علیرضا رضایی راهی را می‌رود که پیش از این، وحید طالب‌لو و سیدحسین حسینی رفته بودند: جدال بزرگ برابر سپاهان در نقش جهان. سکانس اول: اواخر پاییز ۸۲، شنیده شدن یک اسم ناآشنا بین یازده بازیکن ثابت استقلال از بلندگوی ورزشگاه نقش جهان، طرفداران آبی‌پوش را سخت شگفت‌زده کرد. امیر قلعه‌نویی برای دروازه تیمش دست […]
علیرضا رضایی راهی را می‌رود که پیش از این، وحید طالب‌لو و سیدحسین حسینی رفته بودند: جدال بزرگ برابر سپاهان
در نقش جهان.
سکانس اول: اواخر پاییز ۸۲، شنیده شدن یک اسم ناآشنا بین یازده بازیکن ثابت استقلال از بلندگوی ورزشگاه نقش جهان، طرفداران آبی‌پوش را سخت شگفت‌زده کرد. امیر قلعه‌نویی برای دروازه تیمش دست به یک ریسک بزرگ زده بود. ریسکی که به یک کلین‌شیت ختم شد و البته با معرفی یک پدیده تازه به فوتبال ایران همراه بود.
تولد فوتبالی وحید طالب‌لو در اصفهان اتفاق افتاد. او از اولین فرصت، به بهترین شکل استفاده کرد. این داستان اما از سال‌ها قبل شروع شده بود. از سال‌های شیرجه رفتن روی آسفالت خیابان‌ها، از سال‌های تغییر مسیر توپ لاکی دو لایه، از سال‌های سختکوشی، برای تبدیل شدن به گلر سوم استقلال. گلر سوم جاه‌طلبی که می‌خواست نفر اول باشد. خیلی طول نکشید که هوادارها شیفته بازی نگهبان جدید قلعه آبی شدند.
سکانس دوم: در اولین دیدار استقلال در سال ۱۴۰۰، این تیم برای باز کردن دروازه پیکان به همه دری زد، ولی گلر جوان این تیم قصد تسلیم شدن نداشت. عملکرد بسیار خوب او، تحسین رسانه‌ها را به دنبال داشت و او پس از سوت پایان بازی، زانو زد و خدای خود را شکر کرد. همین عملکرد کافی بود تا فرهاد مجیدی برای فصل بعد و با علم به حضور حسینی و مظاهری، درخواست جذب علیرضا رضایی
را بدهد.
شاید پیوستن به تیمی که ۲ نفر از بهترین گلرهای ایران را در اختیار داشت، تصمیمی عجیب به نظر می‌رسید، اما رضایی جوان استقلال را برای ادامه فوتبالش انتخاب کرد و فرهاد مجیدی در هفته پنجم و دیدار با نساجی، به این سنگربان جوان بازی داد. رضایی نه تنها برابر قائمشهری‌ها کلین‌شیت کرد، بلکه چند سیو درخشان داشت و هفته بعدش نیز برابر گل گهر دروازه‌اش را بسته نگه داشت و در سومین بازی متوالی برابر صنعت نفت به میدان رفت. پس از آن، رضایی در جام حذفی نیز برای استقلال بازی کرد.
اما امسال اوضاع جور دیگری بود. اینگونه به نظر می‌رسید که ریکاردو ساپینتو اعتقادی به تغییرات در دروازه تیمش ندارد و انتخاب اول و آخر او سیدحسین است. همین مسئله نیز باعث شده بود تا شایعاتی درباره درخواست رضایی برای جدایی قرضی در رسانه‌ها مطرح شود. موضوعی که هنوز پرونده‌اش بسته نشده و این گلر جوان اعلام کرده به فضای بیشتری برای بازی نیاز دارد که البته با مخالفت استقلالی‌ها نیز مواجه شده است.
حالا یک فرصت بزرگ پیش روی علیرضا رضایی جوان قرار گرفته است. سنگربان موردعلاقه مجیدی که به اعتقاد سرمربی سابق استقلال، او می‌تواند چند سال دیگر به گلر شماره یک تیم ملی تبدیل شود و سال‌ها وظیفه حراست از دروازه ایران را برعهده بگیرد و خیال هواداران را بابت حضور یک دروازه‌بان شش‌دانگ راحت کند. او به مانند وحید طالب‌لو، می‌تواند در نقش جهان بدرخشد و تولد دوباره‌ای داشته باشد.
شاید جالب باشد بدانید که خود حسینی نیز به نوعی از بازی با سپاهان توانست برای خودش در ترکیب استقلال جایی دست و پا کند. در لیگ شانزدهم و زمانی که علیرضا منصوریان هدایت آبی‌های پایتخت را برعهده داشت، تیم او در هفته پایانی نیم فصل نخست به مصاف سپاهان رفت. حسینی در هفته اول آن فصل برابر نفت تهران بازی کرده بود و ۱۳ بازی بعدی را روی نیمکت نشست تا رحمتی در ترکیب تیم قرار بگیرد. اما منصوریان برای دیدار حساس برابر سپاهان در نقش جهان، از سیدحسین در ترکیب تیمش استفاده کرد و آن بازی با گل ثانیه‌های پایانی بهنام برزای، با تساوی یک–یک به پایان رسید. آن دیدار، دومین مسابقه رسمی حسینی در لیگ برتر برای استقلال بود. جایی که استارت تبدیل این گلر به دروازه‌بان شماره یک آبی‌های
پایتخت زده شد.
حالا رضایی جوان نیز این فرصت را دارد تا با درخشش در نقش جهان، سال‌ها بعد به عنوان گلر اصلی استقلال تبدیل شود تا او نیز پس از رحمتی و حسینی، به یک گلر مطمئن برای این تیم تبدیل شود. باید دید که رضایی با خاطرات خوش دیار زاینده‌رود را ترک می کند یا خیر.
