جمله سرویس سیاسی امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در دهه شصت درخصوص برخی بزرگان سیاسی که بعدها هسته اولیه جریان راست سنتی را شکل داده بودند و مدام از دولت وقت انتقاد می‌کردند، گفته‌بود این افراد توانایی اداره یک نانوایی را ندارند و امروز که شاهد هستیم تیم اقتصادی دولت که اخلاف و فرزندان […]
جمله
سرویس سیاسی
امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در دهه شصت درخصوص برخی بزرگان سیاسی که بعدها هسته اولیه جریان راست سنتی را شکل داده بودند و مدام از دولت وقت انتقاد می‌کردند، گفته‌بود این افراد توانایی اداره یک نانوایی را ندارند و امروز که شاهد هستیم تیم اقتصادی دولت که اخلاف و فرزندان فکری همان طیف هستند در هیچ کدام از حوزه‌های اقتصاد، معیشت، نرخ دلار و ارز و تأمین برخی مایحتاج ضروری، موفقیت و دستاوردی نداشته است، ناخودآگاه به یاد جمله امام خمینی می‌افتیم و باور می‌کنیم این فعالان سیاسی که در ادامه همان طیف و صاحبان همان گرایش هستند، توانایی اداره مشکلات کلان سیاسی و اقتصادی را ندارند و نباید از وضعیت امروز جامعه تعجب کرد.
نوع مدیریت اصولگراها که طی دو دهه اخیر تمایل داشتند تا قدرت را نزد خود یکدست نگاه دارند، به‌خوبی نشان داد ظرفیت فکری این طیف سیاسی به‌گونه‌ای است توان درک بسیاری از بدیهیات سیاسی در حوزه داخلی و خارجی را ندارد و کاری از پیش نمی‌برد، تأکید می‌کنیم که موضوع نخواستن نیست، نتوانستن است.
اگر دیدیم در سال ۸۴ که با آغاز به کار حکومت یکدست اصولگراها، هیچ اتفاق مهمی در اقتصاد و معیشت مردم نیفتاد و حتی بعدها و در سال‌های ۹۰ و ۹۱ اوضاع اقتصاد کشور به بی‌ثباتی نزدیک شد، به این دلیل بود که مردانی که بر مصدر کار بودند، این‌کاره نبودند و امروز هم می‌شنویم که «محمد مخبر دزفولی» در جلسه رسمی با نمایندگان مجلس درخصوص نرخ ارز می‌گوید همین است که هست به‌خوبی نشانگر این حقیقت است که توانی بیش از آنچه در این یکسال و اندی رو کرده‌اند، ندارند و استمرار این وضعیت می‌تواند در حوزه داخلی به انسداد سیاسی، اقتصادی منجر شود و در حوزه خارجی به مشروعیت‌زدایی از جمهوری اسلامی ایران در نهادهای جهانی شود که به تعبیر عباس عراقچی در مصاحبه اخیر خود بسیار خطرناک است و ما باید هوشیار باشیم تا به چنین
نقطه‌ای نرسیم.
روز گذشته رییس سابق سازمان انرژی اتمی نیز از این موضوع ابراز نگرانی کرد و با بیان اینکه همواره از بن‌بست سیاسی نگران هستم، گفت: نباید به‌گونه‌ای عمل کنیم و با دست خود کاری بکنیم که به بن‌بست سیاسی برسیم.
علی اکبر صالحی در همایش «دیپلماسی مقاومت: نکوداشت مرحوم حسین شیخ‌الاسلام» که در دفتر مطالعات وزارت امور خارجه برگزار شد، گفت: هدف از مقاومت رسیدن به نتیجه مورد قبول خداوند و مردم است. باید تدبیر به خرج داد و در مواقعی که با موانع جدی روبه‌رو می‌شویم باید با انعطاف خردمندانه و هوشمندانه خود را از بن‌بست
خارج کنیم.
وی افزود: نباید در بن‌بست قرار بگیریم و باید همواره خودمان را از بن‌بست خارج کنیم و راه مقاومت را ادامه دهیم. همان کاری که امام (ره) انجام دادند و کیان کشور را صیانت کردند.
رییس سابق انرژی اتمی بیان کرد: نباید خدای نکرده مقاومت را به‌گونه‌ای معرفی کنیم که سرم را پایین بیندازیم و چارچوب نگاهمان محصور به امری باشد که مسائل مهمی را که فراراه مقاومت است که نادیده بگیریم و غفلت‌زده شویم.
صالحی ادامه داد: من همواره از بن‌بست سیاسی نگران هستم. نباید با دست خودمان کاری کنیم که به بن‌بست سیاسی برسیم. باید از خرد و دانش همواره استفاده کنیم و نکند خدای ناکرده مشمول این شعر مولانا شویم که گفت «کشتیم خرد و دار زدیم دانش را و در بند و اسیر صد
خرافات شدیم.»
وی سیاست‌زدگی نظام اداری و مراکز تخصصی، در حاشیه قرار گرفتن دانشمندان و متخصصان و صاحبنظران، سیاست‌زدگی فرهنگ و ارزش‌های اجتماعی، افزایش فساد رانتخواری و رشوه‌خواری، ضعف اخلاق حرفه‌ای، روزمرگی و بی‌ثباتی اقتصادی از شاخص‌هایی است که نشان می‌دهد نظام سیاسی یک کشور ممکن است با بن‌بست روبه‌رو
شده است.
وزیر اسبق امور خارجه افزود: مورد دیگری که به ما برمی‌گردد کاهش وجهه بین‌المللی کشور و افزایش مخالفان و دشمنان خارجی است. نباید به شکلی حرکت کنیم که خود را بر دشمنان افزون شود.
اگر یک‌بار دیگر این سطور را منصفانه مرور کنیم متوجه می‌شویم که هم بن‌بست سیاسی در داخل و هم تخریب وجهه و مشروعیت نظام در خارج در کمین ما است اگر هوشیاری خود را حفظ نکنیم و اقدامی برنداریم.
هم در حوزه سیاست داخلی و هم در حوزه سیاست خارجی، «انعطاف» یکی از استراتژی‌های درست و منطقی است و تنها با این نگاه، می‌توانیم هم در داخل کشور با معترضان و هم در خارج از کشور با طرف‌های خارجی کنار بیاییم طوری که در اوائل دهه ۹۰و با تأیید رهبر معظم انقلاب و ذیل سیاست «نرمش قهرمانانه»
محقق شد.
جای تأسف است که امروز آن طیف از اصولگراها بر سر کار هستند که انعطاف خردمندانه و نرمش قهرمانانه را نیز «تسلیم و وادادگی» تعبیر می‌کنند و در نتیجه همین سیاست، بیشترین ریسک و فشار را بر کشور و مردم
تحمیل کردند. دیپلماسی یعنی باقی ماندن بر اصول و معامله کردن بر سر فروع و اگر ما یا هر کشور دیگری بر سر برخی منافع استراتژیک، انعطاف نشان دهیم نه اعتراف به شکست است و نه راه رفتن بر روی خطوط قرمز همان‌گونه که گاهی عقب‌نشینی در جنگ یک تاکتیک گریزناپذیر است و لزوماً در همه جا به معنای شکست نیست. گاه باید عقب نشست تا فضا برای پیشروی مهیا گردد و نباید سربازان و فرماندهانی که چنین دستوری دادند را مواخذه کرد یا پشت میز اتهام نشاند.نکته آخر اینکه هر مدیری که عمق معنای انعطاف‌پذیری و نرمش را در دیپلماسی نفهمد، یعنی چیز چندانی از سیاست نمی‌داند و اگر در نتیجه سیاست‌های خشک خود به کشور و مردم هزینه تحمیل کرد، باید
مجازات شود.
