با نگاهی به اسامی و شعارهای انتخاب شده توسط مقام معظم رهبری به خوبی در می یابیم که موضوع اقتصاد از مهمترین موضوعاتی است که مورد توجه رهبر انقلاب قرار دارد. در بین شعاره های انتخابی مقام رهبری در طول ۲۱ سال گذشته، شعار انتخاب شده در ۱۲ سال با محوریت اقتصاد بوده است. سال […]
با نگاهی به اسامی و شعارهای انتخاب شده توسط مقام معظم رهبری به خوبی در می یابیم که موضوع اقتصاد از مهمترین موضوعاتی است که مورد توجه رهبر انقلاب قرار دارد. در بین شعاره های انتخابی مقام رهبری در طول ۲۱ سال گذشته، شعار انتخاب شده در ۱۲ سال با محوریت اقتصاد بوده است. سال ۱۳۸۰ برای اولین بار شعار سال با موضوع اقتصادی توسط رهبر انقلاب سال «اقتدار ملی و اشتغال آفرینی» نامگذاری شد. سال ۸۷ دومین سالی بود که مقام معظم رهبری بار دیگر شعار سال را بر اساس موضوع اقتصاد نامگذاری کردند و آن را سال «نوآوری و شکوفایی» نامیدند. سال ۸۸ گرچه به دلیل انتخابات ریاست جمهوری سالی سیاسی بود اما اینبار هم تاکید رهبر انقلاب بر موضوع اقتصاد کشور قرار داشت و سال «حرکت مردم و مسئولین به سوی اصلاح الگوی مصرف» نامیده شد. ضرورت پرهیز از سستی و کاهلی موجب شد تا سال ۸۹ را رهبر انقلاب سال «همت مضاعف و کار مضاعف» نامگذاری کنند.
تحریم و جهاد اقتصادی
در سال ۸۹ که فشارهای اقتصادی و تحریم ها رو به افزایش بود، تاکید رهبر انقلاب همچنان بر مضوع تقویت تولید و تلاش اقتصادی قرار داشت. به همین دلیل بود که سال ۸۹ را ایشان سال «همت مضاعف و کار مضاعف» نامیدند. سال ۹۰ نیز رهبر انقلاب به اقتضای شرایط تحریمی تنها راه برون رفت از مشکلات کشور را تقویت پایه های اقتصادی دانستند و آن سال را سال «جهاد اقتصادی» نامیدند و تاکید داشتند تنها راه مقابله با فشارهای خارجی جهاد اقتصادی است. شرایط سخت تحریم های شورای امنیت موجب شد تا بسیاری از مراکز تولیدی از چرخه اقتصاد خارج شوند و دلیل این اتفاق چیزی نبود جز ضعف مدیریت اقتصادی در کشور و اتکا به خام فروشی به ویژه در صنعت نفت. به همین دلیل در ۳ سال بعد نیز تمام شعارهای انتخاب شده با موضوع اقتصاد بودند. بر این اساس سال ۹۱ سال «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه‌ی ایرانی» ، سال ۹۲ سال «حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی» و سال ۹۳ نیز سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملّی و مدیریّت جهادی» انتخاب شدند.
اما سال ۹۵ اوج فشارهای خارجی و تحریم ها علیه ملت ایران بود. در این سال مبادلات بانکی به سختی صورت می گرفت و فرصت طلبان از شرایط حاکم بر کشور بیشترین منافع را تصاحب می کردند. به همین دلیل بود که رهبر انقلاب این سال را سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» نامیدند. اما در پایان سال تلویحی از عملکرد مسئولان ابراز ناخرسندی کرده و اقدامات صورت گرفته در خصوص اقتصاد مقاومتی را کافی ندانستند به همین دلیل سال ۹۶ را سال «اقتصاد مقاومتی، تولید – اشتغال» نامگذاری کردند و تاکید داشتند باید مشکل اشتغال جوانان مرتفع گردد.
حمایت از تولید داخلی
در طول دو دهه گذشته به دلیل تحریم های ظالمانه علیه ملت ایران، فرصتی برای منفعت طلبان فراهم گردید تا با ارز دولتی به بهانه تامین مایحتاج ضروری کشور، اقدام به واردات کالاهای غیرضروری چینی و یا کالاهای لوکس خارجی به کشور کرده و تیشه به ریشه مراکز تولیدی داخلی بزنند. اقدامی که در سایه سکوت مسئولان موجب تعطیلی مراکز صنعتی متعدد شد. بسیاری از کارخانه ها و کارگاه های تولیدی به دلیل اشباع بازار های کشور از محصولات ارزان قیمت و بی کیفیت چینی ، محکوم به تعطیلی شدند و بسیاری از کارگران شغل خود را از دست دادند. از این رو رهبر انقلاب برای آنکه نظر مسئولان و مدیران اقتصادی کشور را به موضوع جلب کنند، سال ۹۷ را سال «حمایت از کالای ایرانی» نامیدند. اما آنچه که در عمل دیده شد تنها در حد شعار باقی ماند و مسئولان آنچنان که می بایست به این موضوع حیاتی توجهی نشان ندادند. این موضوع باعث شد تا بار دیگر رهبر انقلاب شعار سال را بر محور تقویت پایه های اقتصادی کشور انتخاب کرده و سال ۹۸ را سال «رونق تولید» نامگذاری کنند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی همچنین عصر اولین روز سال نو در اجتماع پرشور انبوه زائران و مجاوران حرم رضوی، سال ۹۸ را «سال فرصتها» خواندند و با تأکید بر اینکه تحقق شعار امسال یعنی «رونق تولید» موجب ایجاد تحول در بخشهای مختلف، افزایش اشتغال، حل مشکلات معیشتی، اصلاح نظام بانکی، افزایش ارزش پول ملی و توازن بودجه ای خواهد شد، فرمودند: «معتقدم سال ۹۸ به توفیق الهی «سال فرصتها» و «سال امکانات و گشایش» برای ملت ایران خواهد بود.»
انتخاب شعار رونق تولید نشان می‌دهد که همچنان اولویت کشور مسئله اقتصاد است. از اینرو سیاست‌های کشور باید به سمت رفع موانع فعالیت‌های فعالین اقتصادی هموار شود.
جان گرفتن تولید در کشور بی‌شک نیازمند پارامترهایی است که باید مورد توجه قرار گیرد در این میان اشتغال و امنیت شغلی در سایه تولید به وجود می‌آید و تولید ملی مقدمه‌ای بر اشتغال‌زایی، کارآفرینی و افزایش بهره‌وری در تمامی عرصه‌ها به شمار می‌رود که بهبود وضعیت اجتماعی، رفاه زندگی مردم و رشد و توسعه اقتصاد کشور را موجب میشود.
رونق تولید وجوه مختلفی دارد و یکی از جنبه‌های آن، خروج از وابستگی به نفت و درآمدهای نفتی است. در شرایطی که با بحران‌های اقتصادی مواجهیم راه نجات کشور در تولید داخلی است و هرچه تولید رونق بگیرد، کالا و خدمات ایرانی هم رونق می‌یابد و به تبع آن، اشتغال، بنگاه‌های تولیدی، نیروی کار و سرمایه‌های انسانی نیز تقویت و حفظ می‌شوند.
به فرموده رهبری، تولید داخل ستون فقرات اقتصاد مقاومتی است لذا اگر تولید ملی در کشور رونق بگیرد و وابستگی به کالاهای مصرفی و کالاهای راهبردی کاهش پیدا کند میزان اثرگذاری سلاح پولی نیز به شدت کاهش پیدا می‌کند.
دولت با رفع موانع و سنگ‌هایی از پیش پای تولیدکنندگان همچون بروکراسی پیچیده اداری، تخصیص یارانه به تولید، کاهش مالیات تولیدکنندگان، انتقال تکنولوژی تولید به کشور اعم از سخت‌افرازی و نرم‌افزاری، تمرکز همه لوازم و قوانین برای افزایش سود حداکثری برای تولید تا سرمایه‌های خاموش و راکد جامعه به سمت تولید سوق یابد.
همچنین دولت باید به مقابله بی‌امان با قاچاق کالا بصورت جدی تر عمل کند تا بازار از اجناس دارای مشابه داخلی اشباع نشود، رقابتی‌کردن تولید با در نظرگرفتن جوایز و تسهیلات برای تولیدکنندگان نمونه، گسیل تسهیلات بانکی برای رونق تولید و تخصیص اعتبارات برای پا گرفتن تولیدکنندگانی که در ابتدای راه هستند از مهمترین اقدامات عملی است.
جلوگیری از رانت خواری ها و ویژه خواری ها و همچنین برخورد با واردکنندگان اقلام غیر ضروری که با ارز دولتی ریشه صنایع را می سوزانند از مهمترین وظایف دستگاه های نظارتی است. اگر همه دستگاه ها و ارگان ها و حتی آحاد ملت اراده ای در تحقق این شعار طلایی نشان ندهند، بدون شک وضعیت اقتصاد کشور بر همین مدار کج خواهد چرخید و هیچ رونقی در اقتصاد و تولید کشور هویدا نخواهد شد.
در نهایت آنچه که بیش از همه در تحقق شعار سال ۹۸ ضرورت دارد، نه برپایی همایش ها و سمینارهای رنگارنگ و بی خاصیت، بلکه اراده و همت همه آحاد جامعه را می طلبد تا با پرهیز از منفعت طلبی و سیاستزدگی های پوچ، تنها به تحکیم سنگر های اقتصادی کشور بیاندیشیم تا دست در دست هم دهیم به مهر، میهن خویش را کنیم آباد.
