عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور با اشاره به اینکه ما طی نیم قرن اخیر، ۹ دهم اندوخته‌های جانوری خود را از دست داده‌ایم، تصریح کرد: متاسفانه هیچ قوانینی که نشان‌دهنده تغییر رویکرد به سمت حفظ ملاحظات محیط‌زیستی باشد در کشور وجود ندارد. محمد درویش، با بیان اینکه جامعه ما همیشه به […]

عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور با اشاره به اینکه ما طی نیم قرن اخیر، ۹ دهم اندوخته‌های جانوری خود را از دست داده‌ایم، تصریح کرد: متاسفانه هیچ قوانینی که نشان‌دهنده تغییر رویکرد به سمت حفظ ملاحظات محیط‌زیستی باشد در کشور وجود ندارد.
محمد درویش، با بیان اینکه جامعه ما همیشه به دانشجویان خود توجه کرده است چرا که آنها جزو طبقه موثر کشور هستند، اظهار کرد: دانشجویان ثابت کردند که می‌توانند جنبش‌های خوبی را راه‌اندازی و هدایت کنند.
این فعال زیست‌محیطی خاطرنشان کرد: دانشجویان می‌توانند با فرهنگ‌سازی مناسب محیط‌زیستی رقابت عجیبی که در خرید خودروها و تاخت‌و‌تازهای خیابانی وجود داشته است را کاهش دهند؛ به علاوه مشکلات آلودگی هوا، ترافیک، آلودگی صوتی، کم تحرکی و هزینه‌های مرتبط با آن با کمک همین قشر به راحتی قابل حل است. درویش با بیان اینکه مردم وقتی بدانند دانشجویان برای حل مشکل آب بسیار حساس هستند، آنها هم تلاش کرده تا به سهم خود وظایف شهروندی را در حفظ آب به درستی انجام دهند، تصریح کرد: اغلب دانشجویان، مدیران آینده کشور خواهند شد، بنابراین اگر در دوران دانشجویی یا قبل از آن درگیر مسائل محیط زیستی باشند، می‌توان امیدوار بود که قوانین، مصوبه‌ها، آیین نامه‌ها و بخشنامه‌ها با سلیقه‌های مدیریتی که منجر به تخریب زمین شود، کمتر اتفاق بیفتد.
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور افزود: فرآیند تغییر سبک زندگی و رفتار مردم بسیار پیچیده، وقت‌گیر و طولانی است و نباید انتظار داشت که با یک دوره ۴ ساله که دانشجو در دانشگاه است، تغییرات و تحولات چشمگیری رخ دهد.
درویش با اشاره به اینکه وقتی در کشورهای توسعه یافته جهان این مدت زمان برده تا به این درصد از فرهیختگی و وارستگی برسند، پس ما نباید انتظار معجزه داشته باشیم، افزود: وضعیت محیط‌زیستی ما بسیار اسفناک بوده و در برخی از زمینه‌ها مانند فرونشست زمین، انتشار گازهای گلخانه‌ای، فرسایش خاک، نرخ بیابان‌زایی، کاهش آب‌های زیرزمینی، کاهش وضعیت زیستی به مرز خطر رسیده‌ایم.
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل و مراتع کشور خاطرنشان کرد: به دست آوردن اقتصاد پایدار نیازمند داشتن سواد اکولوژیکی است؛ در صورتی که ما در کشور شاهد قطع حمایت دولت از مدارس طبیعت هستیم و به علاوه آموزش و پرورش نیز هیچ فعالیتی در افزایش زمینه سواد محیط‌ زیستی به دانش‌آموزان نداشته و عملا چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای برای آینده با این رفتارها مشاهده نمی‌شود.