مسعود سلیمی در ایران تا دلمان بخواهد، روزهای خاص و مناسبت های جور و واجور داریم تا جایی که گاه در یک روز، چند مناسبت وجود دارد، از روز صنعت و روابط عمومی و سینما، تعاون، روزنامه نگار و بسیاری دیگر. صد البته بحث مخالفت با این روزها و نامگذاری ها در میان نیست، باز […]
مسعود سلیمی
در ایران تا دلمان بخواهد، روزهای خاص و مناسبت های جور و واجور داریم تا جایی که گاه در یک روز، چند مناسبت وجود دارد، از روز صنعت و روابط عمومی و سینما، تعاون، روزنامه نگار و بسیاری دیگر.
صد البته بحث مخالفت با این روزها و نامگذاری ها در میان نیست، باز هم زیادتر شود، بنده به شخصه نه حسادت می کنم و نه بخیل هستم، اما مسئله این است، خدا کند این روزها و مناسبت ها برای گذراندن امورات مملکت و مردم مفید به فایده و واجد اثرات خوب و ماندگاری باشد، به ویژه در موارد زیادی هم با راه اندازی سمینار و مراسم کلی هم هزینه روی دست بودجه به ویژه ناتوان این روزها می گذارند و عده ای می آیند و می گویند و خیلی هت هم نمی شنوند و می روند.
در این میان چند روز خاص است که با حرفه و در مواردی با علاقه ما، یعنی اهالی رسانه، ارتباط مستقیم دارند، مثلا روز خبرنگار، یا روز قلم که همین دیروز بود؛ سال هاست که این دو روز در تقویم رسمی کشور به ثبت رسیده است، دستشان درد نکند، به هرحال اسمی از این دو واژه، دست کم در تقویم ها دیده می شود، وگرنه از نظر کمی و کیفی ذره ای خیر و برکت برای خبرنگار و خبرنگاری، برای قلم و دست به قلم ها نداشته است.
«قلم» در کشور ما که از سال ۸۱ به بعد به طور رسمی صاحب روز شده، در سرزمین ما از سابقه ای بسیار دیرپای برخوردار است، چراکه در ایران باستان، «تیرگان» (سیزدهم تیرماه) یکی از مهم ترین جشن های ایرانیان بوده و با آئین های خاصی برگزار می شد مه یکی از مهم ترین آن، جشن قلم بود؛ اما چرا مهم ترین؟
یکی از دلایلی که در راستای اهمیت این جشن آمده، این است که در این روز، هوشنگ پادشاه پیشدادی ایران، نویسندگان و کاتبان را ارزش نهاد و به رسمیت شناخت.
«قلم» در دین اسلام هم از اهمیت برخوردار است تا جایی که در قرآن آمده « نون والقلم وما يسطرون» یعنی « سوگند به قلم و آنچه مى نويسند».
تاریخ از روز و مناسبت جدا و از سابقه فرهنگی و اجتماعی و هم چنین تاکیدات دینی, «قلم» مه زبان عقل و معرفت و انعکاس و بیان کننده اندیه و شخصیت صاحب خود می باشد-در کشور ما به ویژه این روزها، اصلا حال خوبی ندارد و از هر طرف که می گذرد، تو سرش می زنند و نه تنها دست اندرکاران امورات مملکت و نه تنها مردم، مردمی که یا دنبال نان می دوند یا اقلیتی که نان را به جیب می گذارند، حتی صاحبانش هم، از قلم انداختنش!
سوپراستار دهه هشتاد سینمای ایران
هدیه تهرانی متولد تیر ماه ۱۳۵۱ در تهران است. علاوه بر بازیگری به عکاسی نیز علاقه دارد و مربی ورزش رزمی تای چی چوان در ایران است، او بعد از مهناز افشار پول سازترین بازیگران زن دهه هشتاد در ایران بود که به دلیل بازی در فیلم شوکران معروف شد. ورود به دنیای سینمای حرفه ای با فیلم سلطان مسعود کیمیایی بود. بازی‌های راحت و روان او در فیلم‌های غریبانه و به خصوص شوکران تحسین منتقدان را برانگیخت. یکی از بهترین نقش آفرینی‌اش که منجر به دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و تندیس زرین جشن خانه سینما شد و تحسین نویسندگان و منتقدان را در پی داشت، بازی بیاد ماندنی او در چهارشنبه سوری بود. هدیه تهرانی در شهریور سال ۹۲ نایب رئیس کمیته بانوان تای چی چوان شد. این انتصاب او باعث واکنش های گسترده ای شد، اما از سوی مسئولین فدراسیون ووشو اعلام شد که او سابقه مربی گری تای چی چوان را هم دارد.
