شاید هرکسی با دیدن تصاویر زیر گمان کند این قصر با شکوه متعلق به یکی از سران و یا یکی از سرمایه داران یک کشور اروپایی است و شاید تعجب کنید اگر بگویم این تصاویر مربوط به عمارتی به جا مانده از عصر گوتیک است که ابراهیم گلستان، کارگردان، داستان نویس، عکاس و روزنامه نگار […]
شاید هرکسی با دیدن تصاویر زیر گمان کند این قصر با شکوه متعلق به یکی از سران و یا یکی از سرمایه داران یک کشور اروپایی است و شاید تعجب کنید اگر بگویم این تصاویر مربوط به عمارتی به جا مانده از عصر گوتیک است که ابراهیم گلستان، کارگردان، داستان نویس، عکاس و روزنامه نگار ایرانی از سال ۱۹۸۱ در آن زندگی می کرده است.
شاید هرکسی با دیدن تصاویر زیر گمان کند این قصر با شکوه متعلق به یکی از سران و یا یکی از سرمایه داران یک کشور اروپایی است و شاید تعجب کنید اگر بگویم این تصاویر مربوط به عمارتی به جا مانده از عصر گوتیک است که ابراهیم گلستان، کارگردان، داستان نویس، عکاس و روزنامه نگار ایرانی از سال ۱۹۸۱ در آن زندگی می کرده است.
ابراهیم گلستان داستان نویس، مترجم و روزنامه نگار ایرانی متولد ۱۳۰۱ در شیراز است. وی اولین کارگردانی است که برای فیلمی مستند، برنده ی جایزه ی بین المللی شد. وی در نوشتن دارای سبک خاصی است و برخی معتقدند که سبک او شبیه به ارنست همینگوی است. وی همچنین مجموعه داستان های ادامه داری را خلق کرده است که این شیوه داستان نویسی سابقه ی طولانی در غرب دارد.
از نقش او در سیر پیشرفت داستان های فارسی نمی توان غافل شد. زیرا وی از جمله اولین نویسندگانی است که برای زبان داستانی و استفاده از نثری آهنگین ارزش قائل شد. ابراهیم گلستان علاوه بر نویسندگی، فیلمهای معروفی مانند خشت و آینه و اسرار گنج دره جنی را کارگردانی است. وی دارای دو فرزند به نام های کاوه گلستان و لیلی گلستان است. مانی حقیقی، از کارگردانان معروف ومحبوب سینما نیز نوه ی ابراهیم گلستان است. ابراهیم گلستان از سال ۱۳۵۷ به انگلستان مهاجرت کرد و در خانهی زیبایی زندگی می کرد که متعلق به عصر گوتیک است.
خانه ابراهیم گلستان یک عمارت قرون وسطایی گوتیک در بولنی، غرب ساسکس، در انگلستان است، که بیشتر شبیه به شاتو (کاخهای محل اقامت اشراف و نجیب زادگان) فرانسوی است تا خانه های انگلیسی. این بنا در سال ۱۸۷۱ توسط Edward Middleton Barry برای یک سرمایه دار آلمانی به نام Henry Huth که دوستدار نقاشی و کتاب بود، طراحی شد. بین سال های ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۴ چیزی در حدود ۳۵۰۰۰ پوند برای ساخت این خانه هزینه شد. سقف های مخروطی شکل، آرک ها و سایر آرایه های معماری عصر گوتیک از این بنا شاهکاری باشکوه ساخته است.
تاریخچه
مالک خانه تنها توانست به مدت ۴ سال در قصر با شکوه خود زندگی کند و در سال ۱۸۷۸ در گذشت و خانه به پسر او ادوارد به ارث رسید.ادوارد میراث خانوادگی خود را تا سال ۱۹۲۵ حفظ کرد اما این عمارت در سال ۱۹۳۰ این خانه تبدیل به هتل شد و در خلال جنگ جهانی دوم توسط سربازان کانادایی داخل و محوطه ی بیرونی بنا مصادره شد. بین سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۱ این عمارت با شکوه به تدریج تبدیل به مخروبه ای شد که حیواناتی مانند گاو و گوسفند در آن جولان می دادند. بعد از ۱۵ سال سرانجام این خانه توسط JamesDoyle، گردآورنده عتیقه، خریداری و بازسازی شد.
طراحی ورودی و معماری داخلی
این بنا دارای دروازه ی ورودی بزرگی با گریفین های (تندیس های بزرگ افسانه ای )عظیم است که با بال های گشوده شما را به داخل محوطه دعوت می کنند. فضای داخلی خانه نیز مانند بیرون آن زیبا ومنحصر به فرد بوده و نکته جالب توجه این است که تمامی اتاق های خانه مجهز به حمام اختصاصی است. این خانه یکی از اولین خانه ها در بریتانیا بود که تمامی اتاق ها در آن مجهز به سیستم گرمایشی است.
