هیات داوران جایزه کتاب آلمان، شامگاه دوشنبه درباره اهدای این جایزه اعلام کردند که وجود بسیاری از جزئیات خیرهکننده در این کتاب، آن را به کتابی خواندنی تبدیل کرده است. جایزه کتاب آلمان همواره به بهترین کتاب ادبی منتشرشده به زبان آلمانی اهدا میشود. این جایزه برای اولین بار پس از پنج سال به یک […]
هیات داوران جایزه کتاب آلمان، شامگاه دوشنبه درباره اهدای این جایزه اعلام کردند که وجود بسیاری از جزئیات خیرهکننده در این کتاب، آن را به کتابی خواندنی تبدیل کرده است. جایزه کتاب آلمان همواره به بهترین کتاب ادبی منتشرشده به زبان آلمانی اهدا میشود. این جایزه برای اولین بار پس از پنج سال به یک نویسنده زن اهدا شده است. داستان رمان مالکه، درباره سه خانواده از طبقات مختلف اجتماعی است که در آن تاریخ اسپانیا، شکافها و زخمهای آن روایت میشود. این نویسنده متولد ۱۹۷۷، نگاه جالبی به پیچیدگی روابط خانوادگی و اجتماعی، دارد. در این کتاب، به تاریخ استعمار و دیکتاتورهای قرن بیستم در جزیره «تنریف»، یکی از هفت جزیره مجموعه جزایر قناری، پرداخته میشود. این کتاب توانست در میان سایر نامزدهای کتاب آلمان، این جایزه را به خود اختصاص دهد. «شبچراغ» اثر ماریا سسیلیا باربتا، «شش چمدان» اثر ماکسیم بیلر، «گربه و ژنرال» اثر نینو هراتیشویلی، «خدای پرنده» اثر سوزانه روکل و «خدای بربرها» اثر اشتفان توم از دیگر نامزدهای جایزه کتاب آلمان بودند. جایزه کتاب آلمان از سال ۲۰۰۵ اعطا میشود و یکی از مهمترین جوایز ادبی آلمان به شمار میرود. این جایزه را اتحادیه کتابفروشان آلمان اهدا میکند و مبلغ نقدی این جایزه ۲۵ هزار یورو است.
نامهنگاریهای کامو و مالرو در یک کتاب
کتاب «آلبر کامو و آندره مالرو؛ نامهها و متون دیگر» با گردآوری و ویرایش سوفی دوده و با ترجمه شبنم سنگاری منتشر شد.
این کتاب که در ۲۰۰ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۲۴هزار تومان توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده، نامهنگاریهایی است که بیش از ۱۵ سال بین آندره مالرو و آلبر کامو جریان داشت. نخستین نامه در ۳۰ اکتبر ۱۹۴۱ نوشته شده و گمان میرود آخرین نامه کوتاه نیز در سال ۱۹۵۹ به قلم آلبر کامو نوشته شده باشد. طی این مدت، کامو به همان «نویسنده برجسته»ای بدل شد که مالرو از نخستین باری که دستنویس «بیگانه» را خواند آن را احساس کرده بود. ۳۶ نامه، دیدارها و تبادل نظرها، برای گذر از «تحسین» و رسیدن به واژه «دوستی». احترام و توجه متقابلی که در این نامهنگاریها و نوشتههای کامو و مالرو به چشم میخورد حاکی از نقش کلیدی آنها در تکوین مقالهنویسی و ادبیات است. سوفی دوده، گردآورنده کتاب، در بخشی از پیشگفتار آن نوشته است: مکاتبات کامو و مالرو کمتر از مکاتبات او با لویی گوییو، رنه شار یا روژه مارتن دو گار است، اما با این حال، حکایت از رابطه پیچیدهای دارد که به خوبی توان تاب آوردن در برابر مجادلات روشنفکران و خشونت تاریخی «قرن وحشت» را داشت.