کشور ونزوئلا در روزهای اخیر شاهد گسترش اعتراضات مردمی است. در حالی که نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا از آمادگی خود برای دیدار با خوان گوآیدو، رهبر مخالفان دولت خبر داد. رئیس جمهوری ونزوئلا گفت: «من همیشه طرفدار گفتگوی ملی هستم. آماده ام جایی که باید بروم تا گفتگو کنم. اگر شخصا مجبور باشم […]
کشور ونزوئلا در روزهای اخیر شاهد گسترش اعتراضات مردمی است. در حالی که نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا از آمادگی خود برای دیدار با خوان گوآیدو، رهبر مخالفان دولت خبر داد. رئیس جمهوری ونزوئلا گفت: «من همیشه طرفدار گفتگوی ملی هستم. آماده ام جایی که باید بروم تا گفتگو کنم. اگر شخصا مجبور باشم به دیدن این پسر [خوان گوآیدو] بروم، خواهم رفت.» خوان گوآیدو نیز ضمن رد پیشنهاد نیکلاس مادورو برای گفتگو خواستار ادامه اعتراضات شده است. وی روز چهارشنبه در میان هوادارانش در کاراکاس خود را رئیس جمهور موقت ونزوئلا اعلام کرد. او از مخالفان نیکلاس مادورو خواست که هفته آینده بار دیگر علیه دولت ونزوئلا تظاهرات کنند. خوان گوآیدو، ۳۵ ساله برنامه خود را «تشکیل دولت انتقالی» و «برگزاری انتخابات آزاد» اعلام کرده است. رهبر مخالفان دولت ونزوئلا مذاکره با نیکلاس مادورو را «گفتگوی تصنعی» خوانده است. پیش از این مکزیک برای میزبانی مذاکره بین دولت ونزوئلا و مخالفان این کشور اعلام آمادگی کرده بود. اما آنچه اکنون در ونزوئلا در حال وقع است، بدون شک تحت تأثیر مؤلفه‌های چندگانه‌ای قرار دارد که تمامی آن مؤلفه‌های به فشار ایالات متحده به این کشور باز می‌گردد. واقعیت آن است که در میان کشورهای آمریکای لاتین، ونزوئلا بیشترین موضع گیری را علیه آمریکا اعمال کرده است. مواضعی که در زمان چاوز و بعد از وی در ونزوئلا علیه آمریکا گرفته شد، در آمریکای لاتین بی‌سابقه است. حتی کوبا نیز چنین مواضعی علیه ایالات‌متحده نگرفته بود. از این‌رو به نظر می‌رسد تحریم‌های اقتصادی آمریکا نقش مهمی را ایجاد شرایط اقتصادی سخت و تورم چند صددرصدی در این کشور داشته است و اکنون نیز با توجه به این مورد که رهبر مخالفان ونزوئلا احتمالا در ایالات متحده تحصیل‌کرده است، می‌توان رد پای آمریکا برای سرنگونی مخالفان خود را در ونزوئلا به خوبی مشاهده کرد.
واقعیت آن است که دولت فعلی که از سوی گوایدو تحت‌فشار است تا استعفا دهد، خود میراث‌خوار هوگو چاوزی است که توسط کودتا به قدرت رسیده بود. در آمریکای لاتین تمامی کشورها دچار این مشکل هستند. از سوی دیگر نیکلاس مادورو نیز با مشکلات شدید اقتصادی روبرو شد و تفکرات سوسیالیستی هر روز بر حجم مشکلات این کشور افزود تا جایی که امروز مشاهده می‌کنیم رئیس‌جمهوری که تمایل داشت کشورش را مانند کوبا اداره کند، توسط مردم و یک رئیس مجلس جوان در حال کنار گذاشته شدن است.
از آمریکای لاتین همواره تحت عنوان حیات خلوت آمریکا یاد می‌شد و با توجه به نفوذی که ایران، کوبا و روسیه در ونزوئلا دارند، آمریکا همراه از حکومت ونزوئلا احساس خطر می‌کرد. درنتیجه ترامپ برخلاف اوباما به موضع‌گیری سخت علیه ونزوئلا پرداخت و شدیدترین تحریم‌ها توسط آمریکا علیه ونزوئلا وضع گردید. به‌طوری‌که تعداد زیادی از جمعیت این کشور در آمریکا ساکن شدند تا از شرایط بد اقتصادی فاصله بگیرند.
هواداری نیکلاس مادورو بیشتر در ارتش حضور دارند. ارتش ونزوئلا نیز به شدت شبیه به ارتش کوباست. درنتیجه بعید به نظر می‌رسد. رئیس مجلس جوان ونزوئلا که اکنون خود را رئیس‌جمهور موقت این کشور نامیده، از حمایت چندانی از درون ارتش برخوردار باشد.
آمریکایی‌ها گوایدو ۳۴ ساله را بزرگ کرده‌اند و اکنون نیز هواداران قابل‌توجهی در اطراف وی وجود دارد. از سوی دیگر ایالات‌متحده وی را به عنوان رئیس‌جمهور این کشور به رسمیت شناخته و از سیار متحدان اروپایی نیز خواسته وی را به رسمیت بشناسند. در نتیجه آنچه در ونزوئلا اتفاق افتاده کودتا نیست. لفظ کودتا برای اتفاقات اخیر در این کشور اشتباه است زیرا اقدام نظامی در ونزوئلا رخ نداده است گوایدو با قدرتی که به دست آورده وضعیت کنونی را در این کشور به وجود آورده است از این‌رو می‌توان اذعان داشت که وضعیت نابسامانی در ونزوئلا حاکم است به طوری‌که این وضعیت می‌تواند به درگیری و جنگ داخلی تبدیل شود.
