دوحه قطر از این منظر فرصتی مغتنم برای دولت
سیزدهم است.
- نویسنده : مدیر مسئول: مهدی روحی
