مهدی اخوان ثالث سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت / سرها در گریبان است / کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را / نگه جز پیش پا را دید ، نتواند / که ره تاریک و / لغزان است / وگر دست محبت سوی کسی یازی / به اکراه آورد […]

 

مهدی اخوان ثالث

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت / سرها در گریبان است / کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را / نگه جز پیش پا را دید ، نتواند / که ره تاریک و / لغزان است / وگر دست محبت سوی کسی یازی / به اکراه آورد دست از بغل بیرون / که سرما سخت سوزان است / نفس، کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریک / چو دیدار ایستد در پیش چشمانت / نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم / ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟ / مسیحای / جوانمرد من ! ای ترسای پیر پیرهن چرکین / هوا بس ناجوانمردانه سرد است … آی / دمت گرم و سرت خوش باد / سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای / منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم / منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور / منم ، دشنام پس آفرینش ، نغمه ی ناجور / نه از رومم ، نه از زنگم ، همان / بیرنگ بیرنگم / بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم / حریفا ! میزبانا ! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد / تگرگی نیست ، مرگی نیست / صدایی گر شنیدی، صحبت سرما و دندان است / من امشب آمدستم وام بگزارم / حسابت را کنار جام بگذارم / چه می گویی که بیگه شد، سحر شد، / بامداد آمد؟ / فریبت می دهد، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست / حریفا ! گوش سرما برده است این، یادگار سیلی سرد زمستان است / و قندیل سپهر تنگ میدان، مرده یا زنده / به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود، پنهان است /حریفا ! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز یکسان است / سلامت / را نمی خواهند پاسخ گفت / هوا دلگیر، درها بسته، سرها در گریبان، دستها پنهان / نفسها ابر، دلها خسته و غمگین / درختان اسکلتهای بلور آجین / زمین دلمرده، سقف آسمان کوتاه / غبار آلوده مهر و ماه / زمستان است

چرنوبیل شناور

تأسیسات اتمی شناور و بی‌نظیر روسیه با نام «آکادمیک لومونوسوف» لنگر برداشت و به سوی مناطق قطب شمال به حرکت درآمد. فعالان محیط زیست نسبت به خطرات این تایتانیک اتمی هشدار داده‌اند.

نخستین نیروگاه اتمی شناور در سطح جهان با نام «آکادمیک لومونوسوف» از بندر مورمانسک واقع در شمال روسیه لنگر برداشت. مسئولان شرکت اتمی روسیه موسوم به روس‌اتم به هنگام مراسم لنگربرداری این کشتی که حامل دو رآکتور هسته‌ای است، گفته‌اند که این کشتی دو ماه دیگر به مقصد خود در سیبری در پنج‌هزار کیلومتری این منطقه خواهد رسید. این نیروگاه هسته‌ای قرار است نیروی برق و گرمایشی مناطق صعب‌العبور را تأمین کند و نیز برای استخراج گاز و نفت از چاه‌های دریای قطبی انرژی ارسال کند.

این پروژه پرهزینه از آغاز مناقشه‌برانگیز بوده است. فعالان محیط زیست نسبت به احتمال وقوع یک فاجعه در دریای اطراف قطب شمال هشدار داده‌اند و این تأسیسات اتمی را چرنوبیل شناور یا تایتانیک اتمی نام گذارده‌اند.

ولادیمیر اسلیواک از سازمان محیط زیست «اکودیفنس» می‌گوید، تقریبا غیرممکن است بتوان از این نیروگاه هسته‌ای شناور در مقابل تهدیدهای خارجی حفاظت کرد. او می‌افزاید: «متأسفانه این یک فن‌آوری بسیار پرریسک است.»

مدت زمان سفر این کشتی فقط وابسته به وضعیت آب و هوا نیست، بلکه حجم یخ در مسیر حرکت کشتی نیز نقش دارد. البته در این میان گذر از مسیر شمال شرقی، یعنی جایی که دریای آتلانتیک و اقیانوس آرام در حاشیه شمالی روسیه به یکدیگر می‌پیوندند، تسهیل شده است. به دلیل تغییرات اقلیمی و آب شدن سطح وسیعی از کوه‌های یخی تردد کشتی‌ها راحت‌تر صورت می‌گیرد.

این نیروگاه هسته‌ای شناور ۲۱هزار تن وزن، ۱۴۴ متر طول و ۳۰ متر عرض دارد. دو رآکتور ۳۵ مگاواتی بر این کشتی سوار شده‌اند که برای نگهداری و کار آن به ۷۰ نفر نیاز است. «آکادمیک لومونوسوف» قرار است در پِوِک (Pewek) به شبکه برق‌رسانی محلی وصل شود و در وهله نخست به سکوهای استخراج نفت منطقه برق‌رسانی کند.