یاشار نژاد آذر روزنامه نگار – بر اساس آخرین گزارش مرکز آمار ایران نرخ بیکاری کل کشور در پاییز امسال به ۷٫۶ درصد رسیده است. این رقم در مقایسه با پاییز سال گذشته کاهش ۰٫۶ واحد درصدی داشته است. شواهد همچنین نشان میدهد این نرخ در میان مردان کل کشور کمتر از زنان بوده است. در پاییز امسال نرخ بیکاری مردان به ۶٫۲ درصد رسیده است. این رقم نسبت به مدت زمان مشابه در سال قبل ۰٫۸ واحد درصد کاهش یافته است.
به گزارش جمله نرخ بیکاری، شاخص مهمی است که از آن، جهت تعیین سلامت اقتصاد در زمان تنظیم سیاستهای پولی استفاده میشود. نرخ بیکاری نشاندهنده عدم استفاده کافی از نیروی کار عرضه شده است. یعنی نرخ بیکاری عدم توانایی اقتصاد را جهت بوجود آوردن اشتغال برای افراد متقاضی آن با وجود در دسترس بودن آنها و جستجوی فعالانه آنها برای یافتن شغل را نشان میدهد.نرخ بیکاری، درصدی از جمعیت مایل به اشتغال بدون شغل است. در زمان وخامت اوضاع اقتصادی و کمیاب بودن موقعیتهای شغلی، انتظار افزایش نرخ بیکاری وجود دارد.
کاهش هرچند اندک نرخ بیکاری همواره امیدوارکننده است، به ویژه در شرایطی که تورم در بالاترین سطح خود قرار دارد و جامعه نمیتواند بدون کسب و کاری پایدار زیست روزمره خویش را مدیریت کند. اما عدم توازن در حوزه اشتغال یکی از نگرانیهای جدی است زیرا میتواند به نارضایتیهای محلی دامن بزند.
بررسیها نشان میدهد نرخ بیکاری مردان در ۱۶ استان بیشتر از میانگین کل کشور بوده است. استان سیستان و بلوچستان با ثبت نرخ بیکاری ۱۲٫۳ درصدی، بیشترین مردان بیکار را داشته است. در مازندران نیز از هر ۱۰۰ مرد فعال، تقریبا ۲ نفر بیکار بوده اند. بدین ترتیب این استان کمترین نرخ بیکاری مردان را به خود اختصاص داده است.
دادههای ارائه شده توسط مرکز آمار ایران نشان میدهد از میان ۳۱ استان کشور، بیشترین نرخ بیکاری را استان سیستان و بلوچستان به خود اختصاص داده است. به بیان دقیقتر نرخ بیکاری مردان در پاییز امسال در استان سیستان و بلوچستان ۱۲٫۳ درصد بوده است. این بدان معنا است که در این بازه زمانی از هر ۱۰۰ مرد فعال در استان سیستان و بلوچستان بالغ بر ۱۲ نفر بیکار بوده اند.
اینکه چرا وضعیت سیستان و بلوچستان همچنان بد است دلایل فراوانی از جمله عقب ماندگی زیرساختها، کمبودهای زیست محیطی، درصد بیسوادی بالا، عدم سرمايه گذاري مناسب و البته قاچاق دارد. نتیجه حاصل از قاچاق کالا بیکار نمودن و خانه نشین کردن جوانان است. معضل قاچاق و شیوع این پدیده در مناطق مرزی سیستان و بلوچستان سالهای متمادی است در اشکال سازمان یافته ای تبدیل به بحران از نوع اقتصادی شده است تردیدی نیست که در حال حاضرمهم ترین دغدغه دولت باید پرداختن به حل این آفت اقتصادی باشد لذا کارگزاران و سیاستمداران قبل از برخوردهای انتظامی و قضایی لازم است با حمایت و پشتیبانی از تولیدات داخلی ، افزایش واردات قانونی با استفاده از برقراری تعرفه های گمرکی ، نجات صنایع داخلی از ورشکستگی ، سرمایه گذاری در مناطق محروم ، توجه به معضل بیکاری ، کاهش تورم ، هماهنگی بین در آمد و هزینه و اقدام به موقع در رفع چالش های اقتصاد خارجی ، سعی در کنترل قاچاق داشته باشد.
در مجموع باید گفت مبارزه جدی با قاچاق کالا در حقیقت تضمین کننده حمایت از اشتغال سرمایه گذاری و تولیدات داخلی خواهد بود و در نتیجه با ایجاد فرصت های شغلی ، معضل بیکاری جوانان آسان خواهد شد و اقتصاد سالم را در کنار جامعه سالم شاهد خواهیم بود.
- نویسنده : ارسالی از یاشار نژاد آذر