به گزارش «جمله» تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که اگرچه ترامپ و دولت امریکا تلاش می‌کنند که با توسل به هر شیوه‌ای سد راه صادرات نفت ایران و منابع درآمد ارزی کشور شوند اما قطعا نمی‌توانند آنطور که اراده کرده‌اند، صادرات نفت ایران را به صفر برسانند. دولت امریکا در این راه با کمک عربستان […]
به گزارش «جمله» تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که اگرچه ترامپ و دولت امریکا تلاش می‌کنند که با توسل به هر شیوه‌ای سد راه صادرات نفت ایران و منابع درآمد ارزی کشور شوند اما قطعا نمی‌توانند آنطور که اراده کرده‌اند، صادرات نفت ایران را به صفر برسانند.
دولت امریکا در این راه با کمک عربستان و رژیم صهیونیستی کارزار اقتصادی خود را در منطقه آغاز کرده و علاوه‌بر عربستان، امارات و اخیرا ژاپن نیز قول مساعد برای جبران میزان نفت صادراتی سهم ایران را داده است.
خبرگزاری رویترز اخیرا در اینباره گفته است که دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا و شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن بر «تمایل مشترک» خود برای توقف واردات نفت از ایران تاکید کرده‌اند.
به هر روی، راهبرد امریکا در چنین اقدامات استعمارگرایانه‌ای، کاهش حداکثری فروش نفت ایران در بازار جهانی است و این اقدام او اگرچه شرایط اقتصادی کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد و تورم و کاهش ارزش پول ملی را به دنبال خواهد داشت اما منجر به انفجار قیمت نفت و کاهش رونق تجارت بین‌المللی به‌دلیل عدم تمایل بسیاری از کشورها از جمله اتحادیه اروپا به سلطه‌جویی امریکا و سیاست‌های مداخله‌جویانه‌اش نیز خواهد شد.
با این همه انتظار کشیدن برای طی شدن سیر تطور اجتماعی جوامع دیگر برای مقابله با این اقدامات امریکا علیه کشورمان منجربه اتلاف زمان و از دست دادن فرصت‌های سرمایه‌گذاری با تکیه بر توان داخلی خواهد شد.
حال اگرچه تکیه اقتصاد کشور بر درآمدهای نفتی است و احتمالا تا انتخابات آینده امریکا کشور باید شرایط پیش آمده را تحمل کند اما چنین تهدیدهایی می‌تواند با جایگزین کردن سایر ظرفیتهای اقتصادی، مانند درآمدهای حاصل از رونق گردشگری، افزایش سطح مراودات تجاری با استفاده از سیستم حمل‌ونقل روان به‌ویژه حمل‌ونقل دریایی، دور زدن تحریم‌های نفتی با بهره‌گیری از کشورهای دوست و همسایه نظیر عراق و… و استفاده از توان و ظرفیت تولیدکنندگان داخلی به فرصت تبدیل شود.
با این همه، همانطور که همه می‌دانیم تحریم‌ها هر فرصتی که ما به آن فکر می‌کنیم را نیز هدف گرفته‌اند. بنابراین برای روشن شدن ابعاد ماجرا و برآورد تاثیر تحریم‌های نفتی بر بازار دریایی به‌عنوان یکی از مهمترین آبشخورهای اقتصادی کشور با دبیر انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته صحبت کرده‌ایم.
مسعود پل‌مه در اینباره معتقد است که تحریم‌های نفتی تاثیر مخربی بر بازار این صنعت و صنعت دریایی نخواهد گذاشت. بنابراین، اگر کشورهایی که تا به حال از ما نفت می‌خریدند را بخواهیم ملاک عمل قرار دهیم، التهاب روانی موجود بر اقتصاد نمی‌تواند بازار دریایی را از رونق بیندازد و شاید در کوتاه مدت بازار را متاثر کند اما بازار پس از گذشت زمان نه چندان طولانی به وضعیت قبلی خود بازخواهد گشت.
پل‌مه ادامه داد: بنابراین ما یعنی کنشگران صنعت دریایی کشور همان برنامه گذشته خود را با در نظر گرفتن کاهش فروش نفت ادامه می‌دهیم تا بتوانیم مشکلت را به حداقل برسانیم.
شرکت‌های نفتی مثل شرکت ملی نفتکش نیز حضورشان در عرصه حمل‌ونقل دریایی منطقه و بین‌المللی با مشکلی مواجه نخواهد شد. چراکه تحریم‌های نفتی و دریایی تا به امروز هر تاثیری که می‌توانسته داشته باشد را پشت سر گذاشته است و دیگر بخشی نمانده که بعد از این بخواهیم فکر کنیم.
این کارشناس حمل‌ونقل دریایی افزود: ضمن اینکه بازار حمل‌ونقل دریایی در حدی هست که در غالب تجارت خارجی تکافوی اقتصاد کشور را بدهد و و در این راه آسیب نبیند و اگرچه قطعا تحریم‌ها شرایط کار ما را پیچیده‌تر خواهند کرد و فرایند حمل‌ونقل دریایی را مستلزم اتلاف وقت و هزینه بیشتر می‌کنند اما به هر روی یکی از اهداف تحریم‌ها هم همین بوده است. بنابراین ما تا همین لحظه هم با مدیریت هوشمندانه شرایط توانسته‌ایم بر تمام مشکلات فایق آییم و در سایر شقوق حمل‌ونقل و همچنین در شرکت ملی نفتکش شرایط را مدیریت و اجرا کنیم.
پل‌مه تصریح کرد: ما در دوره‌ای واقع شده‌ایم که منافع ملی کشورها مبنای تصمیم‌گیری آنها است. پس نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که آنها به خاطر منافع ما از منافع خودشان چشم‌پوشی کنند. اما از این مهم هم نباید گذشت که مبنای ساخت بسیاری از پالایشگاه‌های هند، چین، کره جنوبی و ژاپن بر اساس فرمالیسیون نفت ایران است و بر مبنای نفتی که از ایران می‌گیرند کار می‌کنند. بنابراین به راحتی نمی‌توانند نفت سایر کشورها را جایگزین نفت ما کنند چون باید سرمایه هنگفتی که صرف ساخت و توسعه کارخانه‌هایشان شده است را از دست بدهند و نظام حرکت پالایشگاه‌ها را تغییر دهند.
دبیر انجمن کشتیرانی ادامه داد: کشورهایی مثل امارات و عربستان هم تکلیفشان از اول مشخص بوده است و حداکثر همکاری را برای دشمنی با ایران خواهند کرد. اگرچه امکانات حمل‌ونقلی و تجهیزات نفتی ما در اختیار این دولت‌ها نیست و در عمل به راحتی نمی‌توانند جایگاه ایران را در منطقه تصاحب کنند.
