۳۱ آگوست ۱۸۷۰: ۱۴۹ سال پیش در چنین روزی ماریا منتسوری در چیاراواله در مرکز ایتالیا زاده شد. می‌گفت: «درک اهمیت آموزش کودک یعنی درک اهمیت آموزش و سرنوشت انسان”. پدر ماریا مونتسوری کارمند بلندپایه وزارت دارایی بود و مادرش که به تنهایی مسئول پرورش فرزندان بود او را بر خلاف انتظارات محافظه‌کارانه پدر به […]
۳۱ آگوست ۱۸۷۰: ۱۴۹ سال پیش در چنین روزی ماریا منتسوری در چیاراواله در مرکز ایتالیا زاده شد. می‌گفت: «درک اهمیت آموزش کودک یعنی درک اهمیت آموزش و سرنوشت انسان”. پدر ماریا مونتسوری کارمند بلندپایه وزارت دارایی بود و مادرش که به تنهایی مسئول پرورش فرزندان بود او را بر خلاف انتظارات محافظه‌کارانه پدر به دانش‌های طبیعی و کارهای فنی تشویق می‌کرد.
۲۰ ساله بود که چون زنان اجازه تحصیل رشته پزشکی را نداشتند نخست زیست‌شناسی خواند ولی دو سال پس از آن با پافشاری بسیار به دانشکده پزشکی رم راه یافت. ۲۶ ساله بود که نخستین پزشک زن در ایتالیا شد و کار با کودکان توانخواه ذهنی را آغاز کرد و از همان هنگام، عقب‌ماندگی ذهنی را یک موضوع پرورشی دانست نه پزشکی.
۲۹ ساله بود که «موسسه درمان و پرورش» را بنیان نهاد و طرح دقیق و گسترده‌ای را برای پرورش توانخواهان ذهنی و آموزش زبان و ریاضیات به آنان ارائه داد. ۳۱ ساله بود که باز به دانشگاه رفت و در رشته‌های انسان‌شناسی، پرورش کودکان و فلسفه آموزش دید.
۳۷ ساله بود که پس از مشاهده کودکی که ساعت‌ها ۱۰ چوب استوانه‌ای را از روی تخته‌ای برمی‌داشت و باز درست سر جایشان می‌گذاشت، «خانه کودکان» را در رم گشود و در آنجا طرح «آموزگار باید از شاگرد پیروی کند» را ریخت و به عمل درآورد. می‌گفت: «کافی است که کودک مشغول باشد تا خودش همه چیز را یاد یاد بگیرد و نیازی به رهنمودهای آموزگار نداشته باشد”.
۳۹ ساله بود که متوجه شد روش‌های او نه تنها به درد آموزش و پرورش توانخواهان می‌خورد که برای همه کودکان مناسب‌اند. پس روش خود را در کتابی با عنوان «روش» تدوین کرد و با شعار «صبر و مشاهده» مدارس ویژه مونتسوری را به راه انداخت که هم اکنون از روش‌های پرورش آزاد کودکان به شمار می‌آید. در این مدرسه‌ها درحالی که کودک یاد می‌گیرد چگونه بند کفش‌اش را ببند شاگرد کنار دستی‌اش با پازل‌هایی که از خانه آورده جغرافیا می‌آموزد.
۶۹ ساله بود که برای کمک و آموزش کودکان هندی به آنجا رفت و ۱۰ سال در آنجا ماند. ماریا مونتسوری در ۸۱ سالگی در نوردوایک در جنوب هلند درگذشت.
هند دو میلیون نفر را از لیست شهروندانش خارج کرد
دولت هند با انتشار آخرین نتیجه بررسی وضعیت شهروندان ایالت آسام، در شمال شرقی این کشور، اعلام کرد بیش از ۱/۹ میلیون نفر از سیاهه شهروندان کنار گذاشته شده‌اند. منتقدان دولت می‌گویند بسیاری از این افراد اقلیت مسلمان اهل این منطقه‌اند.
این آخرین نتیجه بررسی‌هایی است که از چندسال پیش در هند آغاز شده و در آن ضمن برنامه «ثبت ملی شهروندان» (NRC) مدارک شناسایی و وضعیت اقامتی حدود ۳۳ میلیون نفر بازبینی شده است.
گرچه این افراد ۱۲۰ روز مهلت دارند شکایت خود را ثبت کنند اما هنوز مشخص نیست بعد از این چه سرنوشتی در انتظار افرادی است که شهروندی آنها تأیید نشده است.
برنامه «ثبت ملی شهروندان» سیاهه‌‌ای ارائه می‌کند از نام افرادی که توانسته‌اند ثابت کنند پس از اعلام جدایی بنگلادش از پاکستان در سال ۱۹۷۱ از بنگلادش راهی کشور همسایه یعنی هند شده‌اند و از آن زمان در آنجا ساکن بوده‌اند.
دولت ملی‌گرای هند به رهبری نارندرا مودی، اعلام کرده است که این بررسی گسترده به‌ویژه برای رسیدگی وکنترل آن دسته از مهاجران غیرقانونی صورت گرفته که از بنگلادش به هند آمده‌اند.
اقدام اخیر دولت هند یک ماه پس از آن صورت می‌گیرد که هند به صورت یکجانبه خودمختاری منطقه جامو و کشمیر را لغو کرد، ایالتی که اکثریت ساکنانش مسلمان هستند.
