پیش از انقلاب را به خاطر نداریم اما بیتردید در همه سالهای پس از انقلاب، توهینی که به معلمان شد به اندازه اجرای ناقص و نارسای طرح رتبهبندی و واریزی حقوق و مزایای ماه آخر آنان برابر این طرح در اسفند گذشته در دقیقه نود و پنج، نبود. طرح رتبهبندی قانون مجلس بود که حدود […]
پیش از انقلاب را به خاطر نداریم اما بیتردید در همه سالهای پس از انقلاب، توهینی که به معلمان شد به اندازه اجرای ناقص و نارسای طرح رتبهبندی و واریزی حقوق و مزایای ماه آخر آنان برابر این طرح در اسفند گذشته در دقیقه نود و پنج، نبود.
طرح رتبهبندی قانون مجلس بود که حدود ده سال از تصویب آن گذشت و دولت رییسی ادعا کرد قصد دارد این قانون را اجرا کند اما هم از ابعاد ریالی آن کم کرد و هم زمان آن را کاهش داد تا در نهایت، به بیان برخی معلمان، مینیاتوری از این طرح به اجرا درآمد تا حداقل افزایش نصیب معلمان شود آن هم در شرایطی که برابر اعلام رسمی، تورّم به بالاترین حد خود رسیده است.
بدتر از اجرای طرح رتبهبندی، وضعیت واریزی حقوق معلمان بهعنوان یکی از اقشار آسیبپذیر و حداقلیبگیر بود که در ساعات پایانی مانده به آخرین روز سال و آن هم به صورت قسطی به حساب آنان واریز شد و در توجیه آن، تیم اقتصادی دولت و وزارت آموزش و پرورش همدیگر را مقصر اعلام کردند.
معلمان ناراضی بودند و حتی یکی از معلمان درِ آموزش و پرورش شهر خود را گِل گرفت تا خشم و اعتراض خود را نشان دهد و مهمتر از همه واکنش رییسی در نخستین جلسه هیأت دولت در سال جدید بود که گفت: «اجرای نادرست طرح خوب رتبهبندی معلمان در آخر سال کام معلمان عزیز را تلخ کرد که تدابیری برای حل موضوع اتخاذ شد، اما موضوع باید تا حصول نتیجه با جدیت بررسی و پیگیری شود تا اگر سوءمدیریتی وجود داشته حتماً با قاطعیت با آن برخورد شود.» با این سخنان رییسجمهور، معلمان امیدوار شدند که رییس دولت در اندیشه حفظ و صیانت از حقوق آنان است و موضوع را پیگیری خواهد کرد اما در همین اثنا و جهت قربانی کردن مقصران احتمالی و رد گم کردن، دو تن از مدیران وزارت آموزش و پرورش عزل شدند و در نهایت و پس از آنکه انجمنهای صنفی فرهنگیان اخطار دادند و تهدید به اعتراض کردند، رییسجمهور دستور به عزل «یوسف نوری» در پوشش یک نامه استعفا داد تا قائله به تصور خودش، فیصله یابد و اوضاع آرام شود.
به باور ما اتفاقاتی که در حوزه حقوق و مزایای فرهنگیان در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱ افتاد و تبعات آن ازجمله عزل وزیر آموزش و پرورش، حامل دو پیام روشن بود که در ادامه به آن میپردازیم؛ پیام نخست و واضح اینکه هنوز کسی از مدیران ارشد کشور، معلمان را جدی نمیگیرد و برای دستگاه مهمی چون آموزش و پرورش که وظیفه تربیت نسل آینده را دارد، تره خُرد نمیکند و نه به اجرای قانون مجلس که به نفع فرهنگیان فرهیخته بود، وقعی مینهد و نه حتی ابایی دارد از اینکه آخرین سبد حقوقی که هنگامه نوروز و با این بازار گران شب عید، پُر میکند، سبد حقوق معلمان باشد در شرایطی که در خردادماه سال گذشته که کارکنان شریف قوه قضاییه به ناترازی حقوق خود با تورّم معترض بودند و تجمعاتی کردند، بهصورت ویژه و در زمان کوتاه به حقوق آنان افزوده شد و اعتراضات کارمندان دستگاه قضا نیز ادامهدار نشد.بدیهی است وقتی دولت به جامعه فرهیخته فرهنگی و معلم چنین نگاه و نظری دارد، نباید از وقوع برخی اتفاقات در مدارس گلایه داشته باشد و از اینکه نسل جدید و دانشآموزان تمایلی به رفتن به این شغل که شغل انبیاء توصیف شده، ندارند، شکایت کند.
نکته دوم این است که هنوز سید ابراهیم رییسی به تیم اقتصادی خود که به باور کارشناسان، ناکارآمدترین تیم همه دولتها در سالهای پس از انقلاب است، باور دارد و نمیتواند بپذیرد که مشکل اصلی و عمده به این تیم بر میگردد نه وزیر آموزش و پرورش و اگر قرار به تعیین سهم باشد، وزیر آموزش و پرورش کمترین سهم را در این ماجرا داشته است اما رییس دولت اقدام به عزل وزیر میکند و هنوز حاضر نیست دست به ترکیب ناکارآمد تیم اقتصادی خود بزند و افرادی مانند «محمد مخبر دزفولی»، «مسعود میرکاظمی»، «سید احسان خاندوزی» و حتی «محسن رضایی» را که هیچ درک درستی از اقتصاد کلان ندارند، عزل کند و به ترمیم و تقویت این تیم بپردازد.
روزیکه رییسی تیم اقتصادی خود را بست و ادعای جراحی اقتصادی کرد، همه کارشناسان بر این امر واقف بودند که این افراد، این کاره نیستند و از پس چنین مأموریت دشواری بر نخواهند آمد اما مرغ رییسجمهور در این موضوع یک پا داشت و تا امروز حاضر نشد اتفاقات تلخ اقتصادی و تورم افزایشی را به پای این مدیران بنویسد.
روز گذشته نیز در بررسی نمایندگان از این موضوع، اعلام شد که وزیر آموزش و پرورش نقشی در این کوتاهی نداشته و مسعود میرکاظمی رییس سازمان برنامه و بودجه، مقصر اصلی اعلام شد و حتی برخی خبر از استعفای وی دادند، خبری که خیلی زود تکذیب شد و یوسف نوری قربانی بزرگ خطای تیم تیم اقتصادی دولت
سیزدهم ماند.
از امروز رییسی میماند و موج اعتراض معلمان نسبت به عملکرد دولت سیزدهم درقبال این قشر عزیز و ارزشمند و امیدواریم رییسجمهور به جای قربانی کردن مدیران آموزش و پرورش، فکری به حال این نهاد بزرگ حاکمیتی و فرهنگساز کند.