بهاره غنچه تویسرکان شهری با قدمت تاریخی در منطقه کوهستانی همدان است که جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بسیاری دارد. تویسرکان شهری تاریخی با قدمت سه هزار ساله از استان همدان است که روی ویرانه‌های شهر قدیمی رودلاور پس از حمله مغول بنا شد. این شهر از ادغام دو روستای «توی» و «سرکان» ایجاد شده است. […]

بهاره غنچه
تویسرکان شهری با قدمت تاریخی در منطقه کوهستانی همدان است که جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بسیاری دارد. تویسرکان شهری تاریخی با قدمت سه هزار ساله از استان همدان است که روی ویرانه‌های شهر قدیمی رودلاور پس از حمله مغول بنا شد. این شهر از ادغام دو روستای «توی» و «سرکان» ایجاد شده است. این منطقه آب و هوایی کوهستانی دارد و در دامنه جنوب غربی کوه الوند قرار گرفته است. از آنجا که این منطقه مملو از دره‌های گردو است، از این شهر با نام شهر طلای سبز نیز یاد می‌کنند. تویسرکان باتوجه به قدمت تاریخی و موقعیت جغرافیایی خود، جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بسیاری دارد. با ما همراه باشید تا با دیدنی‌های این شهر تاریخی بیشتر آشنا شوید.
آرامگاه حبقوق: آرامگاه حبقوق در تویسرکان یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی ایران به شمار می‌رود که چندین بار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. حبقوق یا حیقوق یکی از پیامبران اهل کتاب است که حدود ۷۰۰ سال پیش از میلاد مسیح زندگی می‌کرد. درباره آرامگاه این پیامبر روایت‌های متفاوتی نقل می‌شود و این آرامگاه در تویسرکان یکی از آرامگاه‌های منسوب به او به شمار می‌رود. با این حال هم‌اکنون این آرامگاه از زیارتگاهای یهودیان محسوب می‌شود و قدمت آن گواه بر تاریخ و وجود آبادانی منطقه در آن عصر است. ظاهر آرامگاه از دور مانند یک برج مدور با سقفی مخروطی شکل به نظر می‌رسد. در حقیقت بدنه آرامگاه هشت ضلعی است.
آرامگاه میررضی‌الدین آرتیمانی بر بلندای تپه‌ایی در روستای آرتیمان قرار دارد. میررضی الدین آرتیمانی از شاعران و عارفان مشهور دوره صفویه است. نمای این آرامگاه آجری است و سه دهنه طاق بلند دارد. برای آرامگاه چهار در ورودی از چهار ضلع درنظر گرفته شده و پلان بنا مربع شکل است.
کاروانسرای شاه عباسی: کاروانسرای شاه عباسی یکی از چهار کاروانسرای چهار ایوانی ایران به شمار می‌رود که در عهد صفویه بنا شده است. مساحت این کاروانسرا حدود چهار هزار متر مربع است و در مسیر تویسرکان به اسدآباد قرار دارد. طی حفاری‌های انجام شده آثار باستانی از این کاروانسرا بدست آمده است که در موزه شهر همدان نگهداری می‌شود.
خانه مسعودی: خانه مسعودی یادگاری از عصر قاجار است. این خانه تاریخی در دو طبقه احداث شده است و در هر طبقه یک اتاق اصلی وجود دارد و در طرفین آن چند اتاق فرعی قرار گرفته‌اند که در انتها هر کدام از آن‌ها به یک اتاقک به‌عنوان انباری منتهی می‌شود. اتاق شاه‌نشین مهم‌ترین قسمت این خانه است که در کنار آن کتیبه‌ایی قرار دارد که تاریخ ساخت بنا را نشان می‌دهد. گچبری‌ها، آینه‌کاری‌ها و نقاشی‌های رنگ و روغن شامل نقوش گیاهی و انسان از زیبایی‌های این خانه به شمار می‌رود. در حاشیه فوقانی دیوارهای اتاق شاه‌نشین و در میان نقوش گچبری شده، تصاویری از پادشاهان ایران باستان برگرفته از شاهنامه فردوسی تا دوره قاجاریه ایجاد شده‌ است.
خانه دکتر اقتداری: خانه دکتر اقتداری حدود ۱۵۰ سال پیش در عهد قاجار در مرکز شهر تویسرکان توسط آقا رضا محمودی بنا شد. سبک بنا از نوع حیات مرکزی است یعنی بنا از چهار حیات مرکزی تشکیل شده است. این خانه تاریخی دو طبقه دارد که سقف طبقه همکف با طاق‌نماهای ضربی مزین شده که در حقیقت جز تزیینات اصلی بنا به شمار می‌رود و در سقف طبقه فوقانی از تیر چوبی استفاده شده است. این خانه قناتی اختصاصی داشته که به کلیه حیاط مرکزی‌ها انتقال و حوض آن‌ها را پر می‌کرده و در فضای سبز خانه‌ها تاثیر به سزایی داشته است.
قلعه اشتران: قلعه اشتران یکی از قلعه‌های نادر و تاریخی این استان است که در دوره قاجاریه توسط حاج مراد خان اردلان بنا نهاده شد. این قلعه یک هکتار بنا دارد و شامل دو طبقه مسکونی و یک طبقه زیرزمین است. در هر طبقه ۱۳ اتاق وجود دارد. در حیاط اندرونی قناتی قرار دارد که در گذشته آب شرب ساکنان قلعه را تامین می‌کرده است. در چهار گوشه قلعه چهار برج مدور وجود دارد که در هنگام جنگ، دفاع از قلعه را آسان می‌کرده است. در ساخت دیوارهای قلعه از چینه و خشت استفاده شده و دارای آجرکاری‌های تزیینی است. پل قلعه شیخ پلی برجای مانده از دوران قاجار است که به ثبت ملی رسیده است. پل آجری کرزان روی خرم رود در سال‌های ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۵ بنا شده، این پل چهار دهنه قوس هلالی دارد و از سنگ لاشه و آجر احداث شده است. از ویژگی‌های خاص این اثر تاریخی می‌توان به آجرکاری دقیق آن به‌صورت خفته راسته و حاشیه ۴۰ سانتی‌متری راسته چین در اطراف طاق‌ها اشاره کرد.
پل فرسفنج در نزدیکی کاروانسرای شاه عباسی در دوران صفویه احداث شده است. این پل حدود ۶۰ متر طول و هشت متر عرض و سه دهانه آب‌رو با قوس جناقی دارد که چشمه میانی بزرگ‌تر از دو چشمه دیگر است.