خداراشکر می کنیم که بالاخره یکی نشست روی نیمکت و ما را از نگرانی بیرون آورد.ترسیدیم بی سرمربی بمانیم و هشتمان همچنان گروی نه بماند!اولین دیدار این سرمربی در تیم ملی برابر سوریه بود که ۵ بر صفر توانست پیروز میدان را ترک کند.خدا را شکر که قدمش برای تیم ملی خوب بود.حالا بگذریم. قطعا […]
خداراشکر می کنیم که بالاخره یکی نشست روی نیمکت و ما را از نگرانی بیرون آورد.ترسیدیم بی سرمربی بمانیم و هشتمان همچنان گروی نه بماند!اولین دیدار این سرمربی در تیم ملی برابر سوریه بود که ۵ بر صفر توانست پیروز میدان را ترک کند.خدا را شکر که قدمش برای تیم ملی خوب بود.حالا بگذریم. قطعا شنیده اید که دخترانی هم قصد ورود به استادیوم را داشته اند اما با شدید ترین نوع برخورد مواجه شدند. از همین جا می گویم که دختر مگر استادیوم می رود؟ دختر را چه به فوتبال؟ دختر را چه به توپ و عشق تیم؟ حالا کشور های دیگری که به ایران می آیند و بازی می‌کنند، دختران را به استادیوم می برند که آن هم به ما چه؟ این جا ایران است و دختر باید ریش داشته باشد تا برود بازی تماشا کند! آقایان مسئول یک بار بیاید پشت تریبون بگویید دختر را چه به این کارها و خیال همه را راحت کنید. هنوز یادمان نرفته گزینشی بانوان به تماشای بازی پرسپولیس و کاشیما نشستند!هنوز یادمان نرفته که دختران را وسط اتوبان رها کردید و هیچکس نگفت مرد را چه به این کارها!جمع کنید این بازی که راه انداختید. الان که به متن دقیق می شوم می بینم دختر را چه به روزنامه نگاری؟برویم قرمه سبزی مان را درست کنیم!
