درخصوص اساس اقدامات این فرهنگستان و اصالت ذاتی آن، ابهام وجود دارد و اینکه بتوان با تصویب کردن قانون واژه‌گزینی کرد، مورد تایید اکثریت قریب به اتفاق کارشناسان زبان و ادبیات فارسی نیست. چراکه واژه و زبان، یک بحث هرمنوتیک است که در طول زمان دستخوش تغییر می‌شود. بااین‌حال مثل خیلی از ارگان‌های بی‌فایده، این ارگان را هم پذیرفته‌ایم اما کاش حداقل ذره‌ای اشراف به کاری که می‌کنند، داشته باشند. قابل توجه علمای فن فرهنگستان زبان و ادب فارسی، اخراج، بر وزن باب افعال، از ریشه ( خَرَجَ) و یک مصدر عربی است. زبان و ادبیات عرب در زبان فارسی خلط شده که البته اگر در مورد واژه‌گزینی بخواهیم این حکم را بپذیریم، لاتین نیز در زبان رسمی ما نفوذ کرده و اگر آن ناهنجاری نیست، این هم نیست. ما که ادعای واژه‌شناسی نداریم با این‌حال هرکسی که زبان مادری‌اش فارسی باشد می‌داند که اگر قرار است برای دیپورت واژه‌ای فارسی جایگزین شود، باید از خوانواده‌‌ی مصدر بازگرداندن باشد.
