سرویس جامعه جمله – «محمدجواد ظریف»، وزیر امور خارجه دولت سابق، مدتی است که فعالیت خود را در محافل مختلف و فضای مجازی افزایش داده‌است. قرار گرفتن نام او در صدر اخبار، گمانه‌زنی‌ها در خصوص ورود جدی او به صحنه انتخابات را پررنگ می‌کند. گمانی که چه درست باشد و چه نه، اتفاق معمول و طبیعی است و شاید ظریف چهره شاخص جبهه اصلاحات بشود. البته شاید تاکید بر این نکته خالی از لطف نباشد که ظریف، به انتخاب خود هر لحظه در فضای مجازی در حال فعالیت و واکنش نشان دادن نیست؛ او این روزها تنها پس از یک گفتگو در نشست کانون وکلا پیرامون مسائل و تحولات غزه، در صدر اخبار قرار گرفته و به طبع مجبور به واکنش نشان دادن به منظور دفاع از خودش است.
ماجرا از این قرار بود که وزیر امور خارجه سابق، همچون بسیاری از دیپلمات‌های فعلی و اسبق که به منظور بحث درباره تحولات فلسطین به محافل مختلف دعوت شده‌اند، روز شانزدهم آبان‌ماه از طرف کانون وکلای دادگستری مرکز به سخنرانی در خصوص «مسئله فلسطین از دیدگاه حقوق بین‌الملل با تاکید بر تحولات اخیر» دعوت شد. صحبت‌ها و اظهارات ظریف در این جلسه، طی چند روز گذشته به اندازه‌ای واکنش به دنبال داشت که او را به جوابیه مجبور کرد. وزیر امور خارجه دولت یازدهم و دوازدهم پیرو این واکنش‌ها در توئیتر خود نوشت: «هرکسی از ظن خود شد یار من. در دو سه روز پیشین واکنش‌های پرشماری بیشتر در نکوهش و برخی در ستایش گفته‌هایم در کانون وکلا پخش شده‌است که همه بر پایه بخش‌هایی از پاسخ به پرسش گرداننده میزگرد و یا دو بزرگوار هم میزگردی و یا شنوندگان بوده‌است. امیدوارم کانون هرچه زودتر همه میزگرد را بارگذاری کند تا داوری‌های زودهنگام سامان یابد.»
مطالبه‌ای که امروز به واقعیت پیوست و فیلم کامل صحبت‌های ظریف و دیگر کارشناسان مدعو این برنامه در سایت vokalapress.ir بارگزاری شده و علاقمندان می‌توانند نسخه کامل آن را تماشا کنند اما ما نیز در ادامه نگاهی کوتاه به بخش‌هایی از این گفتگو می‌اندازیم که باعث جلب توجه برخی چهره‌ها و موضع‌گیری آنها شده‌است.
ظریف در بخشی از صحبت‌های خود در این جلسه، در خصوص موضع جمهوری اسلامی ایران در جنگ غزه گفت: «من هم معتقدم مردم از پرداخت هزینه خسته شده‌اند. نیازی هم نیست ما هزینه بپردازیم. ما می‌توانیم از حق دفاع کنیم.»
او همچنین احتمالات و فرضیه‌های وقوع جنگ میان ایران و اسرائیل را بررسی کرد و سپس به تبیین حقوق مردم فلسطین و بحث پیرامون اینکه چرا نمی‌توان شهرک‌نشینان صهیونیست را مردم عادی نامید، پرداخت.
پیرو این اظهارات، «محمد جمشیدی»، معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور وقت که به عنوان مهمان در برنامه «به افق فلسطین» حاضر شده بود، در واکنش به اظهارات ظریف درباره احتمال اقدام نظامی علیه ایران گفت که او ماجرا را مغلوبه تعریف می‌کند. جمشیدی با انتقاد از این نگاه گفت: «چند سال پیش برای او تور نظامی گذاشتند تا از قدرت کشور آگاه شود اما درس نگرفته‌است. آمریکا مکرر از ایران می‌خواهد اقدامی نکند اما برخی ایران را در موضع ضعف نشان می‌دهند. تکرار این مواضع مثل سایه‌ی جنگ، یعنی درس نگرفته‌اند.»
«مهدی سلحشور»، مداح که در این مدت یکی از مهمانان به افق فلسطین بود نیز واکنش تندتری نشان داد و در خصوص اظهار ظریف مبنی بر خسته شدن مردم از پرداخت هزینه، او را «معلوم‌الحال» نامید و گفت: «شما خسته شده‌اید نه مردم ایران.»
او سپس ادعا کرد که امثال ظریف در طول سال‌های ۵۶ و ۵۷، هیچ اقدام موثری نکرده‌اند و در طول مدت هشت سال جنگ تحمیلی، از ۷۰ کیلومتری اندیمشک نیز رد نشده‌اند.
اگر منطق سلحشور را درست متوجه شده باشیم، او معتقد است که ظریف و دیگر کسانی که به هر دلیل در جنگ تحمیلی حضور نداشتند، حق ارائه نظر و صحبت کردن را ندارند.
آنچه برای ما بسیار عجیب است، این واکنش‌های تند و تیز به اظهاراتی است که اگر این هجمه‌ها را به دنبال نداشت، به این گستردگی به گوش مردم نمی‌رسید. بر صددرصد صحبت‌های ظریف در این جلسه، صحه نمی‌گذاریم و شاید سلیقه شخصی ما تمام اظهارات او را نپسندد اما گفته‌های او را این اندازه خطرناک، جریان‌ساز و غیرمعقول نمی‌دانیم که سایت رسمی کانون وکلا را مجبور به بارگذاری صحبت‌های کامل این جلسه کند، دیپلمات سابق ایران معلوم‌الحال نامیده شود و واکنش‌های توئیتری ظریف و مخالفان او پر سر و صدا شود. محمدجواد ظریف، سیاستمدار نسل‌های گذشته ایران نیست؛ دوران سکانداری و کارنامه او به عینه حتی برای نسل جوان امروز ملموس است. او آزاد است که فعالیت سیاسی داشته باشد و در صورت تایید صلاحیت از مراجع ذی‌ربط (چنان‌چه قصد ورود به عرصه انتخابات در هر زمینه‌ای را داشته باشد)، وارد رقابت شود و قطعا مردم با پیشینه‌ای که از او به خاطر دارند و البته صحبت‌های روز ظریف، صلاح خود را تشخیص خواهند داد. اینکه در بحبوحه‌ی هزار و یک مسئله اساسی که زندگی مردم را درگیر کرده‌است، چند ساعت گفتگوی یک دیپلمات در یک محفل تخصصی با شنوندگان محدود، به شکلی سر و صدا کند و واکنش برانگیزد که افکار عمومی را متمایل به گذاشتن ذره‌بین روی کلمات ظریف کند، برای جدال عقیده‌ها و دوقطبی تشکیل‌شده در جامعه، بسیار نگران‌کننده و جای تامل است.
- نویسنده : ارسالی از سرویس جامعه
