صفحه کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز شکست ایران مقابل افغانستان را اتفاقی غیرمنتظره خواند. ملی‌پوشان نوجوان در دیدار مقابل تاجیکستان نیز شکست خوردند تا کارنامه ضعیفی برای حسین عبدی و شاگردانش در این رقابت‌ها ثبت شود. عباس چمنیان، سرمربی سابق تیم ملی نوجوانان درخصوص نتایج ضعیف کسب شده تیم ملی به فرهیختگان گفت: «هرچه رشته بودیم […]
صفحه کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز شکست ایران مقابل افغانستان را اتفاقی غیرمنتظره خواند. ملی‌پوشان نوجوان در دیدار مقابل تاجیکستان نیز شکست خوردند تا کارنامه ضعیفی برای حسین عبدی و شاگردانش در این رقابت‌ها ثبت شود. عباس چمنیان، سرمربی سابق تیم ملی نوجوانان درخصوص نتایج ضعیف کسب شده تیم ملی به فرهیختگان گفت: «هرچه رشته بودیم را دوستان پنبه کردند. هرچه کاشته بودیم در این دو، سه سال بر فنا رفته است. به آلمان چهار گل زدیم و فرانسه و مکزیک را بردیم اما الان توانایی شکست افغانستان و تاجیکستان را هم نداریم.» وی درباره چرایی این ناکامی گفت:« نکته قابل توجه اینکه در قبال چنین عملکردی ابتدا کمیته فنی که فرآیند انتخاب مربیان و سازوکار فنی یک تیم که قرار است آینده‌اش انتخاب و مسیرش مشخص شود را برعهده دارد، باید پاسخگو باشد. در این زمینه کمیته فنی بیشترین نقش را دارد. آقای محصص هم سالیان زیادی است که در راس کمیته فنی هستند و هم موفقیت‌ها و ناکامی‌ها را از نزدیک دیده‌اند. مهمترین شخصی که باید مورد پرسش قرار بگیرد رئیس کمیته فنی است که سخنگوی این کمیته هم به شمار می‌رود. ایشان باید پاسخ بدهند که اولا؛ استراتژی انتخاب و گزینش مربیان چه هست و ثانیا؛ مسیری که این رده سنی باید طی کند تا پیشرفت در آن محسوس باشد، مشخص شود اینکه ادعا کنیم این تیم استعداد ندارد یک اشتباه محض است. همان قدر هم مطرح کردن این موضوع که چون استعداد داریم قهرمان شده‌ایم یک اشتباه محض است چون استعداد فقط یک ظرفیت است که اگر به درستی هدایت شود می‌تواند یک موفقیت را رقم زده و شانس موفقیت را افزایش دهد و اگر هم در مسیر نادرست باشد از بین رفته و می‌سوزد.بنابراین اگر در گذشته تیم ملی نوجوانان در زمان بنده نایب‌قهرمان آسیا شده و بعد در جام‌جهانی آن نتایج تاریخی را رقم بزند، این فقط مربوط به آن نیست که یک نسل به صورت مقطعی رشد کرده و موفقیت کسب کرده، بلکه به این دلیل است که مسیر طی شده یک مسیر موفقیت‌آمیز بوده و توانسته استعدادها را به بازیکنانی تبدیل کند که امروز بیشتر آنها در سطح اول فوتبال هستند و از دل آنها نیز امثال صیادمنش‌ها و دلفی‌ها به اروپا رسیده‌اند و مشخصا آینده فوتبال ما را رقم خواهند زد. بنابراین استراتژی درنظر گرفته شده در برهه زمانی فعلا نمی‌تواند درست باشد چون طرح دقیق و مشخصی نداریم.» چمنیان ادامه داد: «ما هنوز نمی‌دانیم از سرمربی تیم ملی نوجوانان چه می‌خواهیم، آن هم در رده سنی‌ای که مهمترین رده سنی به شمار می‌رود، از این جهت که حلقه اتصال فوتبال پایه با سطح اول دنیای حرفه‌ای برای آنها محسوب شده و می‌تواند شخصیت و آینده فوتبالی آنها را رقم بزند. اینکه پلن و استراتژی ما برای نوجوانان که شخصیت‌ها به‌شدت شکل‌پذیر است، چیست مشخص نبوده و جای سوال و ابهام بزرگی دارد. اگر این طرح وجود داشته باشد بدون هیچ شکی می‌توان به پشتوانه‌سازی و موفقیت در سایر رده‌های سنی نیز امیدوار بود.» سرمربی سابق تیم ملی رده‌های سنی درباره اینکه چطور عبدی از تیم ملی ناموفق بانوان به یک تیم ملی دیگر می‌رسد، گفت: « به‌طور کلی به این دلیل که تکلیف معلوم نیست. خیلی از ارکان فدراسیون از آنجایی که وظایف اجرایی را برعهده دارند انتظار نمی‌رود که تحلیل فنی از مسائل داشته باشند اما از کمیته فنی و محصص انتظار می‌رود تحلیل فنی داشته باشند. ما در گذشته هم موفق بوده‌ایم و هم ناموفق، اینکه چه اتفاقی می‌افتد که یک نفر بدون مصاحبه یا پیشینه سرمربی یکی از تیم‌های ملی می‌شود، جای تعجب و سوال دارد. درواقع به ناگهان مسیر انتخاب‌هایمان خیلی متفاوت می‌شود. به‌طور مثال همه مربیانی که قرار است در تیم ملی نوجوانان مربیگری کنند با کمی تفاوت باید شبیه همدیگر باشند. باید شاخصه‌ها و استانداردهای گزینش مشخص باشد و همین موضوع باعث می‌شود به ثبات برسیم. به نظرم مقصر دانستن یک مربی در این زمینه شاید کار درستی نباشد و بیشتر تصمیم‌گیرندگان هستند که باید پاسخگوی ناکامی‌ها باشند تا اینکه عبدی جوابی بدهد.» چمنیان گفت: «یک نقطه ابهامی که برای من وجود دارد این است که چطور می‌شود تیمی که قرار است ماه آینده در مسابقات انتخابی قهرمانی آسیا که منجر به حضور در جام‌جهانی نیز می‌شود شرکت کند هنوز شاکله‌اش مشخص نیست و چطور می‌شود که دو تیم همزمان به دو تورنمنت اعزام می‌شوند و این ابهام به وجود می‌آید که در فاصله یک ماه تا مسابقات هنوز ترکیب اصلی خود را پیدا نکرده‌ایم! یعنی هنوز به آن جمع‌بندی نرسیده‌ایم که با نفرات اصلی در این رقابت‌ها شرکت کنیم؟ الان فرصت‌های طلایی را عملا برای کسب تجربه از دست می‌دهیم.» وی درباره اینکه فکر می‌کرد یک روز صیادمنش به تیم بزرگی مانند فنرباغچه برود، گفت: «بدون تردید! همین الان هم با او در ارتباط هستم. دو سال با بازیکنان تیم ملی شبانه‌روز زندگی کردیم و همه زوایای پنهان و آشکار آنها را می‌دانم نه‌تنها برای الهیار بلکه برای دو سه بازیکن دیگر نیز می‌شد پیش‌بینی کرد که به سطح اول فوتبال برسند.»
