چهاردهم خردادماه ۹۷ آخرین مهلت برگزاری کنگره سراسری احزاب متقاضی فعالیت سیاسی در کشور بود و تشکل های سیاسی باید تا این تاریخ خود را با قانون جدید فعالیت احزاب تطبیق می‌دادند. به همین دلیل احزاب و گروه های سیاسی اقدام به برگزاری مجمع و کنگره‌های خود کردند تا بتوانند برای ادامه فعالیت خود […]
چهاردهم خردادماه ۹۷ آخرین مهلت برگزاری کنگره سراسری احزاب متقاضی فعالیت سیاسی در کشور بود و تشکل های سیاسی باید تا این تاریخ خود را با قانون جدید فعالیت احزاب تطبیق می‌دادند. به همین دلیل احزاب و گروه های سیاسی اقدام به برگزاری مجمع و کنگره‌های خود کردند تا بتوانند برای ادامه فعالیت خود نظر وزارت کشور را تامین کنند. البته این تاریخ به دلیل آماده نبودن برخی احزاب برای برگزاری کنگره چند بار تمدید شد.
قانون نحوه فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی مصوب چهارم بهمن ۱۳۹۴ مجلس شورای اسلامی، هشتم آبان ۹۵ در مجمع تشخیص مصلحت نظام تأیید و ۲۲ آبان همان سال جهت اجرا ابلاغ شد. این قانون جایگزین قانون «فعالیت احزاب، جمعیت‌ها و انجمن‌های سیاسی و صنفی و انجمن‌های اسلامی یا اقلیت های دینی شناخته‌شده»، مصوبه هفتم شهریورماه ۱۳۶۰ شد.
تفاوتی که در قانون جدید احزاب نسبت به قانون مصوب سال ۱۳۶۰ وجود دارد، این است که جمعیت‌ها، انجمن‌های صنفی و تشکل های اسلامی دیگر به عنوان یک تشکل سیاسی به حساب نمی‌آیند و تشکل‌هایی که پیش از این با عناوین بالا فعالیت می‌کردند برای اینکه در زمره تشکل‌های سیاسی به شمار بیایند، باید عنوان دیگری را برای خود انتخاب کنند.
این قانون، احزاب را ملزم کرده که در اساسنامه و مرامنامه، انتخاب شورای مرکزی و برگزیدن دبیرکل خود بازنگری کنند و همچنین اعضای آنها کمتر از ۳۰۰ نفر نباشد و در نیمی از استان‌های کشور دفتر داشته باشند.
در ماه های گذشته تعدادی از احزاب با برگزاری مجمع عمومی، اساسنامه و مرامنامه خود را با قانون جدید احزاب تطبیق داده اند. نقطه مشترکی که از زبان مسئولان این احزاب شنیده شد اعتقاد به اصل تحزب و اداره جامعه از کانال حزب بود. همه این احزاب خود را برنامه محور و احزاب رقیب را فصلی و انتخاباتی می دانند، اصل آموزش، کادر سازی و تمایل نداشتن به کسب قدرت را از محورهای فعالیت آینده خود تعریف می کنند.
در این میان تعداد زیادی حزب در وزارت کشور ثبت شده اند که در اصطلاح به آنها «احزاب کاغذی» گفته می شود، تکلیف این گروه از احزاب با قانون جدید احزاب وزارت کشور چه می شود؟ احزابی که حد نصاب تعداد عضو، دفاتر را ندارند و همچنین به عنوان حزب رسمی خود را آماده سهم خواهی در انتخابات بعدی می کنند.
محمد رضا باهنر با تاکید بر اینکه در این مقطع از تاریخ سیاسی ایران، باید به کادرسازی، آموزش، ارائه برنامه و ضرورت توجه با تحزب در اداره کشور پرداخت، گفت: حزب هم باید از شخصیت و نظم برخوردار باشد و هم پاسخگو و برنامه محورعمل کند. مشاهده می‌کنیم در انتخابات مجلس ۱۲ هزار نفر ثبت نام می‌کنند و همه به دنبال کسب رای هستند و جالب تر اینکه ۹۰ درصد ثبت‌نام کنندگان نمی‌دانند مجلس چه اختیاراتی دارد، این مشکلات درغیبت نظام حزبی پدید می‌آید.
باهنر در خصوص بی توجهی به تحزب، افزود: درغیبت چند حزب قدرتمند و شناسنامه دار مردم سالاری دینی تهدید می شود. نگران آینده مردم سالاری دینی هستم و به طور قاطع معتقدم بدون تحزب به سرمنزل مقصود نخواهیم رسید. دوستان ما در گذشته تصورشان این بود که با رای مردم می توانند مقابل نظام بایستند، منظور ما از تحزب و تشکیلات، در چهارچوب نظام است.
وی اظهار داشت: اگر همین احزاب را هم نداشته باشیم واقعا نگران مردم سالاری دینی هستم. در کشور ما ۲۰۰ الی ۲۵۰ حزب از وزارت کشور مجوز گرفته‌اند، ۸۰ درصد آنها فقط کاغذی در جیب یک آقا یا خانم است، آن ۲۰ درصد هم در زمان انتخابات ائتلاف انجام می دهند که به یک صندوق رای برسند و از آن خروجی بگیرند، اما حزبی که خودش را مأمور کادرسازی و جمع کردن مطالبات مردم بداند نداریم.
