دبیر گروه سیاسی اشاره: در ماه های اخیر اظهار نظر های جنجالی محمود احمدی نژاد در صدر اخبار قرار داشت. از نامه نگاری او با مقام معظم رهبری برای برکناری رئیس قوه قضائیه تا پیام ویدئویی سراسر انتقاد او به عملکرد دولت ، انتشار توئیت های به عجیب و غریب و گاهاً نا مرتبط ،تنها […]
دبیر گروه سیاسی
اشاره: در ماه های اخیر اظهار نظر های جنجالی محمود احمدی نژاد در صدر اخبار قرار داشت. از نامه نگاری او با مقام معظم رهبری برای برکناری رئیس قوه قضائیه تا پیام ویدئویی سراسر انتقاد او به عملکرد دولت ، انتشار توئیت های به عجیب و غریب و گاهاً نا مرتبط ،تنها بخش کوچکی فعالیت های احمدی نژاد را به خود اختصاص می دهند. در واقع هیچ فعالیتی به اندازه رفتن به سفرهای استانی و ایراد سخنرانی برای مردم کوچه و بازار نمی تواند برای رئیس جمهور سابق جذابیت داشته باشد.
محمود احمدی نژاد در شرایطی توانست بر رقیب قدرتمند خود پیروز شود که نه تنها از حمایت میلیونی مردم برخوردار بود بلکه طیف های مختلف اصولگرا با تمام قدرت پشتیبان او بودند. محمود احمدی نژاد دارای شاخصه های ویژه خود بود. شاخصه هایی که تا پیش از او کمتر در میان سیاستمداران پس از انقلاب دیده شده بود. وی پس از رسیدن به مقام ریاست جمهوری کشور، باب سفرهای استانی را گشود. احمدی نژاد با سفرهای استانی خود دولت را به دورافتاده ترین نقاط کشور برد. او گاهی به روستاهایی سفر می کرد که اهالی آن هیچ مقامی را حتی فرماندار یا بخشدار منطقه خود را نیز از نزدیک ملاقات نکرده بودند. اما موضوعی او را تبدیل به رئیس جمهور محبوب اصولگرایان کرد سیاست خارجی او بود. طرح مسائلی همچون هولوکاست و یا موضوع محو کردن اسرائیل از روی زمین با استقبال شدید جریان های اصولگرا و وابستگان آنان مواجه شد.
این موضوع موجب شد تا پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شده و در نهایت ایران توسط شورای امنیت مورد تحریم قرار گیرد. نکته جالب اینجاست که همان زمان که ایران با تحریم های شدید مواجه شده بود، رئیس جمهور محبوب اصولگرایان با موضوع تحریم شوخی می کرد و آن را جدی نمی دانست. چهارسال اول ریاست جمهوری احمدی نژاد در حالی سپری شد که از آن به عنوان ماه عسل جریان اصولگرایی یاد می کنند. اما پس از انتخابات پر ماجرای ۸۸ و تصاحب مجدد پست ریاست جمهوری توسط وی، از همان ابتدای کار نشان داد دیگر آن رئیس جمهور حرف شنو نیست و تنها از یک نفر حرف شنوی دارد و آن کسی نیست جز اسفندیار رحیم مشائی . همین موضوع سرآغازی بود برای پراکنده شدن حامیان اصولگرای احمدی نژاد.
پایان ماه عسل حامیان پوپولیسم و افشای مفاسد اقتصادی
توقف حمایت های بی وقفه جریان اصولگرا و کانون های قدرت وابسته به این جریان از احمدی نژاد موجب شد تا آن روی سکه عدالت خواهی احمدی نژاد نمایان گردد. رئیس جمهوری که با شعار دفاع از محرومین و مستضعفین و انتقاد از افرادی همچون آیت ا… هاشمی رفسنجانی و یا ناطق نوری به دلیل فعالیت های اقتصادی وابستگان و نزدیکانشان نکوهش می کرد، درکمترین زمان رکورد دار بیشترین تخلفات مالی شد.
شهریور ۹۰؛ یک بمب خبری منفجر شد که تا مدت ها همه را مات و مبهوت کرده بود. رسانه ها از از کشف اختلاسی بزرگ در بانک‌های ایران خبر دادند که عامل این اختلاس توانسته مبلغ ۳ هزار میلیارد تومان و یا ۲۸۰۰ میلیارد تومان را از شبکه‌های بانکی ایران به سرقت ببرد. شاید بتوان گفت این سرآغازی بود برای افشای ده ها تخلف مالی و اقتصادی دیگر در دولت عدالت محور احمدی نژاد. تخلفاتی همچون رانت هفت هزار میلیاردی برای صرافان، فروش ده هزار متر زمین هتل هما به همسر پیمانکار ایران ایر، دکل نفتی ۸۰ میلیون دلاری، گم شدن ۳ فروند کشتی، فساد ۴۰۰ میلیون دلاری در واردات لوازم هواپیما، تخلف ۱۳ هزار میلیارد تومانی در منطقه آزاد قشم، پاداش ۲۶ میلیارد ریالی احمدی‌نژاد به یارانش، فساد هشت هزار میلیاردی در صندوق ذخیره، فرهنگیان . . . تنها بخشی از فسادهای مالی در دولت احمدی نژاد است که تا به امروز در رسانه ها منتشر شده است.
حال رئیس جمهور سابق عضو فعلی مجمع تشخیص مصلحت، به رغم دستاوردهایی از این قبیل و با استفاده از فرصتی که شرایط وخیم اقتصادی برای او فراهم آورده تلاش می ند در نقش منجی ملت ظاهر شود. او امروز در حالی از حقوق مردمی می گوید که در زمان ریاست جمهوری حقوق مدنی آنان را زیر پا گذاشت و با ابطال مجوز ده ها حزب ضربه بزرگی به توسعه نهادهای مردمی وارد آورد. همچنین از سوی دیگر با کمک سعید مرتضوی صدای مطبوعات و منتقدان خود را خاموش کرد تا خود متکلم وحده باشد.
محمود احمدی نژاد سال گذشته پس از یک کش و قوس سیاسی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد و ردصلاحیت شد. او پس از ردصلاحیت، مدتی درگیر محاکمه و زندانی شدن نزدیکترین یاران خود در دولتش بود و بیش از رویه همیشگی خود از طریق فایل‌های ویدیویی اظهارات سیاسی خود را بر زبان می‌راند، اما با این حال فراموش نکرده که در همان رویه قبلی خود و اظهارات پوپولیستی و عامیانه کردن مسائل اساسی کشور به اهداف خود بیندیشد.
نسخه جدید دکتر برای درمان بحران اقتصادی
«انتخاب» نوشت: محمود احمدی نژاد، رئیس دولت‌های نهم و دهم که همچنان سفرهای استانی خود را به فراخور شرایط سیاسی کشور ادامه می‌دهد، اخیرا درباره یارانه به اظهارنظر جدیدی پرداخته که در می‌توان آن را در زمره سخنان پوپولیستی و توده پسند او قرار داد.
احمدی نژاد که در سنندج سخنرانی می‌کرد، با همان لحن آشنای خود به دولت حمله کرد که برای دادن یارانه نقدی، «انگار ارث پدرشان را می‌خواهند بدهند.»، اما حرف اصلی او در ادامه بیان شد که با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور و نیز گران شدن دلار گفت: می‌شود یارانه فعلی را «۲۰ برابر» کرد. اظهارات اخیر احمدی نژاد را می‌توان از چند زاویه بررس کرد.
اول اینکه مانند بسیاری از اظهارات و نظرات او در دوران ریاست جمهوی که پایه کارشناسی نداشت و حتی در بدنه دولت نیز مخالفانی داشت، این اظهارنظر نیز ظاهرا از همان دسته سخنان است. نکته دیگر درباره اظهارات احمدی نژاد، تلاش او برای آن است که همیشه در صدر اخبار و جنجال‌ها باقی بماند. روش او اظهارات عامیانه، ادعا‌های بزرگ و البته غیرکارشناسی و نیز ادبیات و رفتار پوپولیستی است. احمدی نژاد در زمان ریاست جمهوری خود بسیاری از این اظهاراتش را از جمله پول پاشی‌های بی ضابطه، را عملی کرد و فاجعه‌ای اقتصادی رقم زد. اما حتی اظهارات فعلی خود درباره یارانه را در زمان دولت خویش نیز این نسخه را اجرا نکرده بود.
در نهایت باید به این موضوع اشاره داشت که شاید احمدی نژاد شاخص ترین چهره ای باشد که گفتار و کردارش در زمان داشتن مسئولیت و بعد آن با هم متفاوت است اما او تنها نیست و بسیاری از چهره های سیاسی همچون او عمل می کنند.
با نگاهی به اظهار نظرهای برخی از فعالان سیاسی و به خصوص وابستگان به جریان اصولگرایی در می یابید که کم نیستند افرادی که پس از ترک مناصب رسمی ، دیدگاهشان به طور محسوسی تغییر کرده و تلاش دارند تا نظر مردم را به سمت خود جلب کنند. افرادی که تا چندی پیش در دستگاه تحت امر خود کارمندی را به دلیل نوع آرایشش برکنار کرده بود امروز که دیگر صاحب منصب نیست ، سخن از مدارا با مردم می گوید.
بنابراین آنچه که نه مسئولین بلکه مردم باید به آن توجه داشته باشند، به خاطر سپردن عملکردها ، گفتار و منش مسئولین در شرایط و زمان های مختلف است تا بدینوسیله تغییر رنگ ها را به خوبی درک کرده و بر اساس حقیقت درونی افراد قضاوت کنند.
