به گزارش جمله به نقل از مهر، پانتهآ پناهیها به عنوان بازیگر فیلم سینمایی «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا انتخاب شد. فیلم سینمایی «خروج» اولین همکاری پانتهآ پناهیها و ابراهیم حاتمیکیا در سینمای ایران است. پیش از این فرامرز قریبیان حضور خود را در این فیلم قطعی کرده بود. «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا و […]
به گزارش جمله به نقل از مهر، پانتهآ پناهیها به عنوان بازیگر فیلم سینمایی «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا انتخاب شد.
فیلم سینمایی «خروج» اولین همکاری پانتهآ پناهیها و ابراهیم حاتمیکیا در سینمای ایران است.
پیش از این فرامرز قریبیان حضور خود را در این فیلم قطعی کرده بود. «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا و تهیهکنندگی حبیب والینژاد با اتمام مراحل پیش تولید به زودی جلوی دوربین میرود.
«خروج» بیستمین فیلم ابراهیم حاتمیکیا در مقام کارگردان در سینمای ایران است.
برپایی نمایشگاه «به روایت نسخهخوانان» در خانه هنرمندان
پنجمیــــن نمــایشـــگاه شبیهنامههای دستنوشـــت دوره قاجار با عنوان «به روایت نسخهخوانان» از ۱۵ تا ۲۶ شهریورماه از سوی خانه تئاتر برگزار میشود. پنجمین نمایشگاه «بـــــه روایتنسخهخوانان» در هفته سوم شهریورماه در خانه هنرمندان ایران برپاست.
این نمایشگاه مجموعهای از هفتاد تصویر شبیهنامه دستنویس و گزیده شده از مجموعههای مهم شبیهنامه دوره قاجار است که با پژوهش و جستجوی چندینساله رضا کوچکزاده کارگردان و پژوهشگر هنرهای نمایشی انتخاب و برای نمایش به شکل پوستر درآمدهاست.
علاقهمندان به شبیهخوانی، هنرهاینمایشی و مردمی میتوانند روزهای ۱۵ تا ۲۶ شهریورماه از ساعت ۱۴ تا ۲۱ در گالریهای ممیز و زمستان خانه هنرمندان ایران واقع در خیابان ایرانشهر، پارک هنرمندان تماشاگر این آثار باشند.
نمایش نقاشی گمشده در موزه بریتانیا
به گزارش جملهبه نقل از گاردین، تابلو نقاشی «مرگ بروز سن پیته» (death of Breuze Sans Pitié) یکی از آثار «روستی» ـ نقاش و شاعر بریتانیایی ـ است که از اواخر دههی ۸۰ به بعد به ندرت در مکانهای عمومی دیده شد.
این اثر گل سرسبد مجموعهای خصوصی و بزرگ است که توسط «جان کریستین» تاریخدان آثار هنری جمعآوری شده بود که اخیرا به موزه بریتانیا اهدا شده است.
«روستی» این تابلو نقاشی دو شوالیه اسطورهای به نامهای «Dinadan» و «Breuze» را در صحنه نبرد با چاقو به تصویر کشیده است. در پشت تصویر دو شوالیه، جنازه مردی که از دار آوریخته شده و به همراه زنی با چهره ترسیده نیز به چشم میخورد. مدیر نمایشگاهی که این تابلو نقاشی در آن به نمایش گذاشته میشود بیان کرد: «این تابلو کاملا مغایر با تصورات و انتظارات ما از «روستی» است. ما نقاشیهایی با فضای رمانتیک و رویایی از او انتظار داشتیم و این اثر درحقیقت یک تابلو نقاشی غیرمعمول است.» این تابلو یکی از هفت تابلو نقاشی آبرنگی است که در اواخر دهه هشتاد توسط «ویلیام موریس» دوست «روستی» خریداری شد. «موریس» بعدها این تابلوهای نقاشی را فروخت و در نهایت پنج تابلو از این هفت تابلو از مجموعه موسسه «تیت» سر درآوردند. این تابلو آخرین بار در سال ۱۹۲۶ در یک حراجی در نیویورک دیده شد و سپس در جهان هنر ناپدید شد. هیچ تصویری از این تابلو نقاشی وجود نداشت تا این که در سال ۱۹۹۳ در یک حراجی در شهر لندن کشف شد.
بررسی «نینوا» حسین علیزاده بعد از ۴ دهه
«نینوا»، از آثار حسین علیزاده ـ آهنگساز و نوازنده تار ـ نقد و بررسی میشود.
به گزارش جمله به نقل از ایسنا، آروین صداقتکیش، منتقد و پژوهشگر موسیقی درخصوص هدف و ضرورت نقد و بررسی آثار مهم موسیقی کلاسیک ایرانی که در زمانه خود به اندازه کافی به آنها پرداخته نشده است، گفت: بسیاری از آثار مهم موسیقی کلاسیک ایرانی، خواه به شکل تک قطعه خواه به شکل آلبوم یا اجرا، زمانی منتشر شدند که گفتوگوی انتقادی و تحلیلی درباره آثار منفرد موسیقی در فضای عمومی چندان رواجی نداشت. نه نوشته چندان درخوری درباره کیفیت و ویژگی آنها از زمان خلقشان باقی است و نه از گفتگوهای انتقادی احتمالی موسیقیدانان درباره آنها به دلیل فراری تاریخ شفاهی رد و نشانی مانده است. او همچنین درباره انتخاب «نینوا» به عنوان سرآغاز این سلسه نشستهای کارگاهی اعلام کرد: کمتر اثر ارکستری بیکلامی را میشناسیم که در تاریخ موسیقی کلاسیک ایرانی، ولو به یاری وسایل ارتباط جمعی دولتی، چنین در میان عامه مردم شنیده شده باشد. اما آیا نینوای حسین علیزاده تنها به این دلیل که در برههای خاص از تاریخ معاصر ما بسیار شنیده شده، تا این اندازه ارج کسب کرده است؟ یا ارتباطش با ویژگیهای اجتماعی-سیاسی زمانه خودش باعث چنین جایگاهی برای آن شده است؟ نقش کیفیت موسیقایی این اثر و جایی که در تاریخ موسیقی دارد در این میان چیست؟ نی نوا چگونه اثری است و چه ارتباطی با آثار پیش و پس از خود دارد؟ پاسخ به این اینها و پرسشهای دیگری درباره اثر در بستری از تحلیلهای موسیقایی موضوع کارگاه نخست از سلسله کارگاههای «واکاوی آثار موسیقی کلاسیک ایران» را تشکیل میدهد.